«Παγδατήδες» θέλουμε (SportDay / Αντώνης Πανούτσος)

Η πορεία του Παγδατή στο Γουίμπλεντον είναι σημαντική για τον ίδιο και για την Κύπρο. Για τον ίδιο, διότι με την εύκολη επικράτησή του επί του Νταβίντ Ναλμπαντιάν τού δίνει μια νίκη με την ανάλογη αποκομιδή δόξας από το αναγνωρίσιμο όνομα του αντιπάλου του. Για την Κύπρο, επειδή της δίνει την εικόνα μιας χώρας που έχει πρωταθλητές σε κυριλέ αθλήματα, ένα στοιχείο το οποίο στην Ελλάδα ποτέ δεν εκτιμήθηκε.

Υπάρχουν χώρες που λόγω του μεγέθους τους παράγουν όλων των ειδών τους πρωταθλητές. Παράδειγμα οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα που από μέγεθος πρωταγωνιστούν σε όποιο άθλημα ενδιαφέρει τους πολίτες τους. Υπάρχουν χώρες που λόγω κλιματολογικών και γεωγραφικών συνθηκών πρωταγωνιστούν σε κάποια σπορ. Παράδειγμα η Αυστρία στη γιγαντιαία κατάβαση του σκι, όταν η Ολλανδία που το ψηλότερο βουνό της είναι ίσαμε τον Λυκαβηττό είναι χαμένη από χέρι. Υπάρχουν επίσης χώρες που οι επιτυχίες τους σε συγκεκριμένα σπορ δείχνουν και το βιοτικό τους επίπεδο. Δεν είναι συμπτωματικό ότι όσο και να στύψω το μυαλό δεν μπορώ να θυμηθώ Ελβετό πυγμάχο ανάλογης αξίας του συμπατριώτη του Ρότζερ Φέντερερ.

Το επίτευγμα του Μάρκου Παγδατή είναι ότι δίνει στην Κύπρο την εικόνα της πολιτισμένης αθλητικά χώρας. Οτι ο Παγδατής σε συνδυασμό με τα τρία εξαίρετα γήπεδα του γκολφ που υπάρχουν στην Κύπρο δίνουν στο νησί την εικόνα της δυτικοευρωπαϊκής πολιτισμένης αστικής χώρας. Η Κύπρος φυσικά θα χάσει κάτι από τον τουρισμό του φολκλόρ που πηγαίνει στην Κούβα και την Τυνησία, αλλά στη ζωή δεν μπορείς να είσαι όλα. Η Κύπρος σταθερά περνάει από την εικόνα του τουριστικού θέρετρου που υπάρχει για να ξερνάει η αγγλική εργατική τάξη τα 12 φτηνά της νυκτερινά pints σε προορισμό μεσοαστικού τουρισμού. Οπου ένας επώνυμος πρωταθλητής του τένις και τρία γήπεδα γκολφ δεν βλάπτουν. Και πριν οι οικολόγοι χοροπηδήσουν για την καταστροφή του υδροφόρου ορίζοντα από το «καταστροφικό» γκολφ, ας σκεφτούν ότι η Κύπρος έχει το 1/10 των βροχοπτώσεων της Ελλάδας. Επίσης μια διευκρίνηση: Αν εμείς πιστεύουμε ότι οι ξένοι θεωρούν τον Παγδατή Ελληνα, ας ξεφύγουμε από το παραμύθι. Για όλον τον κόσμο ο Παγδατής είναι Κύπριος. Με την Κύπρο και την Ελλάδα στη συνείδηση του κόσμου να μην έχουν μεγαλύτερη σχέση από την Αυστρία με τη Γερμανία.

Η ανάγκη της Ελλάδας να αγοράζει ξένους αθλητές τελείωσε με τους Ολυμπιακούς του 2004. Τώρα η Ελλάδα χρειάζεται δύο σχέδια. Ενα σχέδιο για μαζικό αθλητισμό που δεν θα έχει όμως την κακομοιριά της πρώτης τετραετίας του ΠΑΣΟΚ και ένα δεύτερο για την ανάπτυξη μουράτων σπορ που μπορούν να τραβήξουν τουρισμό. Επειδή το Υφυπουργείο θα συνεχίσει να δίνει ένα καράβι χρήμα για τον αθλητισμό, ας μην τρώγονται τουλάχιστον σε αποτυχημένες μεταγραφές των ΠΑΕ και σε παλαιστές και πυγμάχους των πρώην Σοβιετικών Δημοκρατιών. Χρειαζόμαστε περισσότερους «Παγδατήδες» και λιγότερους «Ηλιάδηδες».

O Φοίβος Μορίδης έφυγε από τον Ηρακλή. Δεν τον εγκατέλειψε. Εφυγε για να μαζέψει λεφτά και να πάει μια μέρα τον Ηρακλή στη θέση που του αξίζει. Δίπλα στη Μίλαν και τη Ρεάλ και τις άλλες μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Επειδή όμως για να φτάσει τόσο ψηλά ο Ηρακλής χρειάζονται πολλά λεφτά, ο Μορίδης μπορεί να λείψει και τριακόσια και τετρακόσια χρόνια. Ο κόσμος του Ηρακλή θα καταλάβει ότι ο Μορίδης γυρίζει όταν εκπληρωθούν οιωνοί. Οταν ένα δίχρονο παιδάκι πει το όνομα «Σαρηκεχαγιάς» ανάποδα, όταν το Καυταντζόγλειο γεμίσει και όταν τέσσερις μπουγάτσες χοροπηδήσουν στο τηγάνι του γερο-παπούλη. Μέχρι τότε υπομονή και λίγος σεβασμός στον Μορίδη. Ούτε -όπως ο Κοσκωτάς- έφυγε αφήνοντας πίσω του ψίχουλα με το μισοφαγωμένο σάντουιτς, ούτε άφησε το υπόλοιπο των 19.000 ευρώ της εξαργυρωμένης επιταγής των 45.000, που κανένα πρόβλημα δεν θα έλυνε και θα τσακωνόταν όλος ο κόσμος που του χρωστάει, για το ποιος θα εισπράξει πρώτος.

Επειδή λοιπόν το θέμα των χρημάτων είναι αυτό που απασχολεί και τη διοίκηση του ΠΑΟΚ, μία σκέψη: το θέμα είναι όχι μόνο πόσα και με τι όρους δανείζεσαι, αλλά και το από ποιους τα έχεις δανειστεί. Γιατί άλλο να τα έχεις δανειστεί από την Αγροτική με το κράτος εγγυητή και ο διευθυντής του υποκαταστήματος που σου τα δάνεισε να χρειάζεται βοήθεια για να σηκώσει τον χαρτοφύλακά του, και άλλο να έχεις δανειστεί από τον «Μπάμπη» που θεωρεί τοκογλυφικό μόνο τον διψήφιο τόκο. Οχι ότι ο Ζαγοράκης και οι συνεργάτες του έχουν δανειστεί με τέτοιους όρους, αλλά όταν τα λεφτά είναι μπροστά σου είναι εύκολο να υποκύψεις και μετά ακόμα και ο Γιώργος Ορφανός θα έχει πρόβλημα να πληρώνει τους διάφορους περίεργους, που ο σβέρκος τους αρχίζει εκεί που τελειώνουν τα αυτιά τους.

Ο Γιώργος Ορφανός πάντως βρίσκεται στην εξής αξιοπρόσεκτη θέση: βοηθώντας τον ΠΑΟΚ και τον Ζαγοράκη ικανοποιεί τους υποψήφιους ψηφοφόρους του, αλλά βοηθάει και την ομάδα τού μεγάλου αντίπαλου του, του Βασίλη Γκαγκάτση. Ο Κατάπτυστος δεν είναι κορόιδο να διαφημίζει τη σχέση του με τον Ζαγοράκη και τον ΠΑΟΚ για να δίνει πάτημα στον Ορφανό και βολεύτηκε με τη μούφα είδηση που είχε κυκλοφορήσει, ότι προορίζεται για γενικός διευθυντής του Ολυμπιακού, οπότε ο Ορφανός βρίσκεται στη θέση που δεν μπορεί να αρνηθεί να δίνει. Αρνήθηκε βέβαια να υποσχεθεί ψήφιση νέου άρθρου 44, που θα μηδενίζει εκτός από τις προσαυξήσεις και το κεφάλαιο, έχοντας τη δικαιολογία ότι το συγκεκριμένο άρθρο υπήρχε σε νόμο που εκμεταλλεύτηκε η ΑΕΚ. Πράγματι, το άρθρο υπήρχε ώστε να βγει η Βουλή από τη δύσκολη θέση και εκτός αυτού ο Ορφανός κάνει τη θυσία να ζητήσει να περαστεί νέος νόμος, όταν πριν από δύο χρόνια έλεγε ότι με τον δικό του νόμο μπορούσαν να λυθούν τα προβλήματα σε όλες τις ομάδες.

Τώρα ποιος θυμάται τι έλεγε ο Ορφανός πριν από δύο χρόνια; Κανένας εκτός από τον ίδιο, που για να ξεχάσει τις πίκρες του έφυγε για τη σύσκεψη των υπουργών Αθλητισμού της Μαύρης Θάλασσας. Οπου τίθεται το εξής ερώτημα: από πότε βάλαμε στην Ελλάδα καρούλια και την πήγαμε στη Μαύρη Θάλασσα; Και αν δεν έχουμε κάποια σχέση, τι διάολο δουλειά εκτός από τον αθλητικό τουρισμό μπορεί να έχει ο υφυπουργός σε ένα τοπικό συνέδριο μιας διοργάνωσης τόσο σοβαρής που στους αγώνες ανάμεσα σε αθλητές και αθλήτριες της Μαύρης Θάλασσας παίρνουν μέρος και Ελληνες.

Εκτός αν η κίνηση του Ορφανού είναι ένα άνοιγμα της Ν.Δ. στον Καρατζαφέρη να φανεί ότι δεν εγκαταλείπουμε τις προαιώνιες διεκδικήσεις του Εθνούς στις χαμένες πατρίδες. Μου ήρθαν λοιπόν στη σκέψη οι παλιές εκπομπές του Δενδρινού στο Τηλεάστυ, που πίσω από τον ηρωικό παρουσιαστή βρισκόταν ένας χάρτης που από ό,τι καταλάβαινα η Ελλάδα βόρεια έφτανε στο Τίργκου Μούρες και ανατολικά αφήναμε το Παντζάπ στους Ινδούς για να έχουν κάπου να μένουνε έστω κι όρθιοι. Και το θυμάμαι επειδή όποτε υπάρχει μία κρίση με την Τουρκία, τα κανάλια βρίσκουν κάποια εικόνα από τις ειδήσεις τουρκικού καναλιού που όλο και κάποιο νησί, ας πούμε το Καστελόριζο, έχει γκρίζο χρώμα σαν να μην ανήκει σε κανέναν. Ετσι δηλαδή και δείχνανε ένα βίντεο από γκαγκάν παρουσιαστή γραφικού καναλιού στο Αφγανιστάν, θα νόμιζαν οι άνθρωποι ότι τους έχουμε κηρύξει τον πόλεμο. Γι' αυτό όποτε είναι να τραβηχτούν τα γιαταγάνια και να φωνάξουν οι Ελληνάρες «εμπρός, ωρέ παιδιά, να σώσουμε την πατρίδα», πριν τη σώσουμε καλό είναι να έχουμε μια ιδέα τι κανάλι ήταν αυτό που μας πρόσβαλε. Αλλο να είναι το κρατικό τουρκικό κανάλι και άλλο το κανάλι του Βορίδη της Τουρκίας.

Το ποιος το λέει ισχύει για κάθε χώρο. Παράδειγμα το Γουίμπλεντον. Εβλεπα τα γραφικά του τουρνουά και οι γυναίκες συνεχίζουν να αναφέρονται ως «Ladies» αντί του «Women» και οι άντρες ως «Gentlemen» αντί του «Men». Xρόνια οι φεμινίστριες του τένις προσπαθούν να κάνουν τους διοργανωτές να αλλάξουν τα ονόματα και χρόνια αρνούνται. Οχι για άλλο λόγο, αλλά επειδή η «αγγλικότητα» με τα χρόνια έχει γίνει εθνική βιομηχανία της Μεγάλης Βρετανίας και ακόμα και οι στολές των μελών του Γουίμπλεντον όσο πάνε και γίνονται και πιο γραφικές.

Τα ρούχα και η συμπεριφορά πάντως κάνουν τον παπά. Αντιγράφω από το χθεσινό δελτίο Τύπου του Πανιωνίου: «H ΠΑΕ Πανιώνιος ανακοινώνει τη συνεργασία της, για τα επόμενα δύο χρόνια, με την εταιρεία αθλητικών ειδών hummel. Η hummel -ζουζούνισμα της μέλισσας στα δανέζικα- άνοιξε τα φτερά της το 1923. Μια μέρα που ο νεαρός τότε ιδρυτής της, Albrech Messner, παρακολουθούσε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, παρατήρησε ότι οι παίκτες έχαναν την ικανότητά τους στο παιχνίδι λόγω της λάσπης».