Δεν με συγκίνησε και πολύ το ματς με τον Ιωνικό. Ο φετινός Ολυμπιακός σε τέτοια παιχνίδια δεν έχει πρόβλημα. Τα καθαρίζει με την ποιότητα και τη φανέλα του. Δεν μπορώ όμως να πω ότι ήταν και τόσο εύκολο αυτό το 3-0.
Ο Ιωνικός έκανε πολλές φάσεις στην άμυνα των «ερυθρολεύκων» και αν δεν ήταν σε μεγάλη μέρα ο Νικοπολίδης, τότε θα είχε σκοράρει. Εκεί είναι και το σημείο που κάνει τη διαφορά ανάμεσα στον Ελληνα και τον Ευρωπαίο Ολυμπιακό. Εδώ οι ευκαιρίες του Ιωνικού και του κάθε Ιωνικού μπορεί να μη στοιχίσουν.
Στο Τσάμπιονς Λιγκ και απέναντι σε ομάδες τύπου Βαλένθια, Ρεάλ, Ρόμα κάθε λάθος το πληρώνει με γκολ. Εκεί με το ανορθόδοξο στυλ παιχνιδιού του δεν είναι σε θέση να γυρίσει έναν αγώνα και να γλιτώσει όταν κάνει τόσα πολλά λάθη. Οσο θα συμβαίνει αυτό, τότε προκοπή δεν θα βλέπουν στον Πειραιά.
Αν δεν βελτιώσεις την αμυντική λειτουργία σου, τότε δεν μπορείς να εμπνέεις σεβασμό στον Ευρωπαίο αντίπαλό σου. Στη Σούπερ Λίγκα, όταν έχεις Ριβάλντο, Τζόρτζεβιτς, Στολτίδη και παίκτες με τέτοια αξία, τότε μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος.
Δεν ξέρω βέβαια μέχρι πότε οι αντίπαλες ομάδες θα πετούν στα σκουπίδια ευκαιρίες όπως αυτές που είχε ο Ιωνικός και το Καραϊσκάκη θα λυγίζει μόνο του το Αιγάλεω και κάθε Αιγάλεω. Η τύχη και η καυτή έδρα είναι σημαντικοί παράγοντες, αλλά αν δεν έχεις, σύστημα, ορθολογική ανάπτυξη και φαντασία στο παιχνίδι σου, τότε κάποια στιγμή θα το πληρώσεις και στα ελληνικά γήπεδα. Δεν θα είναι κάθε μέρα του «αγίου Νικοπολίδη»...