Θέλουν δυνατά ματς (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

O Ολυμπιακός πήρε την πρόκριση στο Κύπελλο. Αυτό όμως θεωρώ πως δεν είναι για να το συζητάμε, ούτε για να κάνουμε σοβαρά σχόλια. Στο δεύτερο μέρος, όταν σοβαρεύτηκε και έβαλε την μπάλα κάτω, πήρε την πρόκριση κι έριξε δύο γκολ. Με ενδιαφέρει όμως οι ποδοσφαιριστές αυτοί, ή τουλάχιστον η πλειονότητα όσων αγωνίζονταν χθες, να πάρουν ευκαιρίες σε ματς με μεγαλύτερη ουσία και ασφαλώς πολύ μεγαλύτερο κίνητρο. Ο ποδοσφαιριστής αν δεν έχει την αίσθηση πως κάποια στιγμή θα του δοθεί πραγματική ευκαιρία για να δείξει τι αξίζει, ούτε ψυχολογικά μπορεί να είναι καλά, ούτε και να δουλέψει όπως θα ήθελε ο προπονητής. Ο Σόλιντ θα πρέπει να δώσει ευκαιρίες σε αυτούς τους ποδοσφαιριστές και μαζί με το τμήμα σκάουτινγκ του Θρύλου να προσπαθήσουν να μαζέψουν ό,τι καλύτερο υπάρχει από τον Ιανουάριο, σε ό,τι αφορά τον ελληνικό χώρο, ώστε να υπάρχει και ένα χρονικό διάστημα στο οποίο αυτοί που θα αποκτηθούν, να πάρουν εικόνες και να νιώσουν τι πραγματικά σημαίνει ο Ολυμπιακός. Οσο αυτοί οι ποδοσφαιριστές θα παίρνουν λεπτά συμμετοχής μόνο σε αγώνες όπως αυτός με τον Ατσαλένιο, ο Θρύλος δεν μπορεί να περιμένει καλύτερη συνέχεια και ασφαλώς τη βοήθεια που χρειάζεται από τον πάγκο. Οταν η είσοδος ορισμένων εξ αυτών θα γίνει αναγκαία, είτε εξαιτίας τραυματισμών είτε λόγω καρτών, τότε οι απαιτήσεις θα είναι μεγάλες και θα υπάρχει πολύ μεγάλη δυσκολία προσαρμογής τους. Για το πόσο έτοιμες είναι οι «ρεζέρβες» και αν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός σοβαρού αγώνα, υπεύθυνος αποκλειστικά είναι ο Σόλιντ. Αν τον βαθμό ετοιμότητάς τους τον καταλαβαίνει από αγώνες Κυπέλλου με ομάδες δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας, τότε δεν νομίζω πως μπορεί να βγάλει σοβαρό συμπέρασμα. Ο Ολυμπιακός σε αυτή την κρίσιμη περίοδο θα πρέπει να βάλει ό,τι πιο φρέσκο έχει και ο Σόλιντ θα πρέπει να κάνει τον ανταγωνισμό για μια θέση στην ενδεκάδα ακόμα πιο σκληρό. Ο Ολυμπιακός δεν είναι χειρότερος από τους άλλους δύο, ούτε το υλικό του έγινε ξαφνικά το χειρότερο. Η υπεραισιοδοξία αυτή τη στιγμή στα στρατόπεδα των αντιπάλων ξεχειλίζει όχι κυρίως από τη δική τους καλή απόδοση, διότι ειδικά στην περίπτωση του Παναθηναϊκού δεν υπάρχει τέτοια ακόμα, αλλά από το ότι ο Θρύλος εμφανίζει εικόνα που επιτρέπει στους αντιπάλους του να χαίρονται και να φιλοδοξούν. Ελπίζω αυτό να μην κρατήσει πολύ!