Πάλεψε, αλλά δεν ήταν αρκετό

Η αλήθεια είναι, πως όταν τελείωσε ο αγώνας στο Λονδίνο τα συναισθήματα μου ήταν ανάμεικτα. Ευχαρίστηση και ικανοποίηση από τη μία για την πρώτη, μετά από καιρό είναι αλήθεια, πειστική εκτός έδρας ευρωπαϊκή εμφάνιση, αλλά και θλίψη για το πόσο κατάφεραν οι έχοντες στα χέρια τους τις τύχες του συλλόγου τα τελευταία χρόνια να ρίξουν τον πήχη των απαιτήσεων για μια ομάδα που δεκαετίες τώρα ήταν συνυφασμένη με την υπέρβαση στα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Γράφει ο Χρήστος Σούτος

Δεν είναι, άλλωστε μακριά η εποχή που ο Παναθηναϊκός έκανε όλη την Ευρώπη να παραμιλάει με τα αποτελέσματα του απέναντι σε κατά τεκμήριο ποιοτικότερους αντιπάλους. Το να γυρνάς συνεχώς στο παρελθόν αναζητώντας επιτυχίες χωρίς να δημιουργείς σαν σύλλογος τις προϋποθέσεις για νέες στο άμεσο ή απώτερο μέλλον δεν οδηγεί πουθενά. Αντιθέτως επιβάλλεται να κοιτάξεις τα λάθη σου και να μάθεις από αυτά έτσι ώστε να πας καλύτερα.

Χθες έγινε φανερό, ακόμα και στον πιο αδαή περί των ποδοσφαιρικών καταστάσεων, το πόσο καταστροφικό υπήρξε για το σύλλογο το πέρασμα του Φερέιρα, αλλά και η διοικητική ανοχή του Γιάννη Αλαφούζου, στην πορεία καταστροφής που οδηγούσε από την αρχή της περιόδου τον ΠΑΟ ο Πορτογάλος τεχνικός. Η πρόκριση στην επόμενη φάση του Europa League δεν χάθηκε ούτε στο βροχερό Λονδίνο, ούτε στην ατυχία του Καρνέζη στο δεύτερο χθεσινό γκολ των Άγγλων, αλλά στην τραγική εκκίνηση της ομάδας στην φάση των ομίλων.

Και δεν αναφέρομαι μόνο στην ταπείνωση της Σλοβενίας, όπου το τότε συνονθύλευμα του Φερέιρα διασύρθηκε από κάποια Μάριμπόρ, αλλά και στην συνέχεια όπου δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί την έδρα του απέναντι σε Τότεναμ και Λάτσιο που με συμπεριφορά τουλάχιστον σνομπ προς την διοργάνωση και τον αντίπαλο τους κατέβηκαν στους αγώνες έχοντας την πεποίθηση, για να μην πω την βεβαιότητα, ότι εύκολα δύσκολα θα επικρατούσαν. Σε άλλες περιόδους αυτού του είδους τις συμπεριφορές ο Ευρωπαίος Παναθηναϊκός θα τις τιμωρούσε. Με την παρουσία του Ρότσα στον πάγκο οι πράσινοι τουλάχιστον, πέρα από την απόκτηση ποδοσφαιρικής ταυτότητας, εμφάνισαν συνοχή και πίστη στις ικανότητες τους προσπαθώντας να αποτινάξουν από πάνω τους τη μιζέρια της εποχής Φερέιρα.

Σε καμία περίπτωση, όμως η χθεσινή καλή εμφάνιση για περίπου 70 λεπτά δεν πρέπει να αποπροσανατολίσει την διοίκηση της ομάδας από τα πολύ σοβαρά προβλήματα που έχει το υπάρχον ρόστερ της. Υπάρχουν σαφείς ελλείψεις στη στελέχωση της ενδεκάδας που όπως είναι φυσικό δεν μπορούν να καλυφθούν εκ των έσω. Στην επίθεση η απουσία ενός αξιόπιστου φορ πιθανότατα στέρησε από τον ΠΑΟ την δυνατότητα επίτευξης ενός ακόμα γκολ που θα μεγάλωνε τις όποιες πιθανότητες είχε για κάτι καλύτερο. Στο κέντρο παρά την παρουσία των Σο και Βιτόλο ταυτόχρονα στην ενδεκάδα φάνηκε η αδυναμία ανάπτυξης της επίθεσης καθώς αργούσε χαρακτηριστικά η μεταφορά του παιχνιδιού από την άμυνα στην επίθεση δεδομένου ότι και τα δύο αμυντικά χαφ που διαθέτει η ομάδα είναι ιδίων χαρακτηριστικών.

Δηλαδή χωρίς μεγάλες μεταβιβάσεις, ταχύτητα εκτέλεσης και σκέψης και είναι αμφότεροι μέτριοι τεχνικά. Με δεδομένη την παρουσία στα άκρα παικτών με την ταχύτητα του Μαυρία και του Κουίνσι, που δεν έπαιξε χθες, την διεισδυτικότητα του Λάζαρου αλλά και της τεχνικής κατάρτισης του Σισοκό η απόκτηση ενός χαφ με επιτελικές ικανότητες θα βελτιώσει τα μέγιστα την εικόνα της ομάδας στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού της. Επειδή τέτοιοι ποδοσφαιριστές δύσκολα δημιουργούνται μέσω των ακαδημιών, και δη των ελληνικών, πρέπει αυτός να προκύψει μέσα από μεταγραφική διαδικασία.

Έχοντας γνώση των πολύ κακών οικονομικών δεδομένων του συλλόγου μπορεί η αναζήτηση να γίνει μέσα από τις ομάδες του ελληνικού πρωταθλήματος. Ποτέ δεν κατάλαβα, ακόμα και στις περιόδους των παχιών αγελάδων γιατί οι ελληνικές μεγάλες ομάδες δεν κοίταζαν στην γειτονιά τους αλλά προτιμούσαν να αγοράζουν ακριβά παίκτες από το εξωτερικό ή να προσφέρουν παχύλα συμβόλαια σε παίκτες των οποίων η καριέρα ήταν σε καθοδική πορεία.