13 χρόνια χωρίς εΣΕΝΑ…

Ήταν Πρωτομαγιά του 1994 όταν ο χρόνος πάγωσε κάτω από το συννεφιασμένο ουρανό της πίστας της Ίμολα. Ήταν μόλις ο πέμπτος γύρος του GP, όταν το μονοθέσιο του -για πολλούς- κορυφαίου πιλότου όλων των εποχών δεν έστριψε στην καμπή Tamburello αλλά συνέχισε ευθεία, για να καταλήξει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον τοίχο, σε ένα σημείο μάλιστα όπου κανείς δεν είχε προνοήσει να βάλει προστατευτικά λάστιχα…

Οι λάτρεις του μηχανοκίνητου αθλητισμού έγιναν μάρτυρες, σε ζωντανή μετάδοση, της μεγαλύτερης τραγωδίας που έζησε ποτέ η F1. Μπροστά στις μικρές οθόνες, που μετέφεραν την εικόνα του αγώνα της Ίμολα σε κάθε γωνιά της γης, ο Άιρτον Σένα άφηνε την τελευταία του πνοή, υποκύπτοντας από «Βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και ακατάσχετη αιμορραγία»-όπως το επίσημο ιατρικό ανακοινωθέν ανέφερε.

Ο Άιρτον Σένα ντα Σίλβα, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1960 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Υπήρξε ο γιος ενός εύπορου μεγαλοκτηματία, ο οποίος, από τα πρώτα βήματα της ζωής του μικρού Σένα, τον ενθάρρυνε να ασχοληθεί με το μηχανοκίνητο αθλητισμό. Το πρώτο αυτοκίνητο, πίσω από το τιμόνι του οποίου βρέθηκε ο Σένα σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών, ήταν ένα καρτ, το οποίο ο πατέρας του δε μπόρεσε να του αρνηθεί-παρά τις ενστάσεις του για το νεαρό της ηλικίας του τετράχρονου.

Ο Σένα άρχισε να συμμετέχει σε επίσημους αγώνες καρτ στη «νόμιμη» ηλικία των 13 ετών. Έχοντας να αντιμετωπίσει πολύ πιο έμπειρους αντιπάλους, ο μικρός Βραζιλιάνος έδειξε από την πρώτη στιγμή την αξία του, παίρνοντας στην παρθενική του συμμετοχή την pole position. Οι αντίπαλοί του δε μπορούσαν να τον ακολουθήσουν στις ευθείες, καθώς ο Σένα ήταν πολύ πιο ελαφρύς από τους ανταγωνιστές του, αλλά στις στροφές ο νεαρός -φυσιολογικά- υστερούσε, τουλάχιστον προσωρινά… Ο πρώτος τίτλος, που κατέκτησε ποτέ ο μεγάλος Βραζιλιάνος, ήταν το Πρωτάθλημα Καρτ Νοτίου Αμερικής το 1977, ενώ ήρθε δεύτερος αρκετές φορές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Καρτ, χωρίς πάντως να καταφέρει ποτέ να το κατακτήσει.

Το 1981 ήρθε η ώρα για να μετακομίσει ο ταλαντούχος νεαρός στην Ευρώπη, για να συμμετάσχει στη βρετανική Formula Ford 1600, έναν θεσμό τον οποίο και κατέκτησε την ίδια χρονιά. Την επόμενη χρονιά, ο Σένα κερδίζει το βρετανικό και το ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Formula Ford 2000. Είναι ήδη φανερό ότι ένα μεγάλο αστέρι έχει αρχίσει να γεννιέται. Το 1983 ο Σένα μπαίνει για πρώτη φορά σε κόκπιτ μονοθεσίου της F1, δοκιμάζοντας τα σασί των Williams, McLaren, Brabham και Toleman.

Η μεγάλη ώρα του Βραζιλιάνου έχει φθάσει. Οι επιδόσεις του στις δοκιμές δεν παιρνούν απαρατήρητες από τους ιθύνοντες της Toleman, οι οποίοι του εμπιστεύονται το βολάν του ενός μονοθεσίου τους για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της F1 του 1984. Στο GP του Μονακό εκείνης της χρονιάς, ο Σένα ανεβαίνει για πρώτη φορά στην καριέρα του στο podium, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση. Το ανερχόμενο αστέρι του μηχανοκίνητου αθλητισμού θα ανέβει άλλες δυο φορές στο βάθρο των νικητών μέχρι το τέλος της χρονιάς και θα συλλέξει τελικά 13 βαθμούς στην πρώτη του σεζόν στην F1.

Το 1985 ο Σένα πάει στη Lotus. Στις 21 Απριλίου, στην πίστα του Εστορίλ στην Πορτογαλία, ο 25χρονος -τότε- Σένα παίρνει την πρώτη του νίκη, μετά από ρεσιτάλ που δίνει στο βρεγμένο -λόγω καταρρακτώδους βροχής- σιρκουί. Το τέλος του 1985 βρίσκει τον Σένα στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος με 38 βαθμούς. Η επόμενη χρονιά με τη Lotus είναι ακόμα καλύτερη για το ίδιο, αφού την ολοκληρώνει πάλι στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας, έχοντας αυτή τη φορά πάρει 8 pole positions, 6 podiums και συνολικά 55 βαθμούς. Το 1987, στην τελευταία του χρονιά στη Lotus, ο Βραζιλιάνος τερματίζει στην τρίτη θέση του πρωταθλήματος. Τα καλύτερα δεν είχαν έρθει ακόμα για τον ταλαντούχο πιλότο…

Το 1988 αποτέλεσε τη χρονιά-σταθμό για την καριέρα του. Παίρνει μεταγραφή για τη McLaren, για να αποτελέσει τον ομόσταυλο του -ήδη δυο φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή- Αλέν Προστ. Οι μάχες των δυο μένουν παροιμιώδεις. Όμως ο Σένα επικρατεί και στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους ότι είναι ο κορυφαίος. Είναι πια ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Το 1989 αποτυγχάνει να υπερασπιστεί τον τίτλο του όταν συγκρούεται με τον Προστ στη Σουζούκα. Ο Προστ φεύγει στο τέλος της χρονιάς για τη Ferrari και τα επόμενα δυο πρωταθλήματα (1990 και 1991) καταλήγουν στον άνθρωπο που στο μεταξύ όλοι οι αντίπαλοί του (προεξέχοντος του Νάιτζελ Μάνσελ) παραδέχονται ότι είναι -μακράν- ο καλύτερος οδηγός που υπάρχει.

Το 1992 και το 1993 οι Williams βρίσκονται πολύ μακριά από τον ανταγωνισμό, αλλά ο Σένα, χωρίς να είναι σε θέση να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, συνεχίζει να παίρνει νίκες, pole positions και διακρίσεις, κόντρα στα πανίσχυρα μονοθέσια της ομάδας του Φρανκ Γουίλιαμς.

Το 1994, μετά από 6 συναπτά έτη πίσω από τα πηδάλια της McLaren -και τρεις κατακτήσεις του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος των Οδηγών- ο Σένα αποφασίζει να ρισκάρει, παίρνοντας μεταγραφή για τη Williams. Η χρονιά ξεκινάει άσχημα, με ισάριθμες εγκαταλείψεις στους δυο πρώτους αγώνες της χρονιάς και συνεχίζεται με τον τραγικό τρόπο που όλοι γνωρίζουν στην πίστα της Ίμολα…Ο Μίκαελ Σουμάχερ βρίσκεται ακριβώς πίσω από το Σένα τη στιγμή της μοιραίας σύγκρουσης. Το παλιό αστέρι ανοίγει το δρόμο για να αναδειχθεί το νέο, όπως θα έλεγε ο Νίτσε…

Ο Άιρτον Σένα κατέκτησε κατά τη διάρκεια της δεκαετούς του καριέρας στην F1 3 Παγκόσμια Πρωταθλήματα, 41 νίκες, 65 pole positions, ενώ στο ενεργητικό του καταγράφονται επίσης και 19 ταχύτεροι γύροι, 80 podiums και συνολικά 610 βαθμοί.

Ποτέ άλλοτε όμως οι αριθμοί δε φάνταζαν τόσο ανίκανοι να αναδείξουν το μεγαλείο ενός αθλητή. Του οδηγού που χόρευε στη βροχή όταν οι αντίπαλοί του πάλευαν να κρατηθούν εντός πίστας. Του ανθρώπου που, εξαιτίας της ιδιαίτερης κοσμοθεωρίας του, χαρακτηρίστηκε πολλές φορές «σνομπ» από αυτούς που δεν είχαν την ευκαιρία να τον γνωρίσουν καλύτερα. Του ανθρώπου που είχε -όπως όλοι οι Βραζιλιάνοι- ιδιαίτερα στενή σχέση με το Θεό, από τον οποίο, όπως έλεγε, αντλούσε πάντα τη δύναμη για να συνεχίζει στο δρόμο των επιτυχιών.

Είχε κάποτε δηλώσει: «Αν έχω στην καριέρα μου κάποιο σοβαρό ατύχημα, θέλω, ότι είναι να γίνει, να γίνει μια και έξω. Δε θέλω να καταλήξω σε αναπηρικό καρότσι ή σε νοσοκομείο υποφέροντας από βαριά τραύματα. Θέλω να ζήσω μια ζωή πλήρη και έντονη, διότι τέτοιος άνθρωπος είμαι». Ο Θεός άκουσε την ευχή του Σένα και τον πήρε κοντά του. Πολύ πιθανό ο Ύψιστος να ήθελε να βλέπει τον κορυφαίο οδηγό όλων των εποχών να κάνει βόλτες στις λεωφόρους του Παραδείσου…

Επιμέλεια: Γιώργος Μπασάκης