Προτιμότερο το «παύω να ενδιαφέρομαι»! (Λάμπρος Γκαραγκάνης)

Ο Σανλί Τουντσάι αποτέλεσε το διακαή πόθο, προσωπικά του Σωκράτη Κόκκαλη και του Ολυμπιακού, αυτή τη μεταγραφική περίοδο. Ο Τούρκος επιθετικός είναι σε άριστη ποδοσφαιρική ηλικία, σε φουλ αγωνιστική φόρμα, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ονόματα αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη και μία προσωπικότητα πολύ ισχυρή, εντός κι εκτός γηπέδων. Η… δυσκοιλιότητα που ο ίδιος επέδειξε στη μετακίνησή του από τη Φενέρμπαχτσε, πιθανώς και να του «κοστίσει» την παραμονή του στην Κωνσταντινούπολη και τα επόμενα χρόνια. Όπως φυσικά θα κοστίσει και πολύ μάλιστα στον τουρκικό σύλλογο, που δίνει γη και ύδωρ να τον κρατήσει στο δυναμικό του. Η προσφορά των «ερυθρολεύκων» υπήρξε ηγεμονική και σαφώς η καλύτερη που είχε στα χέρια του ο Τουντσάι, του οποίου, όμως, οι φιλοδοξίες επιθυμούσαν πρωτάθλημα ποιοτικότερο του ελληνικού και γενικά πιο φλασάτο! Αν και είναι ακόμη νωρίς να εισηγηθεί κάποιος πως ο Τούρκος θα μείνει στη χώρα του, η ιδεατή γι΄ αυτόν πρόταση από μεγάλη ομάδα, ποιοτικής Λίγκας, με ένα κάρο λεφτά, δεν έρχεται.

Ο Σωκράτης Κόκκαλης επέλεξε να μην ρισκάρει άλλο το φθαρμένο, αυτό το διάστημα, προφίλ του και να κάνει πίσω, τη στιγμή που ο Τουντσάι ήταν στα σύνορα του «όχι» στο λιμάνι. Είναι πραγματικά οδυνηρό για έναν επιχειρηματία αυτής της κλάσης η άρνηση, τη στιγμή που με τα χρήματα που επιθυμεί και δύναται να διαθέσει, αν υπήρχε η τάση του «ναι» από παικταράδες-ονόματα, θα ήταν ικανός να κάνει όργια! Η κίνησή του ν΄ αποσυρθεί πριν το διαφαινόμενο «όχι», είχε προλογιστεί από την ανακοίνωση διάψευσης των προσωπικών του επαφών με τον Κλοντ Μακελελέ. Όταν μία πληροφορία είναι πλήρως επιβεβαιωμένη, μιας και έχει διαρρεύσει από στέλεχος της ίδιας της ομάδας κι αυτό είναι πασιφανές, η διάψευση πηγαίνει στο «να καλύψω τα νώτα μου, μην μου χαλάσουν τα πολλά όχι τη μόστρα». Έτσι, προτίμησε, από το να ενδίδει στον ωχαδερφισμό του Τούρκου για απάντηση να ρισκάρει το ένα τις χιλίοις που είχε για να ολοκληρώσει τη μεταγραφή, να τραβηχτεί, μάλλον την κατάλληλη ώρα και ν΄ αποσύρει το ενδιαφέρον του.

Πράξη η οποία επικοινωνιακά, σαφώς τον θωρακίζει περισσότερο από το «όχι» του Τουντσάι. Όπως, επίσης, στη σούμα που ο ίδιος έχει στο μυαλό του στις υπάρχουσες περιπτώσεις ενδιαφέροντος για παίκτες, είναι σαφώς προτιμότερο ένα «όχι» του Μακελελέ (που είναι και απείρως μεγαλύτερο όνομα) κι ένα «παύω να ενδιαφέρομαι», παρά δύο «όχι». Και στην προκειμένη περίπτωση, ο Σωκράτης Κόκκαλης βγαίνει εκτεθειμένος στην κοινή γνώμη, χωρίς στην πραγματικότητα να είναι και αυτό γιατί όλοι συγκρίνουν την ευελιξία της ΑΕΚ, με τη θεωρητική πλαδαρότητα του Ολυμπιακού. Η Ένωση έχει κερδίσει τις εντυπώσεις λόγω Ριβάλντο (ιδιάζουσα περίπτωση, η οποία έχει αναλυθεί) και ίσως ελέω Αρουαμπαρένα! Ο Παναθηναϊκός ακόμη κινείται σε χαμηλές πτήσεις, οπότε είναι εκτός αυτής της άτυπης μάχης.

Έχει αναρωτηθεί, όμως, κανείς ποιους παίκτες επιδιώκει να φέρει ο Ολυμπιακός και τι κλείνει η ΑΕΚ; Οι «ερυθρόλευκοι» κινήθηκαν ενεργά για το hot όνομα Τουντσάι, ενδιαφέρονται σοβαρά για τον καλύτερο αμυντικό χαφ των τελευταίων πέντε ετών Μακελελέ, κωλοβαράνε την περίπτωση του παικταρά Τόμασον, που έρχεται για πλάκα, προσδοκώντας κάτι καλύτερο, βολιδοσκοπούν ακριβότατους παίκτες τύπου Ελμάντερ, τη στιγμή που η ΑΕΚ πέραν των δύο άσων έχει αποκτήσει τους Έντσο Ράμος, Ενσαλίβα και Ζεράλδο Άλβες. Δεν υποτιμώ τους τρεις τελευταίους, αλλά το βεληνεκές του ονόματός τους δικαιολογεί και την ευελιξία της ΑΕΚ. Όπως και η κλάση των προαναφερθέντων, εν μέρει, δίνει άλλοθι στη βραδύτητα των Πειραιωτών, που σημειωτέων έχουν και μεγαλύτερη άπλα χρόνου για να ενισχυθούν!