Ζούμε ημέρες Ράλλυ Ακρόπολις. Ενός αγώνα που τότε και τώρα, παραμένει ένας από τους πιο σκληρούς, θεαματικούς, απρόβλεπτους και καλύτερους -πολλές φορές- αγώνες σε παγκόσμιο επίπεδο. Στις αρχές του μήνα (1-6 Μαΐου) πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία το 6ο Ιστορικό Ράλλυ Ακρόπολις, με καταπληκτικές συμμετοχές, διεθνείς και ελληνικές. Τα περάσματα από τις ειδικές διαδρομές στην Αττική, την Βοιωτία, την Εύβοια, την Κορινθία και την Πελοπόννησο, θύμισαν θρυλικές στιγμές του αγώνα, που γινόταν σε διαφορετικά μέρη και όχι πέριξ μιάς περιοχής όπως συμβαίνει τώρα, στην εποχή της απόλυτης εμπορευματοποίησης. Όχι ότι τότε δεν υπήρχαν χορηγοί, εργοστασιακές ομάδες και παχυλά συμβόλαια, αλλά η τηλεόραση δεν έκανε τα…τερτίπια της. Για να λέμε την αλήθεια, στα σύγχρονα Ράλλυ Ακρόπολις, όπως το BP Ultimate Ράλλυ Ακρόπολις (31 Μαΐου – 3 Ιουνίου) που θα έχει κέντρο τον Ιππόδρομο στο Μαρκόπουλο (προπωλούνται εισιτήρια των υπερειδικών διαδρομών, πληροφορίες: www.acropolisrally.gr) υπάρχει θέαμα. Η τεχνολογία εξελίσσεται και το σπορ μέσω της μικρής οθόνης μπαίνει πιο εύκολα σε περισσότερα σπίτια. Έχει χαθεί όμως ο ρομαντισμός, τα… εύκολα λάθη. Τώρα όλα γίνονται με μαθηματική ακρίβεια, οι οδηγοί κινούνται σαν ρομπότ, τα προβλήματα που ενδέχεται να παρουσιαστούν, σχεδόν προβλέπονται. Υπάρχει βέβαια πάντα το απρόσμενο του ανθρώπινου μυαλού, που κάνει το λάθος και τελικά τη διαφορά σε νικητή και ηττημένο, όπως συμβαίνει παντού. Ο πρόλογος ήταν μεγάλος, αλλά θεωρώ ότι άξιζε τον κόπο για να αναφερθώ σε μια εκλεκτή παρουσία στη χώρα μας. Στη διάρκεια της 7ης Διεθνούς Εκθέσεως Αυτοκινήτου που έγινε στο Ελληνικό, ήρθε προσκεκλημένος της Electra Hellas, που αντιπροσωπεύει μεταξύ των άλλων και τα αμορτισέρ Bilstein, o Βάλτερ Ρερλ. Τρεις φορές νικητής σε Ράλλυ Ακρόπολις και μάλιστα με διαφορετικά αυτοκίνητα και με χρονικές αποστάσεις ανάμεσα στους αγώνες. O Γερμανός παγκόσμιος πρωταθλητής, αναφέρθηκε εκτενώς στην συνεργασία του με την Bilstein, σε θέματα εξέλιξης των αμορτισέρ, ενώ δεν απέφυγε να θυμηθεί τις ημέρες που έζησε ως αγωνιζόμενος στα Ράλλυ Ακρόπολις των δεκαετιών 70 και 80. Στη συνέχεια, στο χώρο της πίστας του αεροδρομίου, παρά τα 61 του χρόνια, έκανε επίδειξη υψηλής οδηγικής τεχνικής, καθισμένος στο μπάκετ ενός Opel Kadett GTE Group 4, που έφερε το όνομα του θρύλου των ελληνικών αγώνων, του αείμνηστου Τζώννυ Πεσμαζόγλου, που στα γεράματά του έτρεχε σε Ακρόπολις. Το αυτοκίνητο βρίσκεται στην κατοχή του Χάρη Καλτσούνη, αντιπροσώπου της Opel στην Ελλάδα, ο οποίος πρόσφατα εξαγόρασε την «Ελφίνκο», την αντιπροσωπεία της οικογένειας Πεσμαζόγλου στη Λ. Συγγρού. Αξίζει να σημειωθεί, ότι το αυτοκίνητο φορούσε τον κόκκινο κινητήρα της Ascona, με την οποία ο Ρερλ είχε κερδίσει το Ράλλυ Ακρόπολις του 1975, το σύστημα μηχανικού injection της Kugelfisher και άλλα εξαρτήματα. Με το αυτοκίνητο αυτό, ο Χάρης Καλτσούνης συμμετείχε τρεις φορές σε Ιστορικά Ράλλυ Ακρόπολις. Ακολούθως, ο Ρερλ ξεναγήθηκε από τον Χάρη Καλτσούνη στις εγκαταστάσεις της εταιρείας τους, βλέποντας μερικά αγωνιστικά κειμήλια.
Πρώτη επικράτηση το 1975
Το 1975 η διεθνής ενεργειακή και οικονομική κρίση, δεν είχε εκτονωθεί. Η Ελλάδα ζούσε πλέον στη Μεταπολίτευση και μόνο τρεις εργοστασιακές ομάδες ήρθαν για τον «εθνικό» μας αγώνα. Η Lancia με τις πανέμορφες Stratos, η Opel με τις Ascona και η Toyota με τις Celica. Εκείνη η χρονιά, το αεροδρόμιο στο Τατόι φιλοξένησε για τελευταία φορά δοκιμασία ταχύτητας, με τον αγώνα κατάταξης των αυτοκινήτων. Ύστερα από μεγάλη μάχη, έλαμψε για πρώτη φορά το άστρο του Βάλτερ Ρερλ με την Ascona, έχοντας δεύτερο τον «Σιρόκο» (Τάσο Λιβιεράτο) με την Alpine Renault.
Δεύτερη επιτυχία το 1978
Το Ράλλυ Ακρόπολις γιόρταζε το αργυρό Ιωβηλαίο. Η Fiat έρχεται πανίσχυρη με Ρερλ, Μουνάρι και Άλεν, στα μπάκετ των 131 Abarth. H Toyota με τους Άντερσον και Θεριέ στις Celica, δεν μπόρεσε να απειλήσει. Απουσίαζε κι η Ford που ίσως άλλαζε τις ισορροπίες. Ο Ρερλ επικράτησε, ύστερα από τη νυχτερινή ειδική στο Βέρμιο, με καινούργιο συνοδηγό και διαφορετικό αυτοκίνητο. Πρώτος Έλληνας, 6ος στη γενική κατάταξη ξανά ο «Σιρόκο».
Φουλ στις νίκες το 1983
Ήταν η τελευταία φορά που η νίκη πήγε σε δικίνητο αυτοκίνητο. Το ίδιο συνέβη και με το πρωτάθλημα, που κατέκτησε έπειτα από δυσκολίες η Lancia. Ο Ρελρ με την Lancia 037 φθάνει πρώτος στο Παναθηναϊκό Στάδιο, εκμεταλλευόμενος και τις ατυχίες των Audi, που την προηγούμενη χρονιά θριάμβευσαν με την Μισέλ Μουτόν, μοναδική γυναίκα νικήτρια στην ιστορία του Ράλλυ Ακρόπολις. Πρώτο ελληνικό πλήρωμα, στη 13η θέση της γενικής, οι Παπατριανταφύλλου – Στεφανής με Toyota Corolla. Η εποχή των τετρακίνητων αυτοκινήτων, μόλις ξεκινούσε.
Επιμέλεια Δημήτρης Μπαλής