Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι βρίσκεται στο νούμερο τέσσερα της αντίστοιχης λίστας του Enternity με τα καλύτερα indie games του 2012.
Ωστόσο είναι λογικό σε αρκετούς να γεννιέται η αμφιβολία ως προς τι το ξεχωριστό μπορεί να προσφέρει ένα 2D stealth game στη σημερινή εποχή. Η αλήθεια είναι ότι το παιχνίδι δεν διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, όμως η υλοποίηση του είναι αψεγάδιαστη δίνοντας τελικά στον παίκτη μία εμπειρία που θα τον κρατήσει κολλημένο μπροστά από την οθόνη του.
Ο ήρωας μας ανήκει σε μία φυλή από Ninjas. Μάλιστα περιλαμβάνεται στους εκλεκτούς της φυλής που "μαρκάρονται" με tattoo από το μελάνι ενός ιδιαίτερα σπάνιου φυτού της ερήμου το οποίο τους προσφέρει αυξημένες φυσικές ικανότητες. Το αντίτιμο που καλούνται να πληρώσουν οι σημαδεμένοι είναι ότι σιγά σιγά οδηγούνται στην παράνοια με το χαρακίρι να αποτελεί τη μοναδική τους επιλογή. Η φυλή μας λοιπόν δέχεται επίθεση και κάπου εκεί ξεκινάει η δράση. Η ιστορία μας δίνεται με τη μορφή cut scenes μεταξύ των επιπέδων. Αν και σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί από τα βασικά στοιχεία του τίτλου καταφέρνει να συνδέσει την αλληλουχία της δράσης χωρίς να περνάει τελείως απαρατήρητη αλλά και χωρίς να κουράζει τον παίκτη αποσπώντας τον από την ουσία του gameplay.
Στο κομμάτι του gameplay, το στοιχείο που μας έκανε εντύπωση περισσότερο από όλα είναι η επιλογή του παραγωγού να δώσει ένα ξεκάθαρο stealth προσανατολισμό. Σε μία εποχή που το action στοιχείο κάνει αισθητή την παρουσία του σε όλο και περισσότερα είδη, το Mark of the Ninja ακολουθεί αντίθετη πορεία.
Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης εδώ http://www.enternity.gr/Article/Mark-of-the-Ninja/15167.html