O Σταματής, το πράσινο «ναυάγιο» και η μπασκετική ματσάρα

Ήταν μια Κυριακή γεμάτη, που μας βοήθησε να βγάλουμε πολλά συμπεράσματα αναφορικά με τα ποδοσφαιρικά δρώμενα. Έκλεισε ο πρώτος γύρος, γίνεται το ταμείο στα μισά της διαδρομής και βλέπεις τι έχεις.

Του Κώστα Μιαούλη

Για την ΑΕΚ δεν μπορεί να γράψει κανείς πολλά πράγματα. Αυτή τη φορά το γκολ στα μισά του δευτέρου μέρους, δεν ήταν αρκετό για να κρατήσει τη νίκη. Αυτή τη φορά ήρθε η ισοφάριση, περίπου στο ίδιο χρονικό σημείο που είχε δεχτεί και το γκολ με τον Άρη κι έτσι το ματσάκι ήρθε μοιραία ισόπαλο. Για μένα δεν είναι πάλι καλά, γιατί το τρίποντο σε αυτό το ματς η «Ένωση», έπρεπε να το πάρει. Έστω και αν δεν ήταν καλύτερη από τον αντίπαλο της, από την στιγμή που προηγήθηκε, έπρεπε να κλειδώσει το ματς. Ο Λίνεν για μια ακόμα φορά, ήξερε από πού θα έρθει η συμφορά, αλλά δεν μπόρεσε να την αποτρέψει.

Όση ώρα ο Κάκος, έκανε παρατηρήσεις για τα τραβήγματα πριν το φάουλ, έλεγε στον Γκερέιρο να προσέχει τον Ιγκλέσιας. Αν δεν του έλεγε, δηλαδή πόσο πιο χαλαρός θα ήταν ο Ρότζερ στη φάση; Στο πρόσωπο του Αντρέα Σταματή, η ΑΕΚ βρίσκει ένα συνεπή εκτελεστή. Ο άνθρωπος έχει κινήσεις φορ και νομίζω πως και μόνο που έχει βάλει 3 γκολ σε 121 λεπτά συμμετοχής, αξίζει από το επόμενο ματς να είναι βασικός.

Ο Κουτρουμπής ήταν σούπερ, ο Τσούπρος συνέχισε την εξαιρετική εμφάνιση από την Καβάλα, αλλά οι υπόλοιποι ήταν περίπου απόντες. Δίχως προσθήκες η ΑΕΚ, δύσκολα θα επιβιώσει, αν και επιμένω ακόμα και τώρα πως τελικά θα τα καταφέρει. Η «Ένωση» έχει σοβαρό πρόβλημα στα «στημένα». Και στα τρία που έχει δεχτεί η «Ένωση», με Κέρκυρα, ΠΑΣ και με τον Ατρόμητο, προηγήθηκαν κοκορομαχίες της πλάκας και σε όλες τις περιπτώσεις μπήκαν γκολ σε βάρος της. Τυχαίο;

Για τον Παναθηναϊκό ήρθε ένα μεγάλο στραπάτσο, μετά από μια σπουδαία εμφάνιση απέναντι στον Ολυμπιακό. Θα μου πείτε πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο; Θυμάμαι πως την εμφάνιση μετά το επεισοδιακό ματς στο «Καραϊσκάκη» είχε σημαδέψει ένα παιχνίδι με τον Ατρόμητο όπου έγινε «γκέλα» και μετά μια σειρά άσχημων αποτελεσμάτων. Πολλοί παίκτες είχαν μείνει ακόμα στο ΟΑΚΑ. Λογικό είναι να υπάρχει κόπωση, αλλά από την άλλη σήμερα είδα πολλούς στο πρώτο μέρος να παίζουν λες και ήταν ένα διαδικαστικό παιχνίδι αυτό στη Βέροια. Χειρότερος όλων, αλλά και για μια ακόμα φορά σε κάκιστη αγωνιστική κατάσταση ο Χριστοδουλόπουλος που είναι προφανές, πως δεν μπορεί να πάρει ηγετικό ρόλο, ούτε καν σε αυτόν τον νεανικό Παναθηναϊκό. Η αμυντική συμπεριφορά των «πρασίνων» σε όλες τις γραμμές τραγική. Η Βέροια, αν είχε «τσιμπήσει» με το χαμένο πέναλτι το τρίποντο και στον Πλατανιά την περασμένη αγωνιστική, θα ανέπνεε ακόμα πιο ελεύθερα.

Για να ευχαριστηθώ παιχνίδι, είπα να το γυρίσω στη ΝΕΤ. Αρχικά, για να είμαι ειλικρινής, το γύρισα για να δω το αποτέλεσμα, αλλά μάλλον άλλαξα κανάλι την κατάλληλη στιγμή. Από τα μέσα της 3ης περιόδου, καθηλώθηκα και είδα το μεγάλο παιχνίδι του Απόλλωνα με τον Πανιώνιο. Σε ένα γήπεδο με μπασκετική ατμόσφαιρα και με κόσμο που αγαπάει το σπορ και που στο τέλος χειροκρότησε, παρά την ήττα της ομάδας του. Το ελληνικό μπάσκετ έχει ανάγκη από τέτοιες ματσάρες, για να ξανασηκωθεί στα πόδια του, πέρα από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό. Καλός ο Παππάς, ακόμα καλύτερος όμως ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς στο φινάλε. Ματσάρα που μας ταξίδεψε, στις παλιές καλές εποχές του μπάσκετ.