Θα ξεκινήσω το σημερινό κείμενο από εκεί που σταμάτησα χθες. Οταν αυτόν τον Παναθηναϊκό, που επί 90 λεπτά βρίσκεται στο έλεός σου, δεν μπορείς να του βάλεις ούτε ένα γκολ, τότε σημαίνει πως έχει πρόβλημα. Ασφαλώς και η απουσία του Κωνσταντίνου είναι μεγάλη υπόθεση, ασφαλώς χωρίς τον Κύπριο ο Θρύλος δεν έχει εύκολο το γκολ, όταν όμως χάνεις ένα τσουβάλι ευκαιρίες όχι απλά για να νικήσεις τον αιώνιο αντίπαλό σου αλλά για να τον διασύρεις, τότε δεν μπορείς να επικαλείσαι τέτοιες δικαιολογίες. Ο Ολυμπιακός όφειλε χθες, πρώτα απ' όλα, για την ιστορία του και τον κόσμο του να μπορέσει να βάλει αυτό το ρημάδι το γκολ και μετά όλα θα ήταν πολύ απλά. Ακόμα και αργά αν ερχόταν αυτό το τέρμα, η νίκη -πιστέψτε με- θα ήταν πανεύκολη. Ο αντίπαλος μπήκε στον αγωνιστικό χώρο για να μη χάσει. Και στο 90% των περιπτώσεων, όταν η μία ομάδα μπαίνει στο γήπεδο για να μη χάσει, τότε θα την πατήσει. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά στο πρόσφατο παρελθόν και δεν χρειάζεται να ανατρέξετε πολύ πίσω για να βρείτε ένα τέτοιο παράδειγμα.
Το θέμα είναι τι γίνεται με τον Ολυμπιακό. Είναι ολοφάνερο πλέον ότι στον κόσμο δεν αρκεί η εύκολη και άνετη κυριαρχία σε βάρος αντιπάλων όπως είναι αυτός ο Παναθηναϊκός και αυτή η ΑΕΚ. Ο Θρύλος θα πρέπει να προχωρήσει σε κινήσεις που θα κάνουν τους υπόλοιπους ανταγωνιστές του να τον βλέπουν με κιάλια -και να μην τους φτάνουν ούτε αυτά. Σοβαρές προσθήκες που θα ξαναφέρουν ποιότητα στην ομάδα και θα συγκινήσουν ξανά τον κόσμο. Το να μην μπορείς να νικήσεις αυτόν τον Παναθηναϊκό με τον τρόπο που στήθηκε και τη λογική που μπήκε χθες στο Καραϊσκάκη αποτελεί πισωγύρισμα. Ο κόσμος έχει κάνει απεριόριστη υπομονή, αλλά κι αυτή κάποια στιγμή εξαντλείται. Πάνω απ’ όλα, ο Ολυμπιακός δεν έπρεπε να δώσει δικαίωμα να πάρει τα πάνω της ψυχολογικά μια ομάδα που, όσοι δεν φορούν χρωματιστά γυαλιά, θεωρώ πως ξέρουν τι ακριβώς δυνατότητες έχει.
Ο πρόεδρος έχει τον τρόπο να κάνει αυτή την ομάδα να κερδίσει και πάλι την αίγλη της. Επαναλαμβάνω ότι στα μάτια του οπαδού του Θρύλου δεν αποτελεί πλέον επιτυχία η κατάκτηση του πρωταθλήματος με τέτοιους αντιπάλους. Το πράγμα γίνεται ακόμα χειρότερο, όταν από έναν τέτοιο αντίπαλο χάνεις δύο φορές την ίδια σεζόν. Η ομάδα θέλει μεταγραφές ουσίας και παίκτες στο δυναμικό που έχουν να προσφέρουν και να προσθέσουν ποιότητα. Αυτά χρειάζεται ο Θρύλος το καλοκαίρι και ο πρόεδρος πρέπει να τα πράξει.