Ωραία τα κατάφερε ο μικρός. Δεν ήξερε. Το ομολόγησε. Αυτό είναι και το πρώτο μεγάλο πρόβλημα. Η αμάθεια. Το είδε στο youtube, καλό του φάνηκε, το αντέγραψε. Προφανώς και δεν είναι ο μόνος. Απλά, έτυχε να το κάνει μπροστά στα μάτια χιλιάδων ανθρώπων. Πόσα άλλα παιδιά (μικρά και μεγάλα) χαιρετούν παρόμοια επειδή είχε πλάκα ή ότι άλλο τους φάνηκε την ώρα που το πρωτοείδαν.
Προφανώς πέραν των φασιστικών χαιρετισμών δεν έχουν δει τα άλλα βίντεο με τα εγκλήματα πολέμου, τον άκρατο δογματισμό, τον ρατσισμό και τα χίλια όσα ακολούθησαν αυτούς τους χαιρετισμούς. Περνάνε τα χρόνια. Ποιος ασχολείται; Οι νέες γενιές δεν ξέρουν. Δεν θέλουν να μάθουν για τα παλιά. Κι εκείνοι που ξέρουν, τι τους μαθαίνουν; Το να βγεις και να αφορίσεις, να καταδικάσεις, να βγάζεις πονόψυχες ανακοινώσεις και να ζητάς τον διωγμό του είναι το πιο εύκολο. Για τον ίδιο η ρετσινιά μένει. Φασίστας ή βλάκας; Για τους μισούς είναι το πρώτο, για τους άλλους μισούς το δεύτερο. Στιγμάτισε την καριέρα του. Το πόσο και αν τιμωρηθεί είναι θέμα των αρμόδιων αρχών.
Το ίδιο είναι και για την ίδια την ΑΕΚ αν θα τον απομακρύνει από τις τάξεις της όπως ζητούν πολλοί. Να του δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία το σκέφτηκε κανείς; Ζήτησε συγνώμη. Παραδέχθηκε τη βλακεία και την ασχετοσύνη του. Αν μείνει στην ομάδα ή όπου αλλού πάει πρέπει να αντιμετωπισθεί ως ποδοσφαιριστής και όχι να τον ακολουθεί η χαζομάρα της στιγμής για μια ζωή.
Αν το επαναλάβει τότε θα αποδειχθεί ψεύτης και η καταδίκη θα είναι συνολική. Όχι για τα πιστεύω, αλλά για το ψέμα. Αυτό όμως είναι υπόθεση. Πρέπει να πέσουν όλοι να τον φάνε; Να κάνει κυριολεκτικά χαρακίρι; Να κόψει τη μπάλα; Τι; Τι θέλει ο όχλος; Θα τον κυνηγάει μια ζωή αυτή η κίνηση. Το δικό του βιντεάκι θα κάνει τον γύρο του κόσμου και μπορεί να του στοιχίσει σε διαφορετικά επίπεδα.
Να απελαθεί από τη χώρα; Να μην ξανακληθεί στην Εθνική ομάδα; Τι ακριβώς ευχαριστεί όλους; Από τη στιγμή που ομολογεί τη βλακεία του τότε ας αντιμετωπισθεί ανάλογα. Το «δεν ήξερα» πρέπει να προβληματίσει όλους. Το να καταδικάσουμε και να στείλουμε στο πυρ το εξώτερον τον Κατίδη είναι το εύκολο. Το να βρούμε το γιατί κατέληξε σε αυτή την ενεργεία είναι το ζήτημα. Τo "δεν ήξερα" το έλεγαν και τότε. Οταν οι ναζί αιματοκύλισαν την Ευρώπη. Ναζί που μετά το έπαιζαν... χαζοί. Είναι γενικά όμως η φασιστική νοοτροπία όλες τις εποχές που κάνει το κακό.
Δικαίωμα του καθενός να πιστεύει, να λέει και να χαιρετάει όπως θέλει, θα πείτε. Το να κάνουμε επίσης επίδειξη αντιφασισμού είναι ομοίως εύκολο. Σηκώνει πολύ κουβέντα το θέμα. Δυστυχώς μας ταρακούνησε ο φασιστικός χαιρετισμος του μικρού. Δυστυχώς επειδή μας έβγαλε από τη βολή μας. Δεν το είχαμε ξαναδεί σε γήπεδο και μας χάλασε. Οταν το βλέπουμε στο διπλανό σπίτι, μέσα στο δρόμο με συνοδευτικές βιαιοπραγίες και όλα τα... παρελκόμενα αλλάζουμε πεζοδρόμιο. Κάποια στιγμή θα γινόταν και στο γήπεδο.
Εγινε τώρα από μια βλακεία ενός ανιστόρητου παιδιού. Κάτι για το οποίο φταίνε εκείνοι που (δεν) τον δίδαξαν αυτόν και όλα τα παιδια. Κι εκείνοι που γυρίζουν την πλάτη στο πρόβλημα όπως το κάνουν και με τόσα άλλα προβλήματα. Ελα μωρέ, φασιστικά χαιρέτησε, δεν σκότωσε κανένα. Πλάκα έκανε. Οταν τα αντιμετωπίζουμε όλα τόσο απλοϊκα δεν είναι ανεξήγητο το πως έχουμε καταστραφεί σαν χώρα σε όλα της τα επίπεδα. Τώρα, ο Κατίδης, προς παραδειγματισμό, θα τιμωρηθεί από την ΕΠΟ, την ΟΥΕΦΑ, την ΑΕΚ, τον κόσμο και ίσως και να σταματήσει το ποδόσφαιρο ή ότι άλλο του ξημερώσει ανάλογα με τις αντιδράσεις και τις δεύτερες σκέψεις όλων όταν έλθει η επόμενη μέρα του γεγονότος. Μετά τι; Το ξεχάσαμε και πάμε παρακάτω με ευχές να μην επαναληφθεί. Είναι όμως κάτι πιο βαθύ που μας λερώνει...