Ψάχνοντας για εξιλαστήρια θύματα

Μετά και το αγωνιστικό στραπάτσο στην πρωτεύουσα της Ημαθίας από την ομώνυμη ομάδα, μοιάζει να χάνεται στον Παναθηναϊκό κάθε έννοια ποδοσφαιρικής λογικής. Ακούμε και διαβάζουμε στα ρεπορτάζ από το πράσινο στρατόπεδο ότι υπάρχει έντονη δυσαρέσκεια για ορισμένους από τους παίκτες που αγωνίστηκαν στο συγκεκριμένο παιχνίδι, αλλά και για κάποιους που αμείβονται με παχυλά συμβόλαια και δεν έχουν προσφέρει μέχρι σήμερα τα αναμενόμενα.

Γράφει ο Χρήστος Σούτος

Δεν νομίζω πως έχει κάποιο νόημα να μπούμε στη διαδικασία ποιοι αξίζει και ποιοι όχι να φορούν την φανέλα του συλλόγου ιδιαίτερα τώρα στη μέση της σεζόν που απ' ότι φαίνεται δεν υπάρχει και η δυνατότητα για ουσιαστικές μεταγραφές και αλλαγές στο υπάρχον ρόστερ. Είναι, τουλάχιστον, άκομψο να βγαίνει προς τα έξω από πηγές της διοίκησής του τριφυλλιού κατάλογος ποδοσφαιριστών που βρίσκονται στη μαύρη λίστα και να " βγαίνουν στη σέντρα " με αφορμή την απόδοση τους σε ένα, ομολογουμένως, κακό ματς συνολικά για την ομάδα.

Τέτοιου είδους πρακτικές παραπέμπουν σε διοικήσεις ερασιτεχνικών σωματείων και όχι μεγάλων συλλόγων όπως ο Παναθηναϊκός. Θα περίμενε κανείς από τον ηγέτη του τριφυλλιού να κάνει πρώτα την αυτοκριτική του για τα λάθη του καλοκαιριού και μετά να ψάξει να βρει τους φταίχτες στο αγωνιστικό τμήμα της ομάδας. Ο κύριος Αλαφούζος δεν είναι αυτός που έδωσε τα κλειδιά εν λευκώ στον Φερέιρα και συναίνεσε με ευκολία στην αποπομπή τόσο του Γιώργου Καραγκούνη όσο και του Κώστα Κατσουράνη, χωρίς μάλιστα να σκεφτεί την θωράκιση της ομάδας στο χώρο του κέντρου; Ο επικεφαλής της Παναθηναϊκής Συμμαχίας δεν είναι ο βασικός υπεύθυνος της παραμονής του Πορτογάλου τεχνικού στον πάγκο παρά τα συνεχή ανεπιτυχή αποτελέσματα και τις απογοητευτικές εμφανίσεις που με μαθηματική ακρίβεια οδηγούσαν τον σύλλογο στον αγωνιστικό κατήφορο, την απαξίωση και την ειρωνεία των αντιπάλων;

Τα ονόματα των ποδοσφαιριστών που ακούγονται ως υποψήφιοι για αποχώρηση, λες και ο Παναθηναϊκός είναι κάποιο χορευτικό ή μαγειρικό ριάλιτι σαν αυτά της τηλεοπτικής μόδας των τελευταίων ετών, πέρα από το γεγονός ότι δεν έχουν σχέση μεταξύ τους ούτε αγωνιστικά ούτε ως λόγοι πιθανής αποπομπής τους από την ομάδα μάλλον συνδέονται με κάτι κοινό. Αποτελούν τα βαριά συμβόλαια που πιθανόν δεν μπορεί πλέον να αντέξει οικονομικά ο σύλλογος στην επόμενη μέρα, αυτή που προέκυψε μετά τις μέρες των παχιών αγελάδων της πολυμετοχικότητας. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι να απαξιωθεί εντελώς το δυναμικό της ομάδας υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση. Όταν ακούγονται, με βάση το ρεπορτάζ, τα ονόματα των Βύντρα, Σπυρόπουλου, Χριστοδουλόπουλου, δηλαδή των διεθνών Ελλήνων της ομάδας και αυτά των Λέτο και Μπουμσονγκ αρχίζεις και σκέφτεσαι με τι υλικό θα πορευτεί ο Ρότσα με την επανέναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων.

Και αν για το Γάλλο είναι κατανοητό με την έννοια ότι δεν έχει προσφέρει το παραμικρό φέτος, ο Αργεντινός σε τι ακριβώς ευθύνεται; Που τραυματίστηκε αγωνιζόμενος για την ομάδα ή επειδή δεν δέχεται, όπως κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα, την αναπροσαρμογή που του προτείνεται; Ο Σπυρόπουλος που ολοκλήρωσε το περασμένο καλοκαίρι το συμβόλαιο του και η διοίκηση Αλαφούζου έσπευσε να το ανανεώσει, έγινε τώρα ξαφνικά ανεπαρκής ή πίστευαν ότι θα μεταμορφωνόταν με κάποιο μαγικό τρόπο σε Ρομπέρτο Κάρλος; Για τον Λάζαρο τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Όλοι θεωρούσαν πως στην νέα εποχή θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος του ηγέτη της ομάδας. Φταίει όμως ο συγκεκριμένος παίκτης όταν με τις ευλογίες Αλαφούζου το κέντρο της ομάδας αποψιλώθηκε σε τέτοιο βαθμό που η εμπειρία σε θέσεις κλειδιά είναι είδος εν ανεπάρκεια; Ο Λουκάς από την άλλη πληρώνει, λογικά, το μάρμαρο του πολύ, για τα τωρινά οικονομικά δεδομένα, υψηλού συμβολαίου του, λες και φταίει αυτός που στον Παναθηναϊκό του παραλογισμού αμείβεται με περισσότερα χρήματα ένας μέτριος αμυντικός από τα χαφ ή τους επιθετικούς της ομάδας, όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλον τον υπόλοιπο πλανήτη, εκτός και αν οι αμυντικοί είναι παγκόσμιας κλάσης.

Ειδικά για τον Βύντρα, που πολλάκις στο παρελθόν έχει στοχοποιηθεί από τον κόσμο, δεν μπορεί να μιλήσει κανείς για έλλειψη διάθεσης ή μειωμένη προσφορά,αφού προσπαθεί πάντα για την ομάδα. Απλώς η περίπτωση του είναι η πιο χαρακτηριστική της πράσινης παθογένειας των τελευταίων ετών, σε μια περίοδο που η ιδιοκτησία του Παναθηναϊκού αρεσκόταν, προκειμένου να μην κάνει μεταγραφές ουσιαστικής ενίσχυσης του ρόστερ, να "βαφτίζει" ποδοσφαιριστές για θέσεις που είχε ανάγκη. Έτσι ο Λουκάς Βύντρα έγινε εν μια νυκτί ο αντικαταστάτης του Σεϊταρίδη στο δεξί άκρο της πράσινης άμυνας ενώ οι βασικές θέσεις που αγωνιζόταν στην μέχρι τότε ομάδα του ήταν δεξί στόπερ και αμυντικό χαφ. Λογικό δεν ήταν ο κόσμος να αντιδράσει έχοντας στο μυαλό του την εικόνα του προκατόχου του και βλέποντας το νέο απόκτημα να προσπαθεί να μάθει να βγάζει σέντρες μέσα από τους αγώνες;

Ως τελικό συμπέρασμα προκύπτει πως οι διοικούντες τον Παναθηναϊκό και ειδικότερα ο επικεφαλής αυτών θα πρέπει να αντιληφθούν σύντομα το μέγεθος του συλλόγου που έχουν την τιμή να είναι στο τιμόνι του. Οι παλινωδίες τέτοιου είδους είναι απαγορευτικές. Δεν μπορεί επί σχεδόν ένα γύρο με καθημερινές παρεμβάσεις να στηλιτεύεις το διαιτητικό κατεστημένο, που όπως ισχυρίζεσαι κυνηγά την ομάδα σου, και ξαφνικά μετά από μια βαριά και ντροπιαστική ήττα να καταφέρεσαι εναντίον των στελεχών του αγωνιστικού σου τμήματος ανακαλύπτοντας στοιχεία εσωτερικού πολέμου.

Για να μπορείς να ζητάς εξηγήσεις πρέπει να είσαι συνεπής προς τους εργαζομένους σου στις συμβατικές τουλάχιστον υποχρεώσεις σου ως εργοδότης. Δεν μπορεί να έχεις την απαίτηση αυτοί να προσπαθούν κάθε Κυριακή για το καλύτερο έχοντας συνεχώς την Δαμόκλειο σπάθη από πάνω τους ότι στο πρώτο λάθος θα αποτελέσουν παρελθόν από την ομάδα. Ας πρυτανεύσει η λογική πριν να είναι αργά και βρεθεί ο Παναθηναϊκός τελείως γυμνός αγωνιστικά στην νέα ημερολογιακή χρονιά. Ειδικά στην περίπτωση που γίνουν τελικά οι εν λόγω αποχωρήσεις και η ενίσχυση περιλαμβάνει αμφιβόλου ποιότητος παίκτες όπως ο συμπαθής Ιάπωνας χαφ του οποίου το όνομα δυστυχώς μου διαφεύγει.