Αν το ημερολόγιό μου αναγράφει τη σωστή ημερομηνία, ξημέρωσε ήδη η 22α Ιουνίου. Σε μια εβδομάδα φεύγει ο μήνας κι ακόμα ούτε τον Αντζα δεν ανακοίνωσε ο Ολυμπιακός.
Δεν έχω διάθεση να αρχίσω την γκρίνια, αλλά η χθεσινή κλήρωση του πρωταθλήματος έκανε ακόμα πιο δύσκολο το ξεκίνημα της χρονιάς για τον Ολυμπιακό. Σύμφωνοι, κανένας πρωταθλητής δεν βγαίνει την πρώτη αγωνιστική, ούτε καν στις πρώτες πέντε, αλλά τα εκτός έδρας ματς με Παναθηναϊκό και Αρη σε συνδυασμό με τα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ περίπου εκείνη την εποχή συνιστούν μεγάλη ανηφόρα για την ομάδα του Τάκη Λεμονή. Θυμίζω επίσης ότι το πρώτο ματς στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ θα είναι για τον πρωταθλητή είτε εκτός έδρας είτε εντός αλλά κεκλεισμένων των θυρών, λόγω της γνωστής τιμωρίας. Ρωτάω λοιπόν. Από τη στιγμή που φέτος ελήφθη η απόφαση να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό το ρόστερ μιας ομάδας που έπαιρνε συνεχώς το πρωτάθλημα, από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή χρειάζεται κοντά στους 10 παίκτες για να συμπληρώσει το ρόστερ του, δεν θα έπρεπε ήδη να έχει προχωρήσει τις μεταγραφές του; Δεν θα έπρεπε να έχει ήδη κλείσει τρεις, τέσσερις ποδοσφαιριστές; Αν δεν κάνω λάθος, η προετοιμασία της ομάδας ξεκινά στις 15 Ιουλίου. Δηλαδή σε ένα μήνα παρά μία εβδομάδα. Πόσες πιθανότητες έχει ο Ολυμπιακός να έχει έτοιμο το ρόστερ του εκείνη την περίοδο; Λίγες, για να μην πω ελάχιστες. Εκτός κι αν από εδώ και στο εξής οι υπεύθυνοι του μεταγραφικού σχεδιασμού της ομάδας επιδοθούν σε ένα μεταγραφικό μαραθώνιο και κλείνουν τη μία μεταγραφή μετά την άλλη. Η φρεσκάδα των απόψεων του Πέτρου Κόκκαλη και η ικανότητα του Ιλια Ιβιτς στον συγκεκριμένο τομέα είναι τα καλά νέα για τον Ολυμπιακό. Η δική τους δουλειά μπορεί να προσφέρει πολλά στον Ολυμπιακό. Χρειάζεται όμως πράξεις στο άμεσο μέλλον ο Ολυμπιακός για να μην μπει στη διαδικασία να κυνηγά παίκτες λίγο πριν από την έναρξη της αγωνιστικής περιόδου. Μια περίοδος, η οποία, όπως είπα και παραπάνω, ξεκινά με αρκετά μεγάλη ανηφόρα.