Ντακουρί: «Θέλω φωτογραφία με τον Γκάλη»

Ο Ρισάρ Ντακουρί θα είναι ένας από τους υψηλούς προσκεκλημένους της ΚΑΕ Άρης στις εκδηλώσεις προς τιμήν του Νίκου Γκάλη στις 7 Μαΐου 2013.

Ο παλαίμαχος και ίσως ο πιο πετυχημένος στην ιστορία του γαλλικού μπάσκετ μίλησε στην επίσημη ιστοσελίδα του συλλόγου για τα συναισθήματά του, αλλά και τον… στόχο του. Ποιος είναι αυτός; Να βγει μια αναμνηστική φωτογραφία με τον Νίκο Γκάλη.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

-Μπορείτε να μας περιγράψετε τα συναισθήματά σας για το γεγονός ότι θα επιστρέψετε στη Θεσσαλονίκη και θα συναντήσετε τον Νίκο Γκάλη;

«Πρόκειται σίγουρα για μία πολύ μεγάλη και υπέροχη έκπληξη! Ποιος θα το πίστευε ότι θα συνέβαινε ξανά… Μπαίνω γρήγορα στο γυμναστήριο και ξεκινώ συγκεκριμένο πρόγραμμα προετοιμασίας, ώστε να είμαι έτοιμος για εκείνη την ημέρα (γέλια)! Πάνω απ’ όλα, θα είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που θα αποτελέσω κι εγώ ένα κομμάτι της τιμητικής εκδήλωσης αυτού του φανταστικού αθλητή».

-Τι θυμάστε από τα χρόνια που αντιμετωπίζατε τον Νίκο Γκάλη; Ποια είναι η πιο ευχάριστη και δυνατή ανάμνησή σας από τα παιχνίδια ανάμεσα στη Λιμόζ και τον ΑΡΗ;

«Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι κάθε παιχνίδι ανάμεσά μας ήταν πολύ δυνατό και κλειστό. Δεν υπήρχε περιθώριο χαλάρωσης και κάθε παιχνίδι απέναντι στον Νικ, σίγουρα δεν ήταν ευχάριστη εμπειρία! Έπρεπε κάποιος να πιάσει την καλύτερη δυνατή απόδοση για να έχει μία ευκαιρία και να καταφέρει να τον συναγωνιστεί, αλλά πραγματικά άξιζε τον κόπο όταν τελικά τα κατάφερνε!».

-Θα θέλατε να ξαναμπείτε στο γήπεδο και να τον αντιμετωπίσετε για ακόμη μία φορά;

«Ναι, πολύ ευχαρίστως, αλλά μόνο και μόνο για να βγάλω μια αναμνηστική φωτογραφία μαζί του!»

-Πώς θα περιγράφατε τον Γκάλη ως αθλητή, αλλά και ως παίκτη;

«Τα ρεκόρ του νομίζω ότι μιλούν από μόνα τους. Δεν ήταν μόνο ένας φανταστικός αθλητής, ο Γκάλης ευρέως θεωρούνταν ένας από τους καλύτερους Ευρωπαίους όλων των εποχών στις επαγγελματικές κατηγορίες, καθώς επίσης και ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών στην ιστορία της FIBA. Οδήγησε την Εθνική ομάδα της χώρας του στην κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ το 1987 και όχι μόνο. Ο Γκάλης ήταν επίσης ένας κύριος εντός και εκτός γηπέδων και τον σεβόμουν απόλυτα γι’ αυτό».

Τάσος Νικολόπουλος