Γάμοι α λα ελληνικά (SportDay / Στέφανος Χάρης)

Μας τελείωσαν απ' ό,τι φαίνεται, φίλε αναγνώστη, οι Ντούντου και οι Μούντου, οι Ζε Ρομπέρτο, οι Ρομπέρτο Κάρλος, οι Ζιλμπέτο και οι Σαβιόλες, με αποτέλεσμα να επιστρέψουμε στους δικούς μας που ξέρουμε και εμπιστευόμαστε σαν το καλό λάδι!

Με τον Ντούντου, όπως διαβάζω στο χθεσινό «ΦΩΣ», θα ασχοληθούμε και πάλι τον Δεκέμβρη. Γεροί να είμαστε, μια χαρά εποχή. Θα έχει τότε διακοπεί το πρωτάθλημα για τις γιορτές, ο πρώτος γύρος θα έχει τελειώσει και έτσι θα βρούμε πάλι κάτι να γράφουμε. Ολα βαίνουν καλώς, «βάσει σχεδίου», όπως της αρέσει να λέει η θεία μου η Λουκρητία.

Από τους Βραζιλιάνους και τους Αργεντινούς περάσαμε στον Αντζα, που ο Λεμονής τον ψήνει, σύμφωνα με τον «Πρωταθλητή», και το βρίσκω σωστό γιατί καθετί που ψήνεις χρειάζεται λεμόνι ή Λεμονή. Τώρα πώς έφτασε ολόκληρος Ολυμπιακός που θέλει να κάνει την υπέρβαση να… παρακαλεί τον Αντζα, που τον είχε και μάτι δεν δάκρυσε που έφυγε, αυτό μάλλον θα χρειαστεί να μας το εξηγήσει προσεχώς ο Θέμης Σινάνογλου. Ειλικρινά μόνο αυτός μπορεί…

Βρήκα πάντως το χθεσινό «GOAL» εξόχως ερωτικό. Οι πολύχρωμοι τίτλοι στην πρώτη σελίδα μου ανέβασαν τη λίμπιντο.

«ΕΛΑ… στην ΑΕΚ» από τον Νικολαΐδη στον Αντζα, «ΘΕΛΩ… τον Κουμορτζί» πάλι από τον Ντέμη στον Θωμά, «ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ… Τσιρίλο» για τον Ολυμπιακό και, τέλος, «ΖΕΣΤΟΣ… για Μάκο» ο Πανιώνιος για ενδεχόμενη μεταγραφή του παίκτη.

Τελικά δεν έχει σημασία τι γράφεις, αλλά πώς το γράφεις και το «GOAL» με τέτοια πρωτοσέλιδα με φτιάχνει… για ενημέρωση!

Ο κανόνας ισχύει και για την «Πράσινη», που εκδίδει ο Παναγιώτης Γιαννακόπουλος. Οχι, φίλε αναγνώστη, δεν κάνω λάθος στο μικρό όνομα του εκδότη. Ξέρω ότι ονομάζεται Παύλος, αλλά θεωρώ άδικο να μην αναφέρεται ούτε το μικρό όνομα του καλού φίλου και συναδέλφου Μπόμη και για να είμαι δίκαιος… πάντρεψα τα δύο ονόματα!

Αν και ο γάμος της χρονιάς για μένα είναι άλλος. Αυτόν που φαντάστηκα και βλέπετε υπό μορφή σκίτσου στο κέντρο της σελίδας. Ο γάμος του Ντούσαν με τον Γεωργαμλή, που θα τελεστεί στον «ιερό ναό» Παιανίας μόλις συμφωνήσει ο Μπάγεβιτς, με τους εκλεκτούς καλεσμένους να μην πετάνε ρύζια όπως εθίστε στους νεόνυμφους… αλλά τριφύλλια.

Επιστρέφω όμως στην «Πράσινη», η οποία χθες στη στήλη «Ο Πρασινοφρουρός» έγραφε μεταξύ άλλων:

«Οταν εμφανίστηκε ο Αρης του '80 δεν υπήρχε Ελληνας που να διαφωνούσε με την άποψη πως δύσκολα θα εμφανιστεί ξανά τέτοια ομάδα στα χρονικά του μπάσκετ. Και ύστερα ήρθε η άνοιξη. Οι ελληνοποιημένοι έφυγαν, το κύμα των κοινοτικών ξεβράστηκε και εμφανίστηκε η μεγαλύτερη αυτοκρατορία όλων των εποχών. Ο Παναθηναϊκός της δεκαετίας σβήνει όλους τους μύθους».

Ετσι ακριβώς! Οταν τελείωσαν οι ελληνοποιημένοι όπως ο Κάπος, ο Στεργάκος, ο Βίδας και άλλοι στο παρελθόν, έφυγαν και οι κοινοτικοί όπως ο Κοχ, ο Σκονοκίνι, ο Λάκοβιτς, ο Σιγιάουσκας, ο Τομάσεβιτς, ο Μποντιρόγκα κ.ά., ξεκαθάρισε το τοπίο και ο Παναθηναϊκός έγινε αυτοκρατορία. Ψέματα να λέμε;

Οπως δεν μπορεί να κρυφτεί και να θέλει ο Λεμονής, γιατί φίλοι σαν τον Νικόλαο Τζώτη τον περιμένουν στη γωνία με επιστολές σαν και αυτή που διάβασα στο χθεσινό «ΦΩΣ» και μέρη της αναδημοσιεύω.

Ο συγκεκριμένος αναγνώστης μάλιστα εφαρμόζει σε παγκόσμια πρώτη την περίφημη μέθοδο «Σιγά μη μας πεις!», την οποία κατά καιρούς δοκίμασαν και άλλοι, αλλά κανείς με ανάλογη επιτυχία.

«Κύριε Λεμονή,
Θυμάστε ποια ομάδα έχετε αναλάβει και ποιους παίκτες έχετε την τιμή να προπονείτε; Γιατί άραγε, κ. Λεμονή, δεν σέβεστε τους παίκτες αυτούς και την ιστορία τους; Γιατί σίγουρα δεν γνωρίζετε να σέβεστε ούτε τον ίδιο σας τον εαυτό…».

Αυτό ήταν το πρώτο χτύπημα. Πάμε στο δεύτερο…

«Αν είναι δυνατόν, κ. Λεμονή, ποιος νομίζετε ότι είστε;».

Ακολουθεί τρίτο….

«Ολο καψώνια του κάνατε για να ικανοποιήσετε τον εγωισμό σας (επαγγελματίας σου λέει μετά), δεν σεβαστήκατε στο ελάχιστο το τι έχει προσφέρει σε αυτήν την ομάδα ο Γεωργάτος. Σε αυτούς που θα πούνε "μα τι μας λες, ρε φίλε, πρόσφερε αλλά έπαιρνε και αρκετά χρήματα από την ομάδα ο Γκέο" να τονίσω και να σας θυμίσω και τα λεφτά που έφερε στο ταμείο του συλλόγου μας από τις δύο μεταγραφές στην Ιντερ. Ηταν καλός, κ. Λεμονή και κ. Κόκκαλη, τότε;».

Πάρε να 'χεις και ένα τέταρτο…

«Στην ομάδα, για όσους το έχουν ξεχάσει, πλήρωσε από την τσέπη του για να γυρίσει από την ΑΕΚ. Δεν κάνει αυτός ο παίκτης ούτε για τη 18άδα;».

Εχει και άλλο, δεν τελείωσε…

«Μας έχετε κάνει να ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε για το ποδόσφαιρο, κ. Λεμονή. Οποιος άνθρωπος βλέπει ποδόσφαιρο ειλικρινά πιστεύει ότι ο Ντομί και ο Μπουλούτ ήταν καλύτεροι από τον «Γκέο»; Αλλά εσείς θα βάζατε στη θέση του και τον Δουρέκα, αρκεί αν μην έπαιζε ο Γρηγόρης. Μακράν ο Γρηγόρης Γεωργάτος είναι από τους κορυφαίους που έπαιξαν στην ομάδα μας τα τελευταία δέκα χρόνια. Και παθιασμένος γαύρος. Μήπως και εσείς ζηλεύετε που δεν κάνατε την καριέρα που έκανε εκείνος στον Θρύλο και στο εξωτερικό;».

Πάρε τώρα και τη χαριστική βολή…

«Ντροπή σας, κ. Λεμονή, για τη στάση σας, οι μεγάλες ομάδες (αλλά πού να το ξέρετε αυτό εσείς, κ. Λεμονή) σέβονται αυτούς που προσφέρουν, γιατί η ιστορία των μεγάλων ομάδων φτιάχνεται από μεγάλους σε αξία παίκτες σαν τον Γρηγόρη. Στερήσατε από τον κόσμο τη χαρά να δει αυτόν τον παικταρά που ακόμα και τώρα στα 34 είναι από τους ποιοτικότερους παίκτες που έχουν περάσει από τα γήπεδα. Αλλά σε ποιες άλλες ομάδες έχετε δουλέψει, κ. Λεμονή, για να ξέρετε πώς συμπεριφέρονται σε μεγάλους παίκτες;».

Καμία άλλη ερώτηση μήπως; Οχι; Ευχαριστώ, κλείσαμε!