Αυτό το παλιόπαιδο ο Μπαλοτέλι

Ήταν καλοκαιράκι. Για την ακρίβεια ήταν 12 Αυγούστου του 2010 όταν ανακοινώθηκε η απόκτηση του Μάριο Μπαλοτέλι από την Μάντσεστερ Σίτι. Ήταν μια μέρα χαράς για τον Ρομπέρτο Μαντσίνι, που είδε τον παίκτη που είχε αναλάβει σε ηλικία 16 χρονών στην Ίντερ να έρχεται στην ομάδα του. Ήλπιζε ότι τα χρόνια που είχαν περάσει θα τον είχαν ωριμάσει.

«Το στυλ παιχνιδιού του ταιριάζει πάρα πολύ στο πρωτάθλημα της Πρέμιερ Λιγκ και επειδή είναι ακόμα νέος, είναι μια μεγάλη ευκαιρία γι αυτόν να βελτιωθεί. Οι φίλαθλοι της Σίτι θα ευχαριστηθούν να τον βλέπουν να αγωνίζεται» δήλωσε εκείνη τη μέρα ο Ρομπέρτο Ματσίνι.

Πέρασαν δυόμισι χρόνια με προβλήματα, επιτυχίες, προβλήματα, τίτλους και ακόμα περισσότερα προβλήματα. Ο Μάριο Μπαλοτέλι μετακομίζει στη Μίλαν και μόνο ο χρόνος θα δείξει αν έχει πάρει το μάθημα του. Κι αυτό γιατί σπάνια ποδοσφαιριστής σε τόσο μικρή ηλικία παίρνει τόσες πολλές δεύτερες ευκαιρίες από την ομάδα που ανήκει.

Οι πρώτοι μήνες ήταν δείγμα της συνέχειας

Λίγες μόνο ημέρες μετά τη μεταγραφή του βρίσκει το δρόμο για τα πρωτοσέλιδα των αγγλικών εφημερίδων, όταν τρακάρει το AUDI R8 που οδηγούσε. Η αστυνομία που σπεύδει στο τόπο του ατυχήματος βρίσκει πάνω του 5.000 λίρες σε μετρητά. Όταν τον ρωτούν γιατί κουβαλάει τόσα λεφτά μαζί του η απάντηση του είναι αφοπλιστική. «Γιατί είμαι πλούσιος».

Όπως γράφεται και σήμερα στον αγγλικό τύπο η περίπτωση του Μπαλοτέλι είναι παράδειγμα για το τι αποτελέσματα έχεις, όταν παίρνεις έναν 20χρονο εργένη με ασταθή συμπεριφορά, του κάνεις συμβόλαιο 175.000 λίρες την εβδομάδα και τον βάζεις να μείνει μόνος του σε έπαυλη, σε μία από τις πιο ακριβές περιοχές στην Αγγλία.

Λόγω ενός προβλήματος στο δεξί γόνατο μένει εκτός δράσης μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου του 2010. Λίγες ημέρες μετά έρχονται τα πρώτα του γκολ. Ημέρα χαράς έτσι; Πετυχαίνει και τα δύο γκολ στη νίκη της Σίτι επί της Γουεστ Μπρομ αλλά αποβάλλεται λίγη ώρα αργότερα λόγω διαπληκτισμού του με τον Γιούσουφ Μουλούμπου.

Η πρώτη δημόσια αρνητική κριτική από τον Ρομπέρτο Μαντσίνι έρχεται τον Δεκέμβριο. «Πρέπει να προσέξει τη συμπεριφορά του» δηλώνει για το γεγονός ότι ο Μπαλοτέλι είπε κατά την παραλαβή του βραβείου του, ως καλύτερος νέος παίκτης της χρονιάς από τη FIFA, ότι δεν είχε ιδέα ποιος είναι ο Τζακ Γουίλσιρ που πήρε τη δεύτερη θέση.

Τα βελάκια, η φανέλα, η δεύτερη κόκκινη και το βραβείο στον τελικό

Το 2011 μπήκε και για λίγο καιρό όλα έμοιαζαν καλά. Τίποτα δεν έμοιαζε ικανό να χαλάσει την ωραία ατμόσφαιρα. Θα έπρεπε να γίνει κάτι ακραίο, όπως για παράδειγμα να βρει ο Μπαλοτέλι ένα βελάκι και να αρχίσει να το πετάει στην προπόνηση. Αλλά αυτά δεν γίνονται έτσι;

Κι όμως γίνονται. Τον Μάρτιο αποκαλύπτεται ότι ο Ιταλός θεώρησε αστείο το να πετάξει ένα βελάκι σε ένα μέλος της ομάδας νέων κατά τη διάρκεια της προπόνησης και το έκανε. Αλλά θα έπαιρνε το μάθημα του αφού κάθε ομάδα στον κόσμο θα τον τιμωρούσε για μια τέτοια συμπεριφορά. Έτσι γίνεται συνήθως ε;

Δεν γίνεται, αφού η ομάδα το πέρασε στο ντούκου, λέγοντας ότι δεν τραυματίστηκε κανένας στο περιστατικό οπότε όλα καλά. Well handled business που δεν θα έλεγαν ΠΟΤΕ σε καμία επιχείρηση του κόσμου.

Τον ίδιο μήνα αναγκάζεται να ζητήσει συγγνώμη από τους συμπαίκτες του όταν κλοτσάει εσκεμμένα στο στήθος τον Γκόραν Ποπόφ της Δυναμό Κιέβου στην πρώτη αναμέτρηση των δύο ομάδων για το Europa League και αποβάλλεται.



Παράλληλα γίνεται στόχος όχι και τόσο θετικών σχολίων για την αποτυχημένη απόπειρα του να φορέσει τη φανέλα της προθέρμανσης σε αγώνα του Europa League.



Η πρώτη του χρονιά πάντως στη Σίτι τελειώνει με θετικό τρόπο. Είναι MVP στον τελικό του κυπέλλου κόντρα στην Στόουκ που αποφέρει τον πρώτο τίτλο στην ομάδα μετά από 35 ολόκληρα χρόνια. Όλα μοιάζουν ξανά ιδανικά και μία νέα σεζόν πλησιάζει όπου όλα τα λάθη του παρελθόντος θα μπορούσαν να είναι μια κακή ανάμνηση. Έτσι;

Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται

Δεν χρειάστηκε καν να ξεκινήσει η σεζόν για να μας δείξει ο Μάριο Μπαλοτέλι ότι την περίοδο των διακοπών του δεν την εκμεταλλεύτηκε για να βάλει τα πράγματα στο κεφάλι του σε μια σειρά και να πει: «Ρε παιδί μου, ας προσπαθήσω λίγο παραπάνω να είμαι συγκρατημένος. Τόσα λεφτά πληρώνουν οι άνθρωποι για μένα. Ας κάνω τουλάχιστον μία απόπειρα να είμαι σοβαρός μέσα στον αγωνιστικό χώρο».

Ο παραπάνω μονόλογος είναι προϊόν φαντασίας. Στο ματς προετοιμασίας κόντρα στους Λος Άντζελες Γκάλαξι ο Μπαλοτέλι αποδεικνύει ότι αυτό που σκεφτόταν στην πραγματικότητα στις διακοπές του ήταν «Δεν έχω βάλει ποτέ γκολ με πιρουέτα που να συνοδεύεται από τακουνάκι. Ας το προσπαθήσω».



Η κανονική σεζόν πάντως αρχίζει καλά και συνοδεύεται και με αρκετά γκολ. Σκοράρει σε τρία συνεχόμενα παιχνίδια στην Πρέμιερ Λιγκ και φαίνεται έτοιμος να οδηγήσει την ομάδα του στο ντέρμπι του Μάντσεστερ.

Για να γιορτάσει την ετοιμότητα του κάνει αυτό που θα έκανε κάθε φυσιολογικός άνθρωπος. Αποφασίζει να ανάψει ένα πυροτέχνημα στο μπάνιο του σπιτιού του. Το ανάβει, βάζει φωτιά και βρίσκει για μία ακόμα φορά τον δρόμο του για τα πρωτοσέλιδα των αγγλικών εφημερίδων που δεν κάνουν και τόσο καλά σχόλια για την ευφυΐα του.

Την επόμενη ακριβώς μέρα κλείνει τα στόματα όλων. Με δύο γκολ βάζει μπροστά τη Σίτι κόντρα στη Γιουνάιτεντ μέσα στο Ολντ Τράφορντ, πανηγυρίζει φανερώνοντας το περίφημο, πλέον, μπλουζάκι «Why Always me?» και το τελικό 6-1 γράφει το όνομα του με μεγάλα γράμματα.

Γκολ και αποβολές και γκολ και αποβολές

Η σεζόν συνεχίζεται με τον Μπαλοτέλι να σπάει τον εσωτερικό κανονισμό και να επισκέπτεται ένα ινδικό εστιατόριο, να τσακώνεται στην προπόνηση με τον Μίκα Ρίτσαρντς και τον Μαντσίνι να μην ξέρει πλέον τι να κάνει μαζί του. Όχι ότι ήξερε ποτέ βέβαια.

Το πρώτο του γκολ μέσα στο 2012 δίνει τη νίκη στη Σίτι κόντρα στην Τότεναμ σε ένα ματς που θα έπρεπε να αποβληθεί αν ο διαιτητής είχε δει το χτύπημα του στον Σκοτ Πάρκερ.



Το χτύπημα το βλέπει όμως η αγγλική ομοσπονδία που τον τιμωρεί με αποκλεισμό τεσσάρων αγώνων. Επιστρέφει από τον αποκλεισμό του και με μία σειρά από γκολ οδηγεί τη Μάντσεστερ Σίτι στην κούρσα της κατάκτησης του πρωταθλήματος.

Και ενώ όλα δείχνουν ότι η διαφαινόμενη επιτυχία θα του δώσει «φτερά» και θα τον κάνει να βάλει την ομάδα πάνω από όλα, κάνει ένα τάκλιν στον Σανιά στο ματς με την Άρσεναλ αποβάλλεται για τέταρτη (!) φορά μέσα στη σεζόν και κάνει έξαλλο τον Μαντσίνι που δηλώνει ότι έφτασε στα όρια του και ότι δεν θα τον ξαναχρησιμοποιήσει μέσα στη σεζόν.

Επειδή όμως ο Μαντσίνι στη σχέση του με τον Μπαλοτέλι, σπάνια κράτησε τις υποσχέσεις του, τον βάζει αλλαγή στο τελευταίο ματς της σεζόν κόντρα στην ΚΠΡ. Ο Μπαλοτέλι κάνει την ασίστ στο γκολ του Αγκουέρο που έδωσε το πρωτάθλημα στη Σίτι μετά από 44 ολόκληρα χρόνια.

Το τέλος πλησιάζει

Η σεζόν 2012-13 κυλάει φαινομενικά ήρεμα, αλλά ο Μπαλοτέλι χάνει την επαφή του με τα δίχτυα με μόλις τρία γκολ σε 15 εμφανίσεις. Παράλληλα αποφασίζει να προσφύγει στην αγγλική ομοσπονδία για το πρόστιμό που του επέβαλλε η Σίτι για τα πειθαρχικά παραπτώματα της περασμένης σεζόν. Τελικά δέχεται το πρόστιμο και αποσύρει τις ενέργειες, χάνοντας δύο μισθούς.

Όλα αυτά μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου. Στην προπόνηση της Σίτι έρχεται στα χέρια με τον Ρομπέρτο Μαντσίνι κατά τη διάρκεια της προπόνησης για ένα επικίνδυνο μαρκάρισμα του.

Ο Iταλός προπονητής την επόμενη μέρα, λέει ότι τα πράγματα δεν ήταν τόσο άσχημα όσο έδειχναν στις φωτογραφίες και ότι αν χρειαζόταν θα έδινε άλλες 110 ευκαιρίες στον Μπαλοτέλι.

Όλοι ήξεραν όμως ότι αυτή ήταν η αρχή του τέλους. Για΄τι μπορέι τη χρονιά που η Σίτι ήταν μπροστά στο πρωτάθλημα και κυνήγαγε τον τίτλο μετά από τόσα χρόνια τα παραπτώματα του Μπαλοτέλι, να έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα, πίσω από τον τελικό στόχο, αλλά φέτος φάνηκε ότι η συμπεριφορά του αν συνεχιζόταν να γίνεται ανεκτή θα μπρούσε να διαλύσει την ομάδα.

Έτσι γράφτηκε το τέλος με τον Σούπερ Μάριο να μετακομίζει στη Μίλαν και τώρα πλέον έχει για μια ακόμη φορά την ευκαιρία να δείξει ότι μπορεί να αφήσει πίσω του τις παιδιάστικες συμπεριφορές.

Την ίδια ευκαιρία που είχε και πριν από δυόμισι χρόνια και πέταξε στα σκουπίδια.

Σε έναν κόσμο που οι δευτέρες ευκαιρίες δίνονται σπάνια ο Μάριο Μπαλοτέλι έχει πάρει ήδη πολλές. Για πόσο καιρό ακόμα όμως;

Θανάσης Ράλλης