Η συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΥΕΦΑ που θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο στην Κωνσταντινούπολη αναμένεται ιδιαιτέρως καθοριστική για το μέλλον της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στον πλανήτη. Το δόγμα του Μισέλ Πλατινί («ο θεσμός χρειάζεται όλο και περισσότερες πρωταθλήτριες ομάδες για να επιβεβαιώνει στην πράξη την ίδια του την ονομασία») αναμένεται να παρουσιαστεί σε σχέδιο επί χάρτου.
Σχέδιο που λέγεται ότι είχε στη διάθεσή του ο πρόεδρος από την προηγούμενη συνεδρίαση, αλλά δεν το αποκάλυψε αυτούσιο στους συνεργάτες του, επειδή ακόμα παρουσιάζει ατέλειες. Μόλις το ολοκληρώσει 100%, θα το προτείνει προς ψήφιση και αυτό αναμένεται να συμβεί στην Κωνσταντινούπολη.
Αυτό που έχει δείξει ο Πλατινί στη μέχρι στιγμής θητεία του στην ΟΥΕΦΑ είναι ότι αποφεύγει τις βιαστικές κινήσεις. Οι αλλαγές που έχει κάνει είναι λιγότερες από τα δάχτυλα του ενός χεριού, με πλέον αξιοσημείωτη (σε προσωπικό επίπεδο) την κατάργηση της θέσης του εκτελεστικού διευθυντή (την κατείχε ο Λαρς Κρίστερ Ολσον) και την έλευση του Ντέιβιντ Τέιλορ σε ρόλο γενικού γραμματέα. Κίνηση με την οποία ουσιαστικά ο Γάλλος ενίσχυσε τον ίδιο του τον εαυτό, από τη στιγμή που συγκέντρωσε ακόμα περισσότερες εξουσίες γύρω από τον προεδικό θώκο.
Συμπερασματικά, αρέσκεται στο να προχωράει με αργά αλλά σταθερά βήματα. Ναι μεν οι αλλαγές που έχει ολοκληρώσει μέχρι τώρα είναι λίγες, ωστόσο υπάρχουν στη σκέψη του ριζοσπαστικά σχέδια για το μέλλον και ειδικά για τη διοργάνωση του Τσάμπιονς Λιγκ. Ενα από αυτά έχει να κάνει με τη συμμετοχή και των κυπελλούχων (από τις χώρες που βγάζουν περισσότερες από μία ομάδες) στην κορυφαία διοργάνωση.
Η σημερινή μας αναφορά έχει ως αφορμή τις χθεσινές τοποθετήσεις του αντιπροέδρου της ΟΥΕΦΑ, Γκέρχαρντ Μάγερ-Φορφέλντερ, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη έκδοση της «Bild». O... Μαθουσάλας της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας (είναι 74 ετών και διατέλεσε πολλά χρόνια συνεργάτης του τέως προέδρου Λέναρτ Γιόχανσον) είπε μεταξύ άλλων ότι στόχος των αλλαγών είναι να υπάρξουν τέσσερις θέσεις λιγότερες στη φάση των ομίλων για τις μεγάλες χώρες και να τις καταλάβουν ομάδες από ασθενέστερα -ποδοσφαιρικά- κράτη.
Ο Φορφέλντερ χρησιμοποίησε συγκεκριμένο παράδειγμα για να εξηγήσει τη δήλωσή του: «Π.χ., η ομάδα που κατακτά την τρίτη θέση στην Μπουντεσλίγκα δεν θα αντιμετωπίζει μια ομάδα από ένα μικρότερο έθνος στον τρίτο προκριματικό γύρο, αλλά ας πούμε την τέταρτη ομάδα από την Ισπανία. Με αυτόν τον τρόπο υπάρχουν τέσσερις θέσεις λιγότερες στη φάση των ομίλων για τα μεγάλα κράτη. Αυτό θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη δικαιοσύνη και δεν θα βλέπαμε πάντα τους ίδιους συλλόγους στο Τσάμπιονς Λιγκ». Επιβεβαίωσε βέβαια το γεγονός ότι ήδη υπάρχουν -και θα μεγαλώσουν εν συνεχεία- οι αντιδράσεις από το κλαμπ των «μεγάλων» (στο οποίο ανήκει και η δική του χώρα, αλλά αυτό δεν τον εμπόδισε να ταχθεί υπέρ των αλλαγών). Το πιθανότερο είναι ότι οι αντιδράσεις της ελίτ «έκοψαν» τις ακόμα πιο ριζοσπαστικές προεκλογικές προθέσεις του Πλατινί. Προτού εκλεγεί είχε αφήσει να εννοηθεί ότι θα περιοριστούν τα εισιτήρια για το Τσάμπιονς Λιγκ από τα μεγάλα πρωταθλήματα, ωστόσο εν τέλει φαίνεται να καταλήγει σε συμβιβαστική λύση: οι ομάδες θα βγαίνουν (με τον ίδιο αριθμό) στα προκριματικά, αλλά το σύστημα θα είναι τέτοιο που θα τις δυσκολεύει να περάσουν (όλες) στους ομίλους.
Ποιο είναι αυτό το σύστημα; Προς το παρόν αναζητείται. Οι πληροφορίες μας αναφέρουν ότι αυτό που υποστήριξε ο Φορφέλντερ περί διασταύρωσης των «τριτοτέταρτων» στα προκριματικά εν τέλει δύσκολα θα προχωρήσει. Ο Πλατινί τα έβαλε κάτω και ορισμένα πράγματα που σκεπτόταν στη θεωρία δεν του βγήκαν στην πράξη. Συνεπώς αναζητεί (και έχει περίπου δύο μήνες στη διάθεσή του για να καταλήξει σε) άλλη φόρμουλα. Πάντως, είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει με οποιονδήποτε τρόπο την κεντρική ιδέα, σύμφωνα με την οποία στο Τσάμπιονς Λιγκ θα μετέχουν περισσότερες πρωταθλήτριες ομάδες. Θέλει, εν ολίγοις, να φέρει στη σύγχρονη εποχή (έστω και λίγα) στοιχεία από την παλαιότερη διοργάνωση του «Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης». Οχι σε ό,τι αφορά το σύστημα διεξαγωγής (δεν αλλάζουν οι όμιλοι), αλλά στη σύνθεση. Δημιουργώντας μία άλλη (πιο «ρομαντική») εποχή.
Οι αλλαγές θα τεθούν σε εφαρμογή από τη σεζόν 2009-10 και αυτό διότι τα υπάρχοντα τηλεοπτικά συμβόλαια λήγουν το 2009. Ισως, όμως, να μην έχουν ιδιαίτερο... ελληνικό ενδιαφέρον, μια και ότι είναι πιθανό να έχουμε μόνο έναν εκπρόσωπο (τον πρωταθλητή) εκείνη τη σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ευτυχώς που στην αμέσως προηγούμενη σεζόν (2008-2009) θα βγάζουμε δύο ομάδες, αμφότερες όμως στα προκριματικά. Ο δευτεραθλητής θα παίξει στον β' προκριματικό γύρο και ο πρωταθλητής στον γ' προκριματικό. Αν τελικά βγάλουμε μόνο μία ομάδα στη διοργάνωση του 2009-10 (για να αποφευχθεί αυτό θα χρειαστεί να γίνουν άμεσα εντυπωσιακά πράγματα από τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη σε συνδυασμό με ανεπιτυχή αποτελέσματα των «ανταγωνιστών»), θα χάσουμε την ευκαιρία να δούμε για πρώτη φορά στην ιστορία του ποδοσφαίρου μας τον κυπελλούχο Ελλάδας να προκρίνεται στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ισως κάποια άλλη στιγμή στο μακρινό μέλλον...
Ενα θέμα σημαντικό, το οποίο ήδη συζητείται πολύ στους κόλπους των παραγόντων, έχει να κάνει με το τηλεοπτικό κομμάτι. Οι «μεγάλοι» φέρονται ήδη να αντιδρούν για τη μελλοντική κοπή της «τηλεοπτικής πίτας» σε περισσότερα κομμάτια και ο Φορφέλντερ δεν δίστασε να εκφράσει ευθέως τη σχετική ανησυχία του. Παρ' όλα αυτά, εμφανίστηκε πεπεισμένος για την ορθότητα των αλλαγών.