Ο δρόμος προς την δόξα έκανε στάση στο Μόναχο

«Εκείνη την ημέρα είχα τα γενέθλια μου. Θυμάμαι πως γυρνώντας από το σχολείο έτρεξα να ανοίξω τις ευχετήριες κάρτες που μου είχαν στείλει. Ήταν έξω στη βεράντα δίπλα στη μπάλα . Ήθελα να μοιάσω στον Ντάνκαν Έντουαρντς . Γυρίζοντας πάλι μέσα στο σπίτι το ραδιόφωνο μετέδωσε αστραπιαία τα νέα για την αεροπορική τραγωδία. Ένοιωσα να χάνω τη γη κάτω απ΄τα πόδια μου. Έκατσα για αρκετή ώρα σαστισμένος έως ότου δεν άντεξα , λύγισα και ξέσπασα σε λυγμούς . Από τότε μέχρι και σήμερα όταν ξημερώνει η έκτη του Φλεβάρη έρχονται στο νου μου εκείνες οι φοβερές στιγμές και ασυναίσθητα βουρκώνω. Με πνίγουν συναισθήματα πόνου, οργής και αγάπης για εκείνους που χαθήκανε, για τη κακία στιγμή και τον ελλιπή έλενχο στο αεροσκάφος , για εκείνη την ομάδα που χάθηκε παίρνοντας μαζί της στα σύννεφα την πρόκριση για την αθανασία.» , ήταν τα λόγια του Τζό Κουκ από το Μπέρμιχαμ της Αγγλίας , οπαδού της Μάντσεστερ Γιουναιτεντ.

Λέξεις αληθινές, από καρδιάς , λέξεις ποτισμένες από τα δάκρια εκατομμύρια φιλάθλων των «μωρών του Ματ Μπάσμπι» παλιότερων αλλά και νεότερων.

Όσα δε φέρνει ο χρόνος τα φέρνει η στιγμή

Το ρολόι έξω από το ΟλντΤραφορντ έδειχνε λίγο μετά τις τρεις το μεσημέρι και ο μουντός αγγλικός ουρανός έγινε ακόμα ποιο σκοτεινός στην είδηση που μεταδιδόταν συνέχεια και συνέχεια από όλα τα μέσα ενημέρωσης στο «νησί»: « Τραγωδία στο Μόναχο. Το αεροπλάνο που μετέφερε την ομάδα της Μάντσεστερ Γιουναιτεντ συντριβεί λίγο μετά την απογείωση του παρασέιρωντας στο θάνατο 21 άτομα. Ανάμεσα τους και οκτώ βασικά στελέχη της ομάδας των «κόκκινων διαβόλών. Το αεροσκάφος εκτελούσε τη πτήση, Βελιγράδι-Μόναχο-Μαντσεστερ.»

Στο άκουσμά αυτής της είδησης πάγωσαν τα πάντα. Ήταν κάτι που συγκλόνισε συθέμελα το αθλητικό ( και όχι μόνο ) κόσμο στην Αγγλία. Τα θύματα αυτής της τραγωδίας ήταν οι : Ρότζερ Μπέρν, Τόμμυ Τέιλορ, Έντι Κόλεμαν, Μάρκ Τζόουνς , Μπίλι Γουίλαν, Τζεφ Μπέντ, Ντέιβιντ Πέγκ, ο γυμναστής Τομ Κάρυ και ο Μπέρτ Γουέλει. Στους παραπάνω ήρθε να προστεθεί δύο εβδομάδες αργότερα και ένας ακόμα, το μεγαλύτερο ταλέντο του βρετανικού ποδοσφαίρου εκείνη την εποχή, ο Ντανκαν Εντουαρντς που υπέκυψε στα τραύματα του.

Είχε αφανιστεί σχεδόν ολόκληρη η ομάδα αλλά η ζωή έπρεπε να μαζέψει και πάλι τα κομμάτια της και να κοιτάξει την επόμενη μέρα . Αυτό θα το αναλάμβανε ο άνθρωπος εκείνος που κατάφερε να νικήσει τον θάνατο, ο Ματ Μπάσμπι.

Ο Μπάσμπι ξεκίνησε πάλι από την αρχή και στηριζόμενος πάλι στα νέα παιδιά αλλά και στον επίσης διασωθέντα 18χρονο Μπόμπι Τσάρλτον έβαλε σκοπό πλέον να φτιάξει έναν θρύλο. Έτσι κι έγινε, τα κατάφερε δημιουργώντας τους επόμενους «μπέμπηδες».

Σαν έτοιμοι από καιρό

Ήταν Τετάρτη 29 Μαΐου του 1968. Στάδιο Γουέμπλει ώρα 19:45. Τελικός του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης. Διεκδικητές του βαρύτιμου τροπαίου Μπενφίκα και Μάντσεστερ Γιουναιτεντ.

Μπροστά σε περίπου 100.000 κόσμο η Γιουναιτεντ κόντρα στην πρωταθλήτρια Ευρώπης του 61 και του 62, έπαιξε κοντρόλ ποδόσφαιρο και ευτύχησε να μπει μπροστά στο σκορ στο 54΄ με κεφαλιά του Τσάρλτον. Παρόλα αυτά η ομάδα της Εουσέμπιο κατάφερε να φέρει το παιχνίδι στα ίσια στο 78΄ με τον Γκράσα χάνοντας μεγάλη ευκαιρία να πάρει το ματς στο 90ο λεπτό. Μέχρι εκεί όμως καθώς η παράταση ξεκίνησε και τέλειωσε με τους Αγγλους να έχουν την απόλυτη κυριαρχία στον αγώνα. Η ιστορία έγραψε με χρυσά γράμματα: Μάντσεστερ Γιουναιτεντ-Μπενφίκα 4-1 με σκόρερ τον αέρινο Μπεστ, τον πιτσιρικά Μπράιαν Κιντ την μέρα των γενεθλίων του και ξανά τον Τσάρλτον.

Κατά πολλούς αυτή η επιτυχία ήταν ένας φόρος τιμής για εκείνη την αδικοχαμένη γενιά που έφυγε το κρύο μεσημέρι στο χιονισμένο αλλά βαθιά αιματοβαμμένο Μόναχο. Κατά άλλους ήταν η προσωπική δικαίωση εκείνου του ανθρώπου που είχε το κουράγιο να σταθεί ξανά στα πόδια του και να οδηγήσει μια χούφτα από αμούστακα παιδιά στην επαγγελματική ωριμότητα και την ποδοσφαιρική τους καταξίωση: τον σερ Ματ Μπάσμπι.

Η μεγάλη ανατροπή

Η ημέρα του τελικού της Βαρκελώνης ,26 τουΜαη του 1999,παραληλλα με την επιστροφή των «κόκκινων διαβόλων» σε τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών μετά 31 χρόνια συνέπεσε πάνω στην επέτειο των 90 χρόνων από τη γέννηση του πνευματικού «πατέρα» του Άλεξ Φέρκιουσον , του σερ Μάτ Μπάσμπι. Κατά γενική ομολογία το αποτέλεσμα στον τελικό του «Καμπ Νου» ανάμεσα στη Μπάγερν Μονάχου και της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι η πιο τρελή ανατροπή στην ιστορία του θεσμού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών.

Glory, glory Man. United

Τελικά η ζωη και η ιστορία μας διδάσκουν πως όσο και άσχημα να ‘ναι τα παιχνίδια της μοίρας ποτέ δεν θα πρέπει να το βάζεις κάτω να σκύβεις άβουλα το κεφάλι στα τερηπια της ζωης.Αντιθέτως θα πρέπει να ορθώσεις ανάστημα και να δώσεις τις μάχες σου, γιατί έτσι ίσως έρθει η στιγμή που θα δικαιωθείς.

Τέτοιοι άνθρώποι με ήθος αθλητικό αλλά κυρίως ατσάλινη καρδιά , με όραμα και διορατικότητα δεν βγαίνουν κάθε μέρα ίσως να γεννιούνται ένας ανά εκατό χρόνια, αλλά τουλάχιστον γεννιούνται. Τέτοια στόφας άνθρωπος ήταν ο Μπασμπι , τέτοιας στόφας ομάδας είναι και η Γιουνάιτεντ. Και έτσι θα παραμείνει.

Επιμέλεια: Αποστόλης Γαϊτάνης