Κριτική και αυτοκριτική (SportDay / Μπάμπης Χριστόγλου)

Ενα δεκάλεπτο δεν μπορεί να είναι αρκετό για να πάρεις οποιοδήποτε παιχνίδι. Ασφαλώς και όλοι έχουν το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί, αλλά σε καθετί πρέπει να υπάρχει μέτρο.

Γνωρίζετε πολύ καλά πως και σε περιόδους επιτυχιών για την Εθνική έχω ασκήσει στον Γερμανό σκληρή κριτική. Τουλάχιστον σε μία τόσο δύσκολη στιγμή είναι το ευκολότερο πράγμα να φορτώσουμε όλα τα δεινά για το ποδόσφαιρό μας σε έναν άνθρωπο. Κάθε άλλο παρά λάδι θέλω να βγάλω τον Ρεχάγκελ και όσοι με ακούτε και διαβάζετε τακτικά τη στήλη το ξέρετε. Αυτό που θέλω όμως είναι να μη χαθεί το μέτρο. Ναι στο γιατί δεν επέλεξε ορισμένους ποδοσφαιριστές που είναι σε καλύτερη φόρμα από ορισμένους άλλους. Όπως για παράδειγμα γιατί να μην παίξει ο Τοροσίδης και ασφαλώς ο πρώτος σκόρερ της Μπουντεσλίγκα, Φάνης Γκέκας. Ναι στο να κριτικάρουμε την έλλειψη οποιουδήποτε χαφ στον πάγκο, ώστε να μπει και να διορθώσει τα κακώς κείμενα που υπήρχαν στο κέντρο. Οχι όμως στο να φτάνουμε να λέμε γιατί, για παράδειγμα, δεν έβαλε τον Χαλκιά και επέλεξε τον Νικοπολίδη. Σκεφτείτε τα τέσσερα τέρματα να τα είχαμε δεχτεί με τερματοφύλακα τον αναπληρωματικό, τι θα άκουγε ο Ρεχάγκελ. Ο τερματοφύλακας και η απόδοσή του αποτελούν έναν αστάθμητο παράγοντα που δεν μπορεί να προβλέψει ο προπονητής. Χωρίς να λέω πως ο Αντώνης Νικοπολίδης διανύει μία από τις καλές περιόδους της καριέρας του, πιστεύω πως ακόμα είναι ο πλέον αξιόπιστος, οπότε ορθώς επιλέχθηκε να ξεκινήσει.

Το λάθος ξεκινάει εδώ και καιρό. Για παράδειγμα, ουδέποτε ο Ρεχάγκελ μπήκε στη διαδικασία να αναζητήσει τη διάδοχη κατάσταση στο θέμα του αριστερού μπακ. Συνάμα ήταν λάθος η χρησιμοποίηση παικτών από τα άκρα, ειδικά του Χαριστέα και κυρίως του Σαμαρά, από την άκρη, μιας και με την εναλλαγή θέσεων των επιθετικών τα δίδυμα στα άκρα συνεχώς άλλαζαν. Πολλά προβλήματα δεν δημιουργήθηκαν τώρα, μετά την τεσσάρα που δεχτήκαμε, αλλά είναι χρόνια. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν φταίνε όλοι. Ακόμη και η ανοησία ορισμένων που θέλουν να λέγονται φίλοι της Εθνικής, που πλακώνονταν και έκαναν ένα κάρο σαχλαμάρες στην εξέδρα. Καλό θα ήταν πέρα από την κριτική στους παίκτες, που είναι δίκαιη σε μία περίπτωση διασυρμού, να κάνουμε και λίγο κριτική στον εαυτό μας ο καθένας ξεχωριστά. Ο Ρεχάγκελ πρέπει να καταλάβει πως το φρονιμότερο θα ήταν να διαφυλάξει επίσης την υστεροφημία ορισμένων παικτών τους οποίους εκθέτει με το να τους χρησιμοποιεί. Δεν απαιτώ ούτε να ξαναπάρει η Ελλάδα το Ευρωπαϊκό ούτε να κάνει τρελή πορεία σε Μουντιάλ. Όμως πρέπει να διατηρηθεί σ’ ένα σταθερό επίπεδο. Αυτό είναι δυσκολότερο από το να πάρεις ένα Euro.