Oταν μιλάμε για έναν παίκτη με σταθερά μεγάλο αριθμό συμμετοχών σε μία από τις κορυφαίες ομάδες τα τελευταία χρόνια στο ισπανικό πρωτάθλημα (Βιγιαρεάλ) και με το σκαρί του να μην είναι ταλαιπωρημένο από τραυματισμούς, είναι αστείο να συζητάμε αν κάνει για το ελληνικό πρωτάθλημα. Μα, δεν είναι μόνο η παρουσία στη Βιγιαρεάλ που κάνει τον Ροδόλφο Αρουαμπαρένα εξαιρετική περίπτωση. Οταν παίζεις επί σειρά ετών στη μεγάλη Μπόκα Τζούνιορς που είχε χτίσει ο Κάρλος Μπιάνκι (μία ομάδα που λανθασμένα λησμονείται διαχρονικά, όταν αναφερόμαστε στις κορυφαίες του πλανήτη), τότε δεν μπορείς παρά να μιλάς για έναν παίκτη με σούπερ βιογραφικό.
Στην ομάδα του Μπουένος Αϊρες ήταν ένας πολυποίκιλος αριστερός μπακ, που μπορούσε να ανταποκριθεί και ως αριστερός στόπερ, όταν οι συνθήκες απαιτούσαν 3-5-2. Επειδή είχα την ευκαιρία να τον δω ιδίοις όμμασι περιγράφοντας παιχνίδια στην περσινή εκπληκτική πορεία της Βιγιαρεάλ στο Τσάμπιονς Λιγκ, η καλή μου γνώμη ενισχύθηκε γι' αυτόν.
Αξιόπιστος αμυντικά, με εξαιρετική αντίληψη του χώρου ευθύνης του, ταχύς στο μυαλό και στα πόδια, μπακ που μπορεί να τρέξει καλά στη γραμμή και να συμμετέχει και παραγωγικά. Στο, μία ταχύτητα χαμηλότερο, ελληνικό πρωτάθλημα τα παραπάνω χαρακτηριστικά αρκούν για τον κάνουν χωρίς δεύτερη σκέψη ξεχωριστό. Σε καλή ποδοσφαιρική ηλικία (τον Ιούλιο κλείνει τα 32), με παραστάσεις από μεγάλα παιχνίδια θα είναι -αν μείνει υγιής- ό,τι καλύτερο στη θέση του στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Πάντα βέβαια, όταν μιλάμε για Λατινοαμερικανό παίκτη, υπάρχει μία αμφιβολία για τον βαθμό και την ταχύτητα προσαρμογής του. Το γεγονός όμως ότι έχει βασκικές ρίζες, αλλά και το γεγονός ότι δεν είχε το πραγματικό πρόβλημα να ζήσει σε μία μικρή κωμόπολη του Λεβάντε (κι όχι σε μία μεγαλούπολη όπως η Μαδρίτη ή η Βαρκελώνη) αποδεικνύουν τον υψηλό βαθμό επαγγελματισμού του. Εν ολίγοις, η ΑΕΚ φαίνεται να έχει κάνει μία πρώτης τάξεως επιλογή, κλείνει από νωρίς μία τρύπα σε μία θέση που πονούσε τα τελευταία χρόνια, αποκτώντας έναν παίκτη που και «κράχτης» είναι και ουσία μπορεί να προσδώσει στο παιχνίδι της «Ενωσης». Τα υπόλοιπα στο γήπεδο...