Η 15η Ιουνίου αποτελεί μία από τις ημερομηνίες ορόσημο της επικείμενης, πλέον, ανέγερσης του νέου γηπέδου του Παναθηναϊκού στο Βοτανικό. Εμπόδια και σκόπελοι που στην πορεία προέκυψαν, δεν μπόρεσαν να σταθούν ικανά να εμποδίσουν την τελική υπογραφή της σύμβασης ανάμεσα στον Ερασιτέχνη και το Δήμο Αθηναίων. Η εξέλιξη αυτή σηματοδοτεί τους προσεχείς μήνες το μεγάλο πέρασμα της διαδικασίας ανέγερσης από τη μακέτα, τα λόγια, τα βίντεο παρουσιάσεων, στην ουσιαστική υλοποίηση του έργου που αναμένεται ν΄ αλλάξει προς το καλύτερο την πορεία του αθηναϊκού συλλόγου. Νικήτας Κακλαμάνης και Θανάσης Γιαννακόπουλος πρωτοστάτησαν στην κίνηση αυτή, μετουσιώνοντας σε γεγονότα τις προσπάθειες πολλών ανθρώπων και τις επιδιώξεις εκατομμυρίων φίλων του «τριφυλλιού».
Σε μία περίοδο που οι «πράσινοι» είναι έτοιμοι να… κλειστούν και πάλι στην ιστορική αλλά μικρή και ξεπερασμένη «Λεωφόρο», το όνειρο γίνεται πραγματικότητα και τα οφέλη αναμένονται πολλαπλά, δίνοντας στον Παναθηναϊκό την υπόσταση που του αρμόζει στον τομέα της στέγασής του. Μπορεί να φαντάζει πλέον ακατόρθωτο να μπορέσει το σωματείο να γιορτάσει τα εκατοστά γενέθλιά του στη χλιδή του «παλατιού» του, η αύρα όμως της κατασκευής του πνέει ήδη και ποτίζει το μέλλον. Δεν μπορεί καμία ομάδα που έχει τόσο απαιτητικό κόσμο, μεγαλεπήβολους στόχους και οικονομική ευρωστία, να διακρίνεται αν δεν έχει λύσει το πρόβλημα της στέγης και της έδρας. Τη σεζόν που πέρασε ο Παναθηναϊκός πλήρωσε αγωνιστικά το… ξεσπίτωμα στο αχανές και αφιλόξενο ΟΑΚΑ, που δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να φιλοξενήσει ποδοσφαιρική ομάδα.
Χάθηκαν βαθμοί κόντρα σε υποδεέστερους αντιπάλους, που ένοιωσαν πως έπαιζαν σε ουδέτερο γήπεδο. Κορυφώθηκε ένα πρόβλημα που μάστιζε τον Παναθηναϊκό χρόνια τώρα και πολύ περισσότερο από τη δημιουργία του «Καραϊσκάκη». Οι «πράσινοι» έφτυσαν αίμα για να μπορέσουν να δουν στα μάτια τον Ολυμπιακό στο «σπίτι» του. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν το απόλυτο προβάδισμα απέναντι σε οποιαδήποτε ομάδα στην Ελλάδα, όταν την υποδέχονταν στο ποδοσφαιρικό τους γήπεδο. Και θα εξακολουθούν να το έχουν μέχρι που όλοι τους οι μεγάλοι αντίπαλοι πάρουν τα… κλειδιά των νέων εδρών τους. Τότε και μόνο τότε θα μπορούμε να μιλάμε για ένα πρωτάθλημα που θα διεξάγεται επί ίσοις όροις. Όταν και η τελευταία ομάδα που μετέχει στη Σούπερ Λίγκα μπορεί να καρπώνεται τα οφέλη της έδρας της, αγωνιστικά και υλικά.
Πέρα από το γεγονός της προσφοράς ψυχολογικής ασφάλειας στο σύλλογο που αποτελεί τον συνδαιτυμόνα ενός τέτοιου γηπέδου και πιθανώς των φοβιών του αντιπάλου, η συσπείρωση του κόσμου και τα οικονομικά οφέλη που παραπλεύρως προκύπτουν από εισιτήρια διαρκείας και αξιοποίηση εμπορικών χώρων είναι αγαθά που διαμορφώνουν μία κατάσταση, η οποία ενδυναμώνει το φορέα που τα εκμεταλλεύεται. Πρακτικά με την εξέλιξη της 15ης Ιουνίου, ο Παναθηναϊκός γίνεται Panathinaikos σε όλους τους τομείς, πληρώντας τις προϋποθέσεις μιας μεγάλης ευρωπαϊκής ομάδας, αν φυσικά όλα συνεχίσουν να βαίνουν καλώς.