Και fast και... furious

Μπορεί το πρωτάθλημα της Formula 1 να θεωρείται ένα από τα ευγενή, ωστόσο και οι πιλότοι άνθρωποι είναι, νεύρα έχουν και ας μην ξεχνάμε ότι για περίπου δύο ώρες φτάνουν στα όρια τους.

Εδώ τάβλι παίζεις και εννιά στις δέκα φορές το κλείνεις με μίσος, θέλοντας να μαγκώσεις και τα δάχτυλα του κατά τα άλλα καλού στου φίλου που εκείνη τη στιγμή στολίζεις με διάφορα κοσμητικά επίθετα... Δεν θα ξεφύγουν οι πιλότοι που στο κάτω-κάτω αυτό είναι το επάγγελμά τους;

Με αφορμή τη… μονομαχία των Σεμπάστιαν Φέτελ και Μαρκ Γουέμπερ στο γκραν πρι της Μαλαισίας το sport-fm.gr θυμάται τις κόντρες του πρωταθλήματος της Formula 1.

1. Φερνάντο Αλόνσο-Φελίπε Μάσα (2007)

Ευτυχώς για τη Ferrari τα όσα διαδραματίστηκαν μεταξύ των Φερνάντο Αλόνσο και του Φελίπε Μάσα, έγιναν το 2007 πριν ο Ισπανός πάρει μεταγραφή για τη σκουντερία.

Ο Αλόνσο πίσω από το τιμόνι της McLaren θέλησε να προσπεράσει τον Φελίπε Μάσα με κάθε κόστος, με τον Βραζιλιάνο μετά την ολοκλήρωση του αγώνα να τα λέει χύμα και τσουβαλάτα στον Ισπανό.



2. Φερνάντο Αλόνσο- Λιούις Χάμιλτον

Μία χρονιά έμεινε στη McLaren ο Φερνάντο Αλόνσο (2007), ωστόσο τα 17 γκραν πρι ήταν αρκετά για να βγάλουν οι δύο πιλότοι τα μαχαίρια τους.

Οι Αλόνσο και Χάμιλτον είχαν έντονες στιγμές, δεδομένου ότι βρίσκονταν στο κυνήγι του τίτλου με αποκορύφωμα τις κατατακτήριες δοκιμές στην πίστα του Ουγκαρόρινγκ, στις οποίες ο Ισπανός άργησε να αποχωρήσει από το γκαράζ της ομάδας μετά το πιτ στοπ, καθυστερώντας έτσι τον Λιούις Χάμιλτον.



3. Μίκαελ Σουμάχερ- Έντι Ιρβάιν

Για τρία χρόνια οι κύριοι Μίκαελ Σουμάχερ και Έντι Ιρβάιν δεν βρήκαν κανένα κοινό σημείο επαφής. Ο Ιρβάιν οδηγούσε στη σκιά του Γερμανού πιλότου και τα σχόλια έδιναν και έπαιρναν σε κάθε ευκαιρία.

Μάλιστα, η εν λόγω κόντρα συνεχίστηκε και μετά την αποχώρηση του Ιρβάιν από τα γκριντ της Formula 1, δεδομένου ότι είχε πει πως ο Σουμάχερ είναι σαν αναψυκτικό χωρίς ανθρακικό, αναφερόμενος στην επιστροφή του στο πρωτάθλημα μετά την αποχώρησή του.

4. Μίκαελ Σουμάχερ- Ζακ Βιλνέβ

Ο επτά φορές Παγκόσμιος πρωταθλητής δεν είχε προβλήματα μόνο με τους ομόσταβλούς του, αφού οι κόντρες του ήταν πολλές και με άλλους πιλότους. Οι μονομαχίες του με τον Ζακ Βιλνέβ έχουν μείνει στην ιστορία.

Το 1997 το πρωτάθλημα κρίθηκε στον τελευταίο αγώνα με τους δύο να συγκρούονται, τον Σουμάχερ να εγκαταλείπει και τον Ιρβάιν να παίρνει τον τίτλο.