Αν η άφιξη του Βενγκέρ στο Λονδίνο το 1996 σηματοδότησε τη νέα εποχή στην οποία έμπαινε η Αρσεναλ, το τέλος αυτής της εποχής ορίζεται από τρία γεγονότα. Την αποχώρηση του Βιεϊρά, τη μετακόμιση στο καινούργιο γήπεδο της ομάδας και τέλος τη μεταγραφή του Ανρί στην Μπαρτσελόνα. Η ομάδα της Αρσεναλ από τη νέα σεζόν θα είναι μία τελείως διαφορετική ομάδα, ακόμη κι αν ο Βενγκέρ εξαντλήσει το συμβόλαιό του και καθίσει για τελευταίο χρόνο στον πάγκο των «κανονιέρηδων». Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι ήδη κυκλοφορούν φήμες που υποστηρίζουν ότι ο Βενγκέρ θα ανανεώσει το συμβόλαιό του μέχρι το 2011 και αυτές οι φήμες ενισχύονται από το γεγονός ότι ο παλιός Γάλλος χαφ της Αρσεναλ, ο Ζιλ Γκριμαντί, αναλαμβάνει διευθυντής του συλλόγου. Ο Γκριμαντί είχε έρθει στους «κανονιέρηδες» ύστερα από υπόδειξη του Βενγκέρ το 1997 και έφυγε το 2002 και μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής καριέρας του έγινε σκάουτερ των «κανονιέρηδων» στη Γαλλία.
Η αναχώρηση του Ανρί γίνεται την στιγμή που η ομάδα αντιμετωπίζει μία σοβαρή διοικητική κρίση, την οποία σηματοδοτεί η αποχώρηση του Ντέιβιντ Ντέιν από το διοικητικό συμβούλιο και η εμφάνιση στο προσκήνιο του Αμερικανού μεγιστάνα Σταν Κρένκε που φιλοδοξεί να αγοράσει τους «κανονιέρηδες». Αν κάποιος εξετάσει την αγωνιστική προσφορά του Γάλλου επιθετικού στην Αρσεναλ, τον οποίο επέβαλε ουσιαστικά ο Αλσατός τεχνικός, θα διαπιστώσει ότι ο Ανρί ήταν για τον Βενγκέρ ό,τι ήταν ο Λάνσελοτ για τον βασιλιά Αρθούρο. Ισως γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο Βενγκέρ να διαπραγματεύτηκε προσωπικά τη μεταγραφή του Ανρί στην Μπάρτσα στις συνομιλίες που είχε με τον αντιπρόεδρο των Καταλανών, Φεράν Σοριάνο.
Βέβαια, ο εγωιστής Αλσατός δεν θα ήθελε να δώσει σε κανέναν το δικαίωμα να τον κατηγορήσει ότι με τη μεταγραφή του Ανρί ζημίωσε οικονομικά την ομάδα. Και τα 24 εκατομμύρια ευρώ που θα μπουν στο ταμείο της Αρσεναλ κόβουν τη διάθεση οποιουδήποτε να τον κατηγορήσει. Σημαντικό ρόλο στη μεταγραφή του Ανρί έπαιξε και ο Ντάρεν Ντέιν, ο γιος του πρώην αντιπροέδρου της Αρσεναλ, Ντέιβιντ Ντέιν, που είναι ο καλύτερος φίλος και κουμπάρος του Γάλλου επιθετικού. Ο Ανρί πάντα είχε σε πολύ μεγάλη εκτίμηση τον Ντέιβιντ Ντέιν και δεν έκρυψε τη δυσαρέσκειά του όταν απομακρύνθηκε από το διοικητικό συμβούλιο των «κανονιέρηδων». Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται τώρα η Αρσεναλ προκαλεί ερωτήματα και αβεβαιότητα. Κανείς δεν γνωρίζει πώς θα επιδράσει στο πνεύμα και τη συνοχή της ομάδας η αποχώρηση του Ανρί. Οπως -με δεδομένη και την πώληση του Αλιαντιέρ- και κανείς δεν γνωρίζει ποιοι επιθετικοί θα πάρουν στους ώμους τους το βάρος του σκοραρίσματος στους «κανονιέρηδες». Πολλές ομάδες έχουν βγει στη γύρα ψάχνοντας επιθετικούς και δεν είναι εύκολη υπόθεση η απόκτηση ενός πολύ καλού επιθετικού αυτόν τον καιρό. Εκτός, όμως, από τα αγωνιστικά ερωτήματα υπάρχουν και ερωτήματα που αφορούν την προσπάθεια του Κρένκε να αποκτήσει ένα ποσοστό που αρχικά θα φθάνει το 30% του συνόλου των μετοχών, ενέργεια που θα του επιτρέψει να υποβάλλει επίσημη πρόταση εξαγοράς.
Ο Κρένκε έχει ήδη ένα 12,6% στη διάθεσή του και λέγεται ότι έχει ήδη εξασφαλίσει το 14,9% του Ντέιν και ότι μέχρι το τέλος του χρόνου θα μπορέσει να αγοράσει και το 24,1% του μεγαλομετόχου Ντάνι Φίντζμαν, ο οποίος για φορολογικούς λόγους θα μετακομίσει στην Ελβετία. Ο Αμερικανός μεγιστάνας, πάντως, την περασμένη εβδομάδα προσφέρθηκε να ενισχύσει το μεταγραφικό μπάτζετ των «κανονιέρηδων», αλλά η διοίκηση της Αρσεναλ αρνήθηκε. Σε ό,τι αφορά την Μπάρτσα, η οποία κυνηγούσε τον Ανρί από πρόπερσι, κατάφερε να βγάλει από το παιχνίδι την Ιντερ που μπήκε σφήνα την τελευταία στιγμή. Και αν ο Ανρί έχει ξεπεράσει τους τραυματισμούς που τον ταλαιπώρησαν τον τελευταίο χρόνο, μαζί με τον Ετό θα κάνουν ένα παραμυθένιο επιθετικό δίδυμο, που θα το χαρούμε όλοι.
Εκτός από τη ζέστη υπάρχει και το νέφος
Ηζέστη, μόνη της, δεν μπορεί να σκοτώσει εύκολα. Οταν, όμως, συνδυαστεί με το νέφος το αποτέλεσμα είναι θανατηφόρο. Και η πρωτεύουσα αυτές τις μέρες έχει μεταμορφωθεί στον μεγαλύτερο «υπαίθριο» θάλαμο αερίων. Ουσιαστικά, το τελευταίο μέτρο που πάρθηκε για την καταπολέμηση του νέφους χρονολογείται πίσω στο 1989 όταν αποφασίστηκε η εισαγωγή των καταλυτικών αυτοκινήτων. Εν τω μεταξύ, όλες οι μετρήσεις -παρά το γεγονός ότι υπήρξε σημαντική μείωση ορισμένων ρύπων στα τέλη της δεκαετίας του '90, ως αποτέλεσμα κυρίως των καταλυτικών αυτοκινήτων και των καλύτερων καυσίμων- δείχνουν ότι οι συγκεντρώσεις ρύπων εμφανίζουν ιδιαίτερη αντοχή τα τελευταία χρόνια. Συγκεκριμένα, τα οξείδια του αζώτου, που δημιουργούνται κυρίως από τις εξατμίσεις των αυτοκινήτων, έχουν τις ίδιες ή και μεγαλύτερες καταγραφές το 2006 σε σχέση με το 2003 στο κέντρο της πόλης ενώ έχουν ήδη επεκταθεί και στα προάστια.
Πρέπει να σημειώσουμε, πάντως, ότι το δίκτυο μετρήσεων των ρύπων, παρ' ότι είναι από τα πιο πυκνά, φαίνεται σήμερα ανεπαρκές, μια και δεν καταγράφει με πληρότητα τους σύγχρονους ρύπους. Για παράδειγμα, το βενζόλιο, ο κατ' εξοχήν μοντέρνος ρύπος -γέννημα των καταλυτικών αυτοκινήτων- που είναι καρκινογόνος ακόμα και σε ελάχιστες συγκεντρώσεις (ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν έχει θεσπίσει όρια ασφαλείας), ουσιαστικά δεν μετριέται μια και καταγράφεται μόλις σε ένα σταθμό (Πατησίων). Επίσης, δεν μετρούνται συστηματικά από τους σταθμούς του Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. τα αιωρούμενα σωματίδια πολύ μικρής διαμέτρου που θεωρούνται και τα πιο επικίνδυνα.
Στο εξωτερικό έχουν αρχίσει οι συστηματικές μετρήσεις τη στιγμή που στην Ελλάδα γίνονται μόνο κάποιες πιλοτικές έρευνες, παρά το ότι η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη είναι πρωταθλήτριες στην Ευρώπη στα μικροσωματίδια. Τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας απέφυγαν και συνεχίζουν να αποφεύγουν τη λήψη γενναίων μέτρων για την καταπολέμηση του νέφους, επειδή έχει υψηλό κόστος. Το δίκτυο φυσικού αερίου και η καμπάνια για τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς δεν αρκούν, μια και ο αριθμός των αυτοκινήτων που μπαίνουν στην κυκλοφορία μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο και παράλληλα οργιάζει το λαθρεμπόριο καυσίμων. Οταν θα αρχίσουμε να αξιολογούμε τη σημασία της κατάστασης του περιβάλλοντος για την ποιότητα της ζωής μας, τότε ίσως θα αρχίσουμε να απαιτούμε από τα κόμματα. Αλλά, τότε, μπορεί να είναι πολύ αργά.