Ο Λορένσο Σέρα Φερέρ βίωσε τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική δικαίωσή του από τη μέρα που ήρθε στην Ελλάδα. Ούτε καν η βραδιά στο Εδιμβούργο τον Αύγουστο, όταν η ομάδα του ανέτρεψε το σκορ με τη Χαρτς, συγκρίνεται με αυτό που ο Ισπανός τεχνικός έζησε χθες. Η πατρίδα του, οι Βαλεαρίδες Νήσοι, φημίζονται για τα μαργαριτάρια majorica και στο πρόσωπό του η ΑΕΚ βρήκε ένα πραγματικό κόσμημα. Άνθρωπος που τολμά, που δεν διστάζει να ξαφνιάσει ακόμα και τους ίδιους τους παίκτες του, που κάνει πράξη αυτό που έχει υποσχεθεί. Δεν μίλησε για πρωτάθλημα, αν θυμάστε την παρουσίασή του. Είχε πει πως στόχος του είναι η ομάδα του να παίζει επιθετικά, να έχει ταχύτητα και να δώσει ευκαιρίες σε όλους. Αν κάτι δεν μπορεί να του αμφισβητήσει κανείς, είναι το τελευταίο. Σχεδόν όλοι όσοι είναι στο ρόστερ της «Ένωσης» έχουν αγωνιστεί φέτος. Και όχι σε ματς Κυπέλλου και σε ανούσια τρίλεπτα, αλλά στο Τσάμπιονς Λιγκ και σε ντέρμπι!
Η ΑΕΚ πήρε μια απόλυτα δίκαιη νίκη, διότι έπαιξε από την αρχή μέχρι το τέλος. Οχι καλύτερα από την αρχή μέχρι το τέλος, για να εξηγούμαστε, αλλά όταν η μία ομάδα αγωνίζεται για 90 λεπτά και η άλλη για 55, τότε μόνο ένας νικητής μπορεί να υπάρξει. Μια ομάδα χωρίς κινητικότητα, που δεν έχει δυνάμεις, που δεν μπορεί να «βγάλει» ούτε έναν αυτοματισμό, δεν υπάρχει περίπτωση να νικήσει μια άλλη με σαφή αγωνιστικό προσανατολισμό. Ο Παναθηναϊκός που αφήνει κληρονομιά η σύντομη εποχή Μπάκε στον Βίκτορ Μουνιόθ υπάρχουν στιγμές που προκαλεί οίκτο! Είναι άλλο πράγμα να χάνεις και άλλο να πετάς λευκή πετσέτα. Μετά το δεύτερο γκολ του Δέλλα οι γηπεδούχοι έδειχναν να αποδέχονται την ήττα. Να αποδέχονται, χωρίς καν προσπάθεια, το μοιραίο. Η ΑΕΚ, χωρίς να είναι εντυπωσιακή, έκανε ό,τι χρειαζόταν για να πάρει το ματς. Αγωνιστικά την κρατά ζωντανή, διότι μείωσε από τους «πράσινους» στον ένα βαθμό τη διαφορά και από την κορυφή στους έξι. Φυσικά, με τη δεύτερη θέση να δίνει και φέτος –πιθανότατα για τελευταία φορά– την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ, αυτή η νίκη ισοδυναμεί με χρυσάφι. Όμως αυτό που αληθινά θα έπρεπε να ικανοποιεί τους φίλους της είναι πως η ΑΕΚ του Φερέρ έχει πλάνο και το τηρεί. Απαρέγκλιτα. Ίσως διότι ο Νικολαΐδης ξέρει πως αυτό είναι το μεγάλο του αγωνιστικό στοίχημα και θα στηρίξει τον Ισπανό. Και κερδισμένη θα είναι η ίδια η ομάδα.
Στον Παναθηναϊκό πήραν το ρίσκο να φέρουν έναν εξαιρετικό προπονητή. Ο Βίκτορ Μουνιόθ, επειδή δεν παραλαμβάνει κάτι σε καλή κατάσταση (όπως ο Φερέρ, που πήρε από τον Σάντος την ΑΕΚ σε καλό επίπεδο), έχει πολλή δουλειά μπροστά του. Αν τον στηρίξουν, θα δουν κάτι καλό, αλλά όχι πριν περάσει καιρός. Πριν μπορέσει να ξεκαθαρίσει το υλικό που παρέλαβε, αυτό δεν θα είναι εύκολο. Το παρελθόν του συλλόγου όσον αφορά την υπομονή με τους τεχνικούς δεν είναι και ο καλύτερος οιωνός για τον πρώην κόουτς της Σαραγόσα. Αλλά είναι ο μόνος δρόμος για να ανακάμψει το «τριφύλλι».