Ωριμος και ανώτερος!

Ο Παναθηναϊκός βρίσκει το εαυτό του. Η νίκη σε ντέρμπι έχει πάντα ξεχωριστή σημασία. Μπορεί να απέχει, όπως και η ΑΕΚ, χιλιόμετρα από την κορυφή, αλλά προσπαθεί μέχρι τέλους. Εχει κίνητρο την έξοδο στην Ευρώπη και κατάφερε να σουλουπωθεί. Απέκτησε ένα αξιοπρεπές στυλ και πήρε μάλλον άνετα το ματς.

Γράφει ο Γιώργος Μαζιάς

Η «Ενωση» έμεινε με τη διάθεση. Το σερί που είχε κάνει την ψήλωσε απότομα. Υπερεκτίμησε τις δυνατότητές της και πήγε να πάρει με αέρα τον αγώνα. Δεν ήταν τόσο απλό. Δίχως προσανατολισμό και σχέδιο έπεσε στα βράχια. Ο Παναθηναϊκός ήταν σοβαρός και φρόντισε αρχικά να μην φάει γκολ. Το πέτυχε έπειτα από επτά σερί αγώνες. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη.

Όταν άρχισε να πιέζει πιο ψηλά η ΑΕΚ κατέρρευσε. Ο Βιτόλο σκόραρε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στα ίσια (όχι από πέναλτι, δηλαδή) και η «Ένωση» δεν είχε απάντηση. Ο Κατίδης είπε όχι στο δώρο του Πίντο και η ΑΕΚ έφυγε από το γήπεδο. Το γκολ του Σο (πρώτο στο πρωτάθλημα, τα άλλα δυο τα είχε βάλει στο κύπελλο) απλά δεν άφησε καμία αμφιβολία για το ποιος θα ήταν ο νικητής. Ο ΠΑΟ το πήρε δίκαια το ντέρμπι. Κατάλαβε τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει. Ακριβώς το αντίθετο από την ΑΕΚ που είχε αρχίσει τα όνειρα για Ευρώπη δίχως να έχει εξασφαλίσει την παραμονή. Τώρα έμπλεξε ξανά και το πρόγραμμα που ακολουθεί μόνο εύκολο δεν το λες.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν έπεισε κανένα ότι έστρωσε και πως είναι έτοιμη για τέτοια ματς. Ο ΠΑΟ μπορεί να μην είναι στο επίπεδο άλλων ετών, αλλά φάνηκε πιο σοβαρός και ώριμος. Είχε πλάνο και το ακολούθησε πιστά. Πήρε τη νίκη χωρίς να έχει σέντερ φορ μπροστά και παγίδεψε την ΑΕΚ σε αγώνα φθοράς. Η ομάδα του Λίνεν έπεσε στην παγίδα και παραδόθηκε άνευ όρων. Ο Παναθηναϊκός είναι πιο ομάδα. Έχει αδικήσει τον εαυτό του με τα όσα (δεν) έχει κάνει φέτος, αλλά τουλάχιστον την κρίσιμη στιγμή ξυπνά. Από αυτή την ΑΕΚ πάντως είναι πολύ καλύτερος...