Ορισμένοι παίκτες ξέρουν ότι ίσως με την απόδοσή τους σε αυτά τα τελευταία παιχνίδια της χρονιάς που τελειώνει θα εξαρτηθεί η παρουσία τους στον Ολυμπιακό και την επόμενη σεζόν. Αντί να δείχνουν τον απαραίτητο ζήλο, εκείνοι πείθουν ότι είτε δεν κάνουν είτε ξέρουν πως δεν έχουν καμία τύχη να παραμείνουν.
Η ποδοσφαιρική ανορθογραφία που είδαμε προχθές το απόγευμα στην Καλαμαριά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από το γεγονός ότι το πρωτάθλημα έχει κριθεί και είναι επόμενο να υπάρξει χαλάρωση. Κάποιοι από αυτούς τους ποδοσφαιριστές είναι σαφές πως δεν μπορούν να προσφέρουν και νομίζω ότι ο Λεμονής το γνωρίζει τούτο πάρα πολύ καλά. Στο κάτω κάτω της γραφής μία ομάδα που λύνεται από το άγχος του ανταγωνισμού τουλάχιστον προσπαθεί να παίξει καλύτερα. Ειδικά όταν την προηγούμενη αγωνιστική έχει προηγηθεί μία ήττα από τον «αιώνιο» αντίπαλο εντός έδρας και βέβαια οι φίλοι του καταλαβαίνουν από τη γενικότερη φετινή παρουσία, παρά τη διαφορά από τους διώκτες, πως αυτός ο Ολυμπιακός στερείται της ποιότητας που είχε τα προηγούμενα χρόνια. Πλέον δεν κρύβεται το ότι ο Θρύλος έχει άμεση ανάγκη από ενίσχυση και πως θα πρέπει να πάρει παίκτες που ουσιαστικά να κάνουν τη διαφορά και όχι παίκτες που απλώς θα ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου και θα αποτελέσουν μπαλώματα. Ο Ολυμπιακός δεν μπορεί πλέον να αρκείται στο να νικάει μέτριες ομάδες εντός των συνόρων ώστε ο κόσμος να παίρνει χαρά. Διότι απλούστατα αυτό δεν φτάνει και δεν αξίζει στο κάτω της γραφής στον κόσμο του. Η ομάδα θα ενισχυθεί -πιστεύω- και ο Τάκης Λεμονής το γνωρίζει αυτό πάρα πολύ καλά. Αυτή η ομάδα χρειάζεται ζωντάνια, χρειάζεται ποδοσφαιριστές που να οργώνουν το γήπεδο και πάνω από όλα έχει ανάγκη από ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα, που θα μπορούν να του δώσουν ποιότητα σε όλες τις γραμμές. Τον δρόμο της εξόδου θα πρέπει να τον πάρουν αυτοί που αποδεδειγμένα πλέον είναι φανερό πως δεν μπορούν να προσφέρουν και μάλλον μεγάλωσαν ως παίκτες παίζοντας απλά και μόνο στον Ολυμπιακό. Πιστεύω πως ο πρόεδρος ξέρει τι πρέπει να πράξει και θα το πράξει αυτό το καλοκαίρι για να μην ξαναγίνουμε θεατές ανάλογων «δολοφονιών» του ποδοσφαίρου, ανάλογων με αυτήν της Κυριακής από τον Θρύλο.