Ο «Μαύρος Πάνθηρας» έχει γενέθλια

Όταν γεννήθηκε το 1942 στην πρωτεύουσα της Μοζαμβίκης και έλεγε κάποιος ότι θα γινόταν ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης και αναγνώρισης μάλλον θα το έπαιρναν οι… ζουλού. Ο Εουσέμπιο Ντα Σίλβα Φερέιρα, όπως είναι το πλήρες όνομα του κλείνει στις 25 Ιανουαρίου τα 63 του χρόνια και οι μνήμες ποδοσφαιρικής μαγείας επιστρέφουν…

Στην Μπενφίκα με… απατεωνιά

Η φήμη ενός 19χρονου έγχρωμου επιθετικού έφτασε γρήγορα από την Μοζαμβίκη στην Πορτογαλία και το 1961 παίρνει το αεροπλάνο για την Ιβηρική Χερσόνησο. Η Σπόρτινγκ Λισσαβόνας έχει εξασφαλίσει την υπογραφή του Εουσέμπιο, αλλά η Μπενφίκα με ένα πανούργο τρόπο σχεδιασμένο από τον προπονητή της ομάδας Μπέλα Γκούτμαν κατάφερε να το εντάξει στο δυναμικό της. Άνθρωποι των «αετών» άρπαξαν τον Εουσέμπιο τον πήγαν στην Λισσαβόνα και έπρεπε να κρυφτεί στο Αλγκάβρε ένα χωριό λίγο έξω από την πόλη. Οι δύο ομάδες διασταύρωσαν τα διοικητικά τους ξίφη για την υπογραφή του παίκτη και η Μπενφίκα ήταν η νικήτρια. Το πόσο που δόθηκε στην ομάδα του στην Μοζαμβίκη ήταν 7.500 λίρες.

Πιστός υπηρέτης της Μπενφίκα

Για 14 χρόνια ο «Μαύρος Πάνθηρας», όπως είναι το ψευδώνυμό του, υπηρέτησε τυφλά την μεγάλη του αγάπη Μπενφίκα. Ο Εουσέμπιο βοήθησε τους αετούς να κατακτήσουν 10 πρωταθλήματα, 5 Κύπελλα, αναδείχθηκε Καλύτερος Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς το 1965, πρώτος σκόρερ στο Πάγκοσμιο Κύπελλο της Αγγλίας το 1966 και έχει πετύχει 41 γκολ σε 64 εμφανίσεις με την φανέλα της Εθνικής Πορτογαλίας. Στους ευρωπαϊκούς αγώνες ο Εουσέμπιο έχει βρει δίχτυα 57 φορές σε 76(!) συμμετοχές.

Άτυχος, όπως πάντα…

Αν για κάτι δεν φημιζόταν ο Εουσέμπιο αυτό ήταν η τύχη του. Ο «Μαύρος Πάνθηρας» δεν έκλεισε την καριέρα του όπως αυτός φανταζόταν. Ο Πορτογάλος επιθετικός ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και η καριέρα του άρχισε να αργοσβήνει. Το 1975 μετακομίζει στην Μπέιρα Μαρ και τέλος καταλήγει σε ομάδες της Αμερικής και του Μεξικού.

Τα κατορθώματα του Εουσέμπιο

Ο «Μαύρος Πάνθηρας» σίγουρα ανήκει στο Hall of Fame των καλύτερων ποδοσφαιριστών όλων των εποχών. Ο Εουσέμπιο είχε τέτοια προσόντα που πολλοί τον παρομοίαζαν με τον Πελέ. Το 1965 αναδεικνύεται Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς στην Ευρώπη, καθώς βοηθάει την Μπενφίκα να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, αλλά να γνωρίζει την ήττα από την Ίντερ με 1-0. Το 1968 γίνεται ο πρώτος ποδοσφαιριστής που κρατάει στα χέρια του το Χρυσό Παπούτσι, σαν τον κορυφαίο σκόρερ της «Γηραιάς Ηπείρου», κατόρθωμα που κατάφερε πάλι 5 χρόνια αργότερα το 1973. Όσο για το τι έκανε στην χώρα του ο Εουσέμπιο αναδείχθηκε 10 συνεχόμενες χρονιές πρώτος σκόρερ του πορτογαλικού πρωταθλήματος από το 1964 μέχρι το 1973.

Το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1962 χαραγμένο στο μυαλό του

Αν έπρεπε να διαλέξει την κορυφαία στιγμή της καριέρας του αυτή σίγουρα θα ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1962 απέναντι στην πανίσχυρη Ρεάλ Μαδρίτης. Στις 2 Μαΐου η Μπενφίκα αντιμετωπίζει την «Βασίλισσα» σε ένα κατάμεστο από 65.000 κόσμο Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ και ο Εουσέμπιο σφραγίζει την Κούπα για την ομάδα του. Αν και οι «αετοί» βρέθηκαν να χάνουν με 2-0 από δύο γκολ του Πούσκας, η Μπενφίκα αντέδρασε, ισοφάρισε σε 2-2 αλλά και πάλι ο Πούσκας έβαλε τους μερένγκες μπροστά στο σκορ. Οι Πορτογάλοι και πάλι ισοφάρισαν και μετά πήρε το… όπλο του ο «Μαύρος Πάνθηρας». Πρώτα στο 65΄ και μετά στο 68΄ με δύο προσωπικά του γκολ διαμόρφωσε το τελικό 5-3 δίνοντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ομάδα του.

Το ίδιο σκηνικό ήθελε να επαναλάβει το 1965 η αρμάδα του Εουσέμπιο, αλλά η Ίντερ τους χάλασε τα σχέδια καθώς ένα γκολ του Ζαΐρ στο 42΄ ήταν αρκετό για να χαρίσει στους Ιταλούς το τρόπαιο.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας το 1966

Αν στην Ευρώπη και στην Πορτογαλία τον ήξεραν για τα ήδη πολλά κατορθώματά του, σε ολόκληρο τον κόσμο τον έμαθαν από το Παγκόσμιο Κύπελλο της Αγγλίας το 1966. Η Πορτογαλία κληρώνεται στον 3ο όμιλο μαζί με τις Βραζιλία, Ουγγαρία και Βουλγαρία. Οι Ίβηρες αγωνίζονται κόντρα στην Βραζιλία του Πελέ και επικρατούν με το καθάρο 3-1. Ο Εουσέμπιο σκοράρει δύο φορές και είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής στην μεγάλη νίκη της Πορτογαλίας. Οι Ίβηρες συνεχίζουν τις εκπληκτικές εμφανίσεις και διαλύουν τους Βούλγαρους με 3-0 με τον «Μαύρο Πάνθηρα» να σκοράρει ακόμα μια φορά. Τελευταίο παιχνίδι του ομίλου ήταν αυτό με την Ουγγαρία και η Πορτογαλία ήταν ακόμα μια φορά καταιγιστική. Το τελικό σκορ δείχνει 3-1, με τον Εουσέμπιο να κάνει οικονομία δυνάμεων για τα προημιτελικά.

Οι Πορτογάλοι τερματίζουν πρώτοι στον όμιλο με το απόλυτο και βρίσκουν στο δρόμο τους την Βόρεια Κορέα. Ο Εουσέμπιο δείχνει σεληνιασμένος και μετά το αρχικό σοκ που δέχεται η ομάδα του (να χάνει 3-0 στο 25΄) καθαρίζει τον αγώνα μόνος του. Γκολ στο 27΄, γκολ στο 43΄, γκολ 56΄, γκολ στο 59΄. Το 0-3 γίνεται αυτόματα 4-3 με ένα προσωπικό ρεσιτάλ του «Μαύρου Πάνθηρα» και αφήνει στο τέλος τον Χοσέ Αγκούστο να διαμορφώσει το τελικό 5-3. Στα ημιτελικά οι Ίβηρες συναντούν την διοργανώτρια Αγγλία. Ο «μεγάλος» Μπόμπι Τσάρλτον με δύο δικά του τέρματα κάνει το 2-0 και το γκολ του Εουσέμπιο στο 85΄ ήταν μόνο για να μειώσει το σκορ.

Στον μικρό τελικό η Πορτογαλία αντιμετωπίζει την Σοβιετική Ένωση και την νικάει με 2-1 και τον Εουσέμπιο να σημειώνει το 9ο του γκολ και να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης.

Όσοι τον έχουν γνωρίσει λένε ότι πρόκειται για έναν «χρυσό» άνθρωπο… Άλλωστε το δεύτερο προσωνύμιό του είναι το «Μαύρο Διαμάντι» που ταιριάζει απόλυτα στον χαρακτήρα του… Κορυφαία του στιγμή για μας; Το βράδυ της 4ης Ιουλίου του 2004, όταν και βρισκόταν στην απονομή του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, βλέποντας τον Θοδωρή Ζαγοράκη να σηκώνει το τρόπαιο…

Επιμέλεια: Αντώνης Σαούλης