Ουδείς ασχολείται στον Παναθηναϊκό...

Το είπε και το παραδέχθηκε ο Φάμπρι. «Νίκησε η ομάδα που πάλεψε πιο πολύ μέσα στο γήπεδο». Aκριβώς αυτό. Ο Αρης και το πάλεψε και το ήθελε πιο πολύ. Μπορεί να μην έχει την ποιότητα άλλων ετών, αλλά έχει κίνητρο. Ο Παναθηναϊκός δεν έχει τίποτα. Παίζει για να παίζει. Να περάσουν οι αγωνιστικές, να τελειώσει το πρωτάθλημα και πάμε για του χρόνου. Οσα πάνε κι όσα 'ρθούνε.

Υπάρχουν και τα πλεϊ οφ. Μάλλον δεν ασχολούνται με αυτά στο «τριφύλλι». Ισως να έχουν καταλάβει ότι δεν θα πάρουν άδεια από την ΟΥΕΦΑ και δεν τους νοιάζει. Αν ήθελαν να μπούνε θα παίζανε. Δεν μπορεί, Παναθηναϊκός είναι, θα είναι στην πεντάδα. Εμ, δεν θα είναι. Οκτώ ματς έμειναν. Η απόσταση είναι πάντα στους πέντε-έξι πόντους και έτσι όπως πάει η δουλειά δεν καλύπτεται. Το πρόγραμμα είναι δύσκολο με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, Ολυμπιακό εκτός έδρας.

Δεν μπορεί να κερδίσει ο ΠΑΟ; Μπορεί. Ποιος Παναθηναϊκός όμως; Αυτός που χάνει από όποιον μιλάει ελληνικά; Εξι νίκες έχει όλες κι όλες σε 22 ματς. Κόντρα να τον παίζεις, να βγεις κερδισμένος. Για μια ακόμη φορά γκολ στο τέλος και αντίο. Ο Αρης το πίστεψε και το έβαλε το γκολ. Παλεύει για την σωτηρία του. Το θέλει. Είναι το ένστικτο της επιβίωσης.

Στον ΠΑΟ τι έχει απομείνει; Ενα σύνολο λεγεωνάριων χαμηλής ποιότητας που δεν έχουν κανένα στόχο. Οι περισσότεροι μάλλον σκέφτονται την επόμενη χρονιά. Από το κακό στο χειρότερο πάει το «τριφύλλι». Τι να πεις και τι να γράψεις; Τα λόγια έχουν χάσει τη σημασία τους. Δεν αντέχεται αυτή η κατάσταση από τον κόσμο του ΠΑΟ. Τα αρνητικά ρεκόρ διαδέχονται το ένα το άλλο. Μικρή σημασία έχει αυτό. Να πεις ότι βάζουν πιτσιρίκια από την Ακαδημία να τους έχουν έτοιμους για του χρόνου; Δυο Ελληνες έπαιξαν στο «Χαριλάου». Ιστορική μέρα.

Πρώτη φορά τόσο λίγοι Ελληνες στην αρχική ενδεκάδα. Ολοι ξένοι που δεν ξέρουν τι τους γίνεται και ελάχιστα τους νοιάζει η ξεφτίλα διαρκείας του Παναθηναϊκού. Παθαίνεις ανοσία με τόσες σφαλιάρες. Τι να ασχοληθείς; Να πεις από την άλλη ότι υπάρχει σχέδιο; Δεν τους φαίνεται να έχουν. Λεφτά δεν υπάρχουν. Δεκτό αυτό. Κι άλλες ομάδες όμως δεν έχουν παράδες κι όμως κάτι προσπαθούν. Η ΑΕΚ που είναι σε χειρότερη κατάσταση τα δίνει όλα. Με τα παιδάκια. Ότι μπορούν. Πλέον, ισοβαθμεί (!) με τους «πράσινους». Ο Παναθηναϊκός τι ακριβώς επιχειρεί θα μας το εξηγήσει κανείς; Ο διαφαινόμενος ευρωπαϊκός αποκλεισμός μάλλον δεν ενοχλεί κανένα.

Με όλα αυτά δεν αποδίδουμε και το δίκαιο της νίκης και της προσπάθειας στον Αρη. Χάλια μαύρα είναι κι αυτός, αλλά παλεύει. Αυτή τη φορά τα κατάφερε. Δεν είναι εικόνα για μια μεγάλη ομάδα να είναι στη ζώνη του υποβιβασμού. Πάντως, ήταν μια νίκη ψυχής που δίνει οξυγόνο.

Για τον Ολυμπιακό μετά το στραπάστο στο Λεβάντε η νίκη στην Ξάνθη ήταν απαραίτητη. Με τους γηπεδούχους να μην παίζουν όλοι πίσω ήταν πιο άνετο για τους «ερυθρόλευκους» να βγάλουν καλές επιθέσεις. Εβαλαν δυο γκολ, μπορούσαν τα τριπλάσια και τουλάχιστον απεκατέστησαν εν μέρει το γόητρό τους. Αν μπορούν την ανατροπή με τη Λεβάντε; Αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Πολύ, πολύ, πολύ δύσκολο...