Στο τέλος ενός παιχνιδιού που, ακόμα και με την υποτονική εμφάνισή του, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να το είχε κερδίσει, αυτό που έρχεται στο μυαλό είναι ότι η πρόκριση χάθηκε στη Γαλλία. Αν δεν είχε μεσολαβήσει το εντελώς αναίτιο πέναλτι του Βύντρα, ακόμα και με τη χθεσινή απόδοσή τους οι «πράσινοι» ένα γκολ θα μπορούσαν να το βρουν για να ανατρέψουν την κατάσταση. Η Λανς σαφέστατα δεν θα ήταν τόσο άνετη όσο παρουσιάστηκε και το πιο πιθανό (σύμφωνα με την εικόνα του ματς) είναι ότι ο Παναθηναϊκός θα είχε την ευκαιρία να διεκδικήσει την πρόκριση με περισσότερες πιθανότητες.
Ακόμα όμως και έτσι, με τους γηπεδούχους να μην παίρνουν βοήθειες από παίκτες-κλειδιά, όπως οι Ίβανσιτς, Σαλπιγγίδης και Παπαδόπουλος, η φάση του Τζιόλη 14 λεπτά πριν από το τέλος (με την μπάλα να πηγαίνει στο δοκάρι και τον Σαλπιγγίδη να μην τη στέλνει στα δίχτυα στην επαναφορά) θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα.
Σε εκείνο το χρονικό σημείο, αν έμπαινε το γκολ, έμενε αρκετός χρόνος ώστε ο Παναθηναϊκός να ασκήσει μεγάλη πίεση στην άμυνα της Λανς. Και, σαφέστατα, θα ανέβαζε και τον τόνο σε μία πεσμένη εξέδρα, που έβλεπε τους Γάλλους να κρατούν χωρίς προβλήματα το 0-0.
Από εκεί και πέρα, κάνοντας μια πρώτη ανάγνωση στο παιχνίδι -με βάση την εικόνα που παρουσίασε-, ο Παναθηναϊκός δεν έχει δικαίωμα να λέει ότι αδικήθηκε που δεν περνά στην επόμενη φάση. Από την άλλη, όμως, και μόνο η αίσθηση πως έμεινε εκτός (όπως τρία χρόνια πριν, κόντρα στην Οσέρ) χωρίς ο αντίπαλος να είναι καταφανώς ανώτερος, είναι ένα στοιχείο που ξύνει ακόμα περισσότερο την πληγή από τον αποκλεισμό...