Η απίστευτη τελευταία επιθυμία του θρυλικού J.R

Ένας από τους πιο εμβληματικούς «κακούς» της μικρής οθόνης, ο J.R Ewing όπως τον μάθαμε από τη σειρά «Ντάλας», δεν υπάρχει πια. «Έφυγε» σε ηλικία 81 ετών, αφού πρώτα μας μύησε μέσα από το συγκεκριμένο ρόλο σε ένα κόσμο γεμάτο απιστία, δολοπλοκίες, πισώπλατα μαχαιρώματα και καμαρίλα.

Έχοντας ζήσει μια ζωή «γεμάτη» σε τέτοιο βαθμό που οδήγησε στο θάνατό του, ο Λάρι Χάγκμαν προκαλεί ακόμη και με την τελευταία του επιθυμία, όπως την είχε εκμυστηρευθεί σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις του…

Ο Χάγκμαν άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Ντάλας λόγω επιπλοκών που παρουσιάστηκαν από καρκίνο στο λάρυγγα. Έτσι κι αλλιώς ο «σκληρός» της μικρής οθόνης πάλευε με αυτήν την ασθένεια σχεδόν 20 χρόνια. Και αυτή δεν ήταν η μόνη του μάχη.

Έχοντας αρχίσει να πίνει αλκοόλ από την εφηβεία του, η είδηση πως πάσχει από κίρρωση του ήπατος δεν ήρθε ακριβώς ως «κεραυνός εν αιθρία». Το 1995 διαγνώσθηκε καρκίνος στο ήπαρ και κάπου εκεί –μετά τη μεταμόσχευση- πέθανε εκείνο το κομμάτι του εαυτού του που οι σύγχρονοί του λάτρευαν να μισούν.

«Είμαι ο ίδιος άνθρωπος», είχε δηλώσει όταν οι «glory days» ανήκαν πια οριστικά στο παρελθόν. «Απλά λίγο πιο… ξενέρωτος», έσπευσε να προσθέσει ο άνθρωπος που είχε την… τιμή να μυηθεί στον κόσμο του LSD από τον Ντέιβιντ Κρόσμπι και να γνωρίσει τις… θεραπευτικές ιδιότητες της μαριχουάνας από τον ένα και μοναδικό Τζακ Νίκολσον!

Χάρη στην πρώτη ουσία και τον πειραματισμό του με αυτήν κατάφερε -όπως έχει δηλώσει ο ίδιος- να νικήσει το φόβο του για το θάνατο, ενώ η δεύτερη του άρεσε τόσο πολύ ώστε να του δώσει την ιδέα για την τελευταία του επιθυμία.

«Όταν πεθάνω, θα ήθελα να σκορπίσουν τη στάχτη μου σε ένα λιβάδι και στη συνέχεια να φυτέψουν σε αυτό σιτάρι και μαριχουάνα. Ένα χρόνο μετά, όταν τα φυτά θα είναι πια ώριμα, κάποιος να τα μαζέψει και να φτιάξει με αυτά κέικ τόσο ώστε να φτάσει για 200-300 ανθρώπους. Έτσι κάθε φίλος μου θα μπορέσει να τσιμπήσει ένα κομμάτι από τον Λάρι»…

Εκκεντρικός -όπως θα χαρακτηριζόταν από πολλούς- ο Λάρι Χάγκμαν (που για μας θα είναι πάντα ο J.R με καουμπόικες μπότες και καπέλο και όχι ο αστείος αστροναύτης στο «I Dream of Jeannie» και την ατυχή μετάφραση στα ελληνικά «Η Τζίνι και το τζίνι») τολμά και μετά το θάνατό του να μείνει πιστός στις… αξίες και τα ιδανικά με τα οποία έζησε. Κάνοντας επιλογές αντισυμβατικές για την πλειοψηφία του κόσμου, αλλά απόλυτα συμβατές με το λογότυπο εκείνης της σημαίας που κυματίζει σε ένα από πολλά σπίτια του στο Μαλιμπού. «Vita Celebratio Est» ή «Η ζωή είναι γιορτή» κατά το ελληνικότερο.

Ας είναι ελαφρύ το… κέικ που θα φτιαχτεί από τον Λάρι ή μήπως το αντίθετο; Θα μάθουμε σε ένα χρόνο από σήμερα…

Επιμέλεια: Νικόλας Ακτύπης