Aμερικανός επταετίας; Ούτε στο Αμέρικα! (SportDay / Νίκος Παπαδογιάννης)

Παρ' όλο που πέρασε μια χρονιά με πολλά σκαμπανεβάσματα και με σοβαρό μυϊκό τραυματισμό, ο οποίος τον άφησε έξω επί συναπτό δίμηνο, ο Μάικ Μπατίστ αναδείχθηκε (στο δημοψήφισμα του περιοδικού «All Star Basket») κορυφαίος Αμερικανός μπασκετμπολίστας της περιόδου. Μάλλον θέλησαν να τον επιβραβεύσουν για τη συνολική του παρουσία στον Παναθηναϊκό οι 51 συνάδελφοι που ψήφισαν, παρά για την απόδοσή του στο φετινό πρωτάθλημα. Στους τελικούς βέβαια ο Μπατίστ έπαιξε σημαντικό ρόλο στις νίκες με τις οποίες γράφτηκε το 2-1 και το 3-2 επί του Ολυμπιακού. Σε άλλες βραδιές όμως πήρε απουσία, ειδικά στο Φάληρο.

Για να ταιριάξει ο Ομπράντοβιτς με Αμερικανό («Σέρβος με Αμερικανό», θα πει κάποιος που αγαπά τις γενικεύσεις) θα πρέπει ο τελευταίος να είναι κάτι ξεχωριστό. Να αφομοιώνει γρήγορα τις διδαχές του προπονητή. Να παίζει για την ομάδα και όχι για τα στατιστικά του. Να έχει καθαρό μυαλό μέσα κι έξω από το γήπεδο. Να αποτελεί θετική επιρροή στα αποδυτήρια. Να προσαρμόζεται εύκολα στα δεδομένα μιας βραδιάς ή και μιας χρονιάς. Να είναι πολυσύνθετος μπασκετμπολίστας και όχι απλώς αθλητής. Να προσέχει τον εαυτό του ώστε να αντέχει στις κακουχίες και στις απαιτήσεις του προπονητή. Να είναι σοβαρός, ταπεινός και αξιόπιστος.

Εκτός του Μπατίστ, κανένας άλλος Αμερικανός που πέρασε από τα χέρια του Ομπράντοβιτς δεν πληρούσε τις περισσότερες από τις ανωτέρω προϋποθέσεις. Ο Μπατίστ, απίστευτο κι όμως αληθινό, τις πληροί όλες. Πώς να αποχωριστεί τέτοιο εύρημα ο Ζέλικο;

Στην Ελλάδα ο ύψους 2,03 μ. Αμερικανός ήρθε το 2003 ως «τριάρι» των 250.000 δολαρίων απευθείας από το ΝΒΑ. Τότε έπαιξε δίπλα σε παίκτες ξεχασμένους ακόμα και από την «πράσινη» κερκίδα: Μασλαρινό, Κούβαρη, τον μακαρίτη Κένιον Τζόουνς. Για να μείνει και δεύτερη χρονιά στην Ελλάδα αποδέχθηκε μείωση των ήδη ταπεινών αποδοχών του και γλίτωσε το ταμείο ανεργίας.

Την περίοδο 2004-05 ο Μπατίστ χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά ως σέντερ, όταν αρρώστησε ο Μίντλετον και αποδείχθηκε λίγος εκείνος ο Μπάξτερ. Μολονότι ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τη μετριότητα της «μπροστινής γραμμής» του στο φάιναλ φορ της Μόσχας, ο Ομπράντοβιτς είδε στο πρόσωπο του Μπατίστ ένα μοντέρνο παίκτη ρακέτας, ικανό να δώσει στην ομάδα του παιχνίδι μέσα-έξω και να της προσδώσει διαφορετική διάσταση μαζί με τον Τσαρτσαρή.
Λίγο λίγο ο Μπατίστ μεταμορφώθηκε σε ένα σέντερ με χαρακτηριστικά της νέας χιλιετίας, από τους καλύτερους στην Ευρώπη. Ούτε η άφιξη των Τομάσεβιτς και Φέμερλινγκ του στέρησε λεπτά συμμετοχής ούτε η παρουσία των Γιαβτόκας και Ντικούδη. Μετά τον Διαμαντίδη ο Μπατίστ είναι ο σημαντικότερος παίκτης του σύγχρονου Παναθηναϊκού.
Στα μισά της φετινής περιόδου ακούστηκε ότι ο Ομπράντοβιτς σκεφτόταν να φύγει για τη Βαρκελώνη και να πάρει μαζί του τον Μπατίστ. Τελικά θα μείνουν και οι δύο ντυμένοι στα πράσινα. Ο Μπατίστ υπογράφει τις επόμενες μέρες γενναιόδωρο συμβόλαιο για άλλα τρία χρόνια, με συνολική αμοιβή που ίσως αγγίξει τα 5 εκατ. ευρώ. Τουλάχιστον εξαπλάσια από αυτή της παρθενικής του χρονιάς.

Αμερικανό που να μένει επτά χρόνια στην ίδια ομάδα δεν βρίσκει πια κανείς ούτε στην Αμερική...