Fans πραγματοποιούσαν ψηφιακά harakiri, νιώθοντας προδομένοι από μία Capcom που βλέποντας ένα από τα σημαντικότερα franchises της να χωλαίνει, απλά αποφάσισε να του δώσει νέα πνοή και χαρακτήρα. Εργολάβος στο δύσκολο αυτό έργο η Ninja Theory, άκρως αγαπημένο studio, γνωστό από τίτλους όπως το PlayStation 3 exclusive Heavenly Sword, καθώς και το μαγευτικό Enslaved: Odyssey to the West, που δυστυχώς πούλησε πολύ λιγότερο απ' όσο του άξιζε. Οι ανήσυχες κακολογίες συνεχίστηκαν από πλευράς πάλαι πότε fans για αρκετό καιρό, με παραλήπτες τόσο τη μαμά Capcom όσο και την Ninja Theory, που “τόλμησε” να μαγαρίσει τον Mr. Awesome Dante.
Καθώς trailers έκαναν την εμφάνιση τους, οι φωνές ξεκίνησαν να μετατρέπονται σε μουρμούρα. Όταν τα πρώτα δείγματα gameplay έγιναν διαθέσιμα, η μουρμούρα μετατράπηκε σε δειλό ενθουσιασμό. Σιγά σιγά οι ξεροκέφαλοι φίλοι του παλιού Dante σταμάτησαν το σκύλιασμα τους και για πρώτη φορά άκουσαν και είδαν αυτά που η Ninja Theory είχε να τους πει και να δείξει. Ακόμα και σήμερα, θα βρεθεί αυτός που θα πει πως το DmC: Devil May Cry δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία ξεδιάντροπη χρήση του ονόματος της σειράς, πάντα στο βωμό των πωλήσεων. Αν και κανείς δε του στερεί το δικαίωμα να πει κάτι τέτοιο, η άποψη του θα είναι απόλυτα και ακραία λανθασμένη. Κι αυτό γιατί ο νέος Dante είναι ένας καλύτερος Dante. Ω ναι, τολμήσαμε να το ξεστομίσουμε. Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι εμείς το λέγαμε από το πρώτο ακόμα teaser trailer, αλλά κανείς δεν άκουγε. Τώρα που το review είναι εδώ, καθίστε αναπαυτικά, και ανακαλύψτε τους λόγους για τους οποίους το νέο DmC είναι άξιος διάδοχος και συνεχιστής της λατρεμένης αυτής σειράς. Η Ninja Theory δεν ανέλαβε μόνο να αλλάξει την όψη του Dante, αλλά να επαναπροσδιορίσει το όλο σύμπαν του Devil May Cry, να παρουσιάσει διαφορετικά γεγονότα και καταστάσεις. Πράγμα ευχάριστο, αφού όχι μόνο έφερε νέα πνοή σε μία ήδη γνωστή ιστορία, αλλά το έκανε με τρόπο κινηματογραφικό, όπως μόνο το studio από το Cambridge ξέρει.
Η ανθρωπότητα περνάει την καθημερινότητα της έχοντας δαίμονες να ζουν κάτω από τη μύτη της, μιας και ο κόσμος των θνητών εντοπίζεται στο ίδιο ιδεατό φάσμα με αυτόν των δαιμόνων. Το μόνο που τους χωρίζει είναι ένα λεπτό πέπλο, κάνοντας τους ανθρώπους μη ικανούς να αντιληφθούν το παραμικρό. Όντας ουσιαστικά υπόδουλοι, ζουν την καθημερινότητα τους στην Limbo City καθοδηγούμενοι από τον Mundus και τα υποχείρια του, όπως τον Bob Barbas και το ειδησεογραφικό δίκτυο του Raptor News.
Διαβάστε τη συνέχεια της παρουσίασης εδώ.