Εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει αυτή του Οτο! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Είχαν περάσει λίγα λεπτά στην εκπομπή, χθες στον SuperΣΠΟΡ FM, από τη στιγμή που διάβασα την κλήση του Καψή και του Πατσατζόγλου στην Εθνική ομάδα από τον Ρεχάγκελ, όταν ένα μήνυμα ήρθε στον υπολογιστή: «Επειδή δεν άκουσα καλά, ποιον Καψή φώναξε ο Οτο; Τον Μιχάλη ή τον Ανθιμο;». Υπερβολικό; Δεν θα το έλεγα! Οταν κάτι ξεπερνά τα όρια της λογικής και ακουμπά εκείνα της φαντασίας, ακροβατεί! Ο Ρεχάγκελ έχει κάνει πολλά τρελά πράγματα από τη μέρα που ανέλαβε την Εθνική ομάδα. Σε έναν παρατεταμένο μήνα τρέλας, μας οδήγησε στην κορυφή της Ευρώπης πριν από δύο χρόνια. Γι' αυτό θα του είμαστε ευγνώμονες. Από αυτό το σημείο μέχρι να γελοιοποιεί τις προσκλήσεις της Εθνικής ομάδας, η απόσταση είναι τεράστια. Εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει ο στρατός, λέγαμε παλιά. Τώρα το παραφράζουμε βάζοντας τον Οτο στον δεύτερο ρόλο!

Ο Καψής αποτελεί τον καλύτερο στόπερ που έβγαλε το ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία 20 χρόνια. Γρήγορος, ευέλικτος, με άμεση προσαρμοστικότητα ανεξαρτήτως αντιπάλου στις συνθήκες των αγώνων, αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο στο οικοδόμημα του θαύματος της Πορτογαλίας. Αυτά όλα, όμως, μέχρι πριν από ένα χρόνο. Γιατί από τη στιγμή της επιστροφής του από το Μπορντό, ο Καψής δεν είναι πια ο ίδιος αγωνιστικά. Παραμένει το καλύτερο παιδί σε χαρακτήρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά δεν έχει παίξει φέτος ούτε λεπτό. Είναι τραυματίας και ακόμα κάνει προετοιμασία. Πολύ σωστά ο Ολυμπιακός δεν τον αφήνει να ενταχθεί στην Εθνική ομάδα. Ο Ρεχάγκελ άραγε δεν ξέρει ότι ο Καψής δεν παίζει τόσο καιρό; Δεν γνωρίζει σε τι κατάσταση βρίσκεται; Αν ξέρει και αν ενημερώνεται και παρ' όλα αυτά φώναξε τον παίκτη, είναι επικίνδυνος. Αν δεν ξέρει και δεν ενημερώνεται για το τι γίνεται σε αυτή τη χώρα, είναι άσχετος.

Για να θυμηθούμε την περίφημη ρήση για τον αείμνηστο Κουτσόγιωργα, που είχε γράψει η «Ελευθεροτυπία» στην περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά, «άσχετος ή βλαξ, το ίδιο ένοχος». Ο Οτο έχει βαλθεί να μας τρελάνει. Και θαρρείς ότι κάθε κίνησή του εδώ και αρκετό καιρό είναι τόσο τέλεια υπολογισμένη για να... εκνευρίζει το ποδοσφαιρικό μας οικοσύστημα. Η επιμονή του σε παίκτες που δεν έπαιζαν στις ομάδες τους είναι παροιμιώδης. Η μη κλήση του Ζήκου παλιότερα και τώρα του Στολτίδη φτάνει στα όρια της εμπάθειας. Ο αποκλεισμός του Σαμαρά από την αποστολή της Μολδαβίας, εκεί που ήξερε ότι κάποια στιγμή θα αναγκαζόμασταν να κυνηγήσουμε με κάθε δύναμη ένα γκολ, προκάλεσε απορίες. Όμως, τίποτε από αυτά που έκανε στο παρελθόν ο Οτο δεν συγκρίνεται με τη χθεσινή κίνησή του. Το Θέατρο του Παραλόγου του μεγάλου Ιονέσκο βρήκε στο πρόσωπο του Ρεχάγκελ τον άξιο διάδοχό του!

Η συνέχεια του δράματος ή της κωμωδίας, αν προτιμάτε, δόθηκε με την απαγόρευση του Ολυμπιακού στον ποδοσφαιριστή να ενσωματωθεί στην αποστολή της Εθνικής. Απόλυτα δικαιολογημένο, από την ώρα που ο σύλλογος, που πληρώνει το συμβόλαιό του, ακούει καιρό τώρα τον παίκτη να παραπονιέται ότι δεν είναι έτοιμος. Ο Ρεχάγκελ με την κίνησή του εξέθεσε τον εαυτό του, κάτι που είναι γνωστό ότι ποτέ δεν τον απασχολεί, αλλά και έναν από τους πιο σωστούς επαγγελματίες που δούλεψαν μαζί του αυτά τα χρόνια, που είναι ο Μιχάλης Καψής. Για τον ίδιο το είπαμε πως δεν τον απασχολεί, αλλά γιατί επιδίωξε να εκθέσει τον παίκτη; Κανονικά θα έπρεπε ο ίδιος ο Καψής να τον... αδειάσει, δηλώνοντας μόλις τον κάλεσε ότι μάλλον είναι σε άλλον πλανήτη τόσο καιρό ο Χερ Οτο, αφού δεν έχει πάρει πρέφα πως δεν μετέχει ούτε σε αποστολή του Ολυμπιακού από την αρχή της σεζόν! Το γεγονός ότι ο Καψής έχει μία έμφυτη ευγένεια τον απέτρεψε να το πράξει.
Όμως η ουσία δεν αλλάζει. Ο Γερμανός εξέθεσε όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο, αφού με τις κινήσεις του αυτές απαξιώνει τους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές. Είναι σαν να λέει πως ακόμα και χωρίς προετοιμασία, ο Καψής είναι καλύτερος από όλους τους άλλους. Ταυτόχρονα, μειώνει και τον Πατσατζόγλου, που η επαναφορά του στην Εθνική ομάδα έπρεπε να πανηγυριστεί από όλους μας, γιατί αποτελεί θρίαμβο της ανθρώπινης θέλησης. Ενα παιδί που ταλαιπωρήθηκε πολύ επιστρέφει εκεί που αξίζει. Ο Ρεχάγκελ κατάφερε και το σωστό να το κάνει... λάθος! Επισκίασε την πολύ σωστή κίνησή του με την ανοησία του στο θέμα Καψή!

Κι επειδή ο κόσμος έχει αρχίσει να βράζει με πολλές ακατανόητες αποφάσεις του Γερμανού, κάποιος ας του θυμίσει ότι έχουμε πια 2006. Στο ποδόσφαιρο είσαι τόσο καλός όσο το τελευταίο αποτέλεσμά σου. Και από εκείνες τις μέρες της παραζάλης στην ιβηρική χερσόνησο μεσολάβησαν πολλά στραβά αποτελέσματα. Η ιστορία έχει την τάση να επαναλαμβάνεται ενίοτε ως φάρσα ή ως τραγωδία, επέμενε ο Μαρξ. Θυμίζω ότι το 1999 ο Ιορντανέσκου έφυγε νύχτα έπειτα από ένα ματς στο ΟΑΚΑ με τη Νορβηγία, όταν μας καθάρισε ο (αγριεμένος τον τελευταίο καιρό) Σόλσκιερ. Τότε έψαχναν στην ΕΠΟ τον Βασίλη Δανιήλ μέσα στη νύχτα για να μην πάει χωρίς προπονητή η ομάδα στη Λετονία. Αλήθεια, σε περίπτωση που κάτι στραβώσει το Σάββατο, έχουν κοιτάξει στην ομοσπονδία να έχουν μία εναλλακτική λύση για τη Βοσνία;