«Σπουδαία υπόθεση να ανήκεις στην ΑΕΚ»

Ο Μιχάλης Παυλής γνωρίζει περισσότερο από τον καθένα τα προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει η ΑΕΚ αλλά ξέρει πολύ καλά επίσης πόσο σπουδαίο πράγμα είναι να ανήκεις σε αυτή την ομάδα. Ο νεαρός επιθετικός της Ένωσης μίλησε για το γκολ που σημείωσε στον ΟΦΗ, για την σπέσιαλ αφιέρωση του, για τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα του «Δικεφάλου» και το πόσο έχουν βοηθήσει στην αλλαγή της αγωνιστικής εικόνας της ομάδας.

Διαβάστε αναλυτικά όσα είπε ο Μιχάλης Παυλής στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»:

- Φαντάζομαι είναι υπέροχο το συναίσθημα να σημειώνεις το γκολ της λύτρωσης, κυνηγώντας ουσιαστικά μια χαμένη φάση...

«Ναι, νιώθω όμορφα που με δικό μου γκολ κέρδισε η ομάδα. Είναι και μια δικαίωση προσωπική. Να μου δίνεται η ευκαιρία να βοηθάω ουσιαστικά την ομάδα. Ξέρουμε όλοι ότι η κατάσταση που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη. Τέτοια χρονιά δεν έχει ξαναζήσει η ΑΕΚ. Η φάση, ναι, μπορεί να έμοιαζε χαμένη, αλλά έτσι είναι ο χαρακτήρας μου. Κυνηγάω τα πάντα μέχρι το τέλος, μέχρι εκεί που δεν παίρνει».

- Το ξέσπασμά σου ήταν μοναδικό, ο τρόπος που πανηγύρισες τρέχοντας στην κάμερα. Έδειξες και τη φανέλα με την αφιέρωση («Βεργή, τι να σου πούνε όλα αυτά, η καρδιά σου είναι ταλιμπάν!»). Όλος ο κόσμος ρωτάει να μάθει ποιος είναι ο Βεργής...

«Είναι λεπτό το θέμα. Ένας καλός μου φίλος. Έπαθε έμφραγμα την προηγούμενη εβδομάδα. Αισθάνθηκα την ανάγκη εκείνη τη στιγμή να το κάνω γι’ αυτόν».

- Μίλησες μετά το ματς τηλεφωνικά μαζί του;

«Φυσικά. «Ίσως είναι η καλύτερη στιγμή της ζωής μου», μου είπε. Δεν χρειάζεται να πούμε άλλα, είναι ανθρώπινο».

- Εφτά βαθμοί στα 3 τελευταία ματς, η ΑΕΚ ξεκόλλησε από την επικίνδυνη ζώνη. Μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι ο Μιχάλης Παυλής δεν θα σταματήσει το ποδόσφαιρο το καλοκαίρι;

«Όχι ακόμα (γελάει)! Είναι πολύ νωρίς για να λέμε τέτοια πράγματα. Αυτό που είπα προσφάτως ισχύει. Αν η ΑΕΚ πέσει, εγώ θα κόψω την μπάλα! Τίποτα δεν έχουμε εξασφαλίσει, υπάρχει δρόμος, και αλίμονο αν επαναπαυτούμε. Δεν είδατε τι πήγαμε να πάθουμε με τον ΟΦΗ; Από το πουθενά δεχτήκαμε το γκολ και έγιναν ζόρικα τα πράγματα».

- Είναι εμφανής πάντως η αλλαγή στην εικόνα, στη νοοτροπία της ομάδας. Σαν να βλέπουμε μια διαφορετική ΑΕΚ...

«Παίζουν ρόλο οι προσθήκες. Και ο Αντώνης (Πετρόπουλος) και ο Παύλος (Μητρόπουλος) είναι παιδιά με εμπειρία, έχουν παραστάσεις από παιχνίδια πρωταθλήματος. Ήρθαν, μπήκαν στην ομάδα, της έδωσαν ώθηση, μεγάλη η βοήθεια».

- Ο Πετρόπουλος μοιάζει με μεταγραφή- λαχείο. Τρία ματς, τρία γκολ...

«Όλοι ξέραμε τι παίκτης είναι ο Αντώνης. Εγώ είχα ξαναπαίξει μαζί του, το 2008 ήμασταν συμπαίκτες στην Εθνική Ελπίδων. Είναι μεγάλη υπόθεση τα γκολ που βάζει, και είναι πολύ καλό παιδί».

- Είχες γράψει στο facebook πριν από μήνες: «Θα είμαστε ο χειρότερος εφιάλτης στα όνειρά σας». Με ποια αφορμή;

«Αγαπάω αυτή την ομάδα. Είμαι ΑΕΚ και δεν το έχω κρύψει. Στενοχωριόμουν βλέποντας αντιδράσεις, κλίμα, συνθήματα. Σε όποιο γήπεδο πήγαινα, άκουγα να φωνάζουν «Εκεί, εκεί, στη Β’ Εθνική». Το ακούω στο φιλικό στο Αιγάλεω, στον Ιωνικό, παντού. Και δεν άντεξα, το έγραψα. Πιο πολύ ένα ξέσπασμα ήταν. Και να ξέρεις πως δεν είμαι άνθρωπος που μ’ αρέσει να προκαλώ τους αντιπάλους. Απεναντίας, τους σέβομαι όλους».

- Πώς το συνδυάζεις αυτό; Από τη μια «αρρωστάκι», φανατικός οπαδός της ΑΕΚ, κι από την άλλη άψογος επαγγελματίας...

«Αν έχεις θέληση και πιστεύεις σε ιδέες, είναι εφικτό. Όλα μπορούν να γίνουν. Έχει όμως και τις δυσκολίες του. Είμαι οπαδός, το δείχνω, δεν ντρέπομαι γι’ αυτό, δεν το κρύβω, αλλά παράλληλα θέλω να είμαι οπαδός χωρίς να προκαλώ».

- Φοράς το 11, πολλοί βλέπουν στο πρόσωπό σου έναν «μικρό Ντέμη». Σε ψυχικά αποθέματα, πάθος, πείσμα και πάνω απ’ όλα, τρέλα για την ομάδα...

«Είναι ιεροσυλία, να μην πω ότι θα πέσει φωτιά να μας κάψει! Ο Ντέμης ήταν ένας και μοναδικός. Εντάξει, προσπαθώ, βγάζω κι εγώ την ίδια τρέλα, αγάπη για την ομάδα, αλλά μέχρι εκεί».

- Έχεις επαφή με τον Ντέμη;

«Ναι, μιλάμε. Συχνά...»

- Λεπτό θέμα η περιπέτεια της υγείας σου. Αναπτύχθηκε μια παραφιλολογία, βγήκαν προς τα έξω και ανυπόστατα πράγματα που πιθανώς σ" έριξαν ψυχολογικά...

«Πράγματι, με τσάκισαν, με έριξαν πολύ πίσω. Δεν θέλω όμως να τα σκέφτομαι αυτά που έχω περάσει. Τ΄αφήνω πίσω. Ξέρω ότι υπάρχει, ζω μ’ αυτό, παλεύω, υπάρχει θέληση, επιμονή, υπομονή. Ήθελα να επιστρέψω το καλοκαίρι, πήρα την ευθύνη, μπήκα στο αεροπλάνο, πήγα για προετοιμασία στην Αγγλία».

- Πού και πώς φαντάζεσαι την ΑΕΚ, τέλος Γενάρη του 2014;

«Δεν θέλω να μπω σ’ αυτή τη διαδικασία και να σκεφτώ τι θα γίνει. Δεν ξέρω πού μπορεί να βγει αυτό που βιώνει η ομάδα. Ζούμε μια κατάσταση πρωτόγνωρη, δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει αύριο. Από την άλλη μπορεί να είναι έντονο το οικονομικό πρόβλημα, να υπάρχει ανασφάλεια με την απληρωσιά, να πρέπει να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε παίκτες της ΑΕΚ. Σπουδαία υπόθεση να ανήκεις σ’ αυτή την ομάδα. Μ’ όλα τα προβλήματα, παίζεις σε μια πολύ μεγάλη ομάδα...».