Με πέναλτι, χωρίς πέναλτι, η νίκη είναι νίκη. Οπως κι αν έρθει. Δεν ήταν ζητούμενο η καλή μπάλα. Ο ερχομός του Ρότσα έφερε αλλαγή στη διάθεση όλων. Με κάποιο μεταφυσικό τρόπο, άλλαξε και την τύχη της ομάδας. O Παναθηναϊκός νίκησε. Η πρώτη του νίκη στους ομίλους. Για πρώτη φορά μετά τις δυο σερί νίκες με τη Μαδεργουελ, έκανε δυο συνεχόμενες τη φετινή χρονιά. Κάτι αλλάζει. Κάτι καλό πάει να γίνει.
Γράφει ο Γιώργος Μαζιάς
Βέβαια, θαύματα από τη μια μέρα στην άλλη δεν γίνονται. Αλλο η μεταστροφή κλίματος κι άλλο η αγωνιστική μεταμόρφωση. Ο Παναθηναϊκός με τον Ρότσα έκανε ολική επαναφορά (σε σχέση με το απόλυτο χάλι των πρώτων αγώνων) σε ένα αγώνα παίζοντας με καλή ψυχολογία και κάνοντας τα βασικά. Να πετάει φωτιές δεν γίνεται. Τουλάχιστον παίζει ορθολογικά.
Εχει κενά ειδικά στη ποιότητα των επιθετικών του. Η Μάριμπορ ήταν καλά στημένη και έψαχνε την ισοπαλία. Οταν έμεινε με δέκα παίκτες, κατέρρευσε. Παρά το χαμένο πέναλτι του Βιτόλο, οι «πράσινοι» είχαν το πάνω χέρι.
Εβαλαν το δεύτερο πέναλτι και ως το φινάλε έχασαν πλήθος ευκαιριών. Αλλη εικόνα το πρώτο με το δεύτερο μέρος. Καλύτερα θα ήταν βέβαια να έρθουν κι άλλα γκολ, αλλά και το 1-0 πάλι νίκη σημαίνει. Οι νίκες σημαίνουν ότι ανεβαίνεις. Παίρνεις πόντους και κερδίζεις τον χαμένο σου κόσμο. Αρχίζεις να πείθεις και να δείχνεις ότι δεν έχει τελειώσει έτσι γρήγορα η χρονιά. Βήμα, βήμα. Κανείς δεν ζητάει υπεροβολικά πράγματα. Εκεί που είχε πιάσει πάτο, τώρα όλα καλύτερα μπορούν να πάνε. Ομορφαίνει.
Οχι για τα καλλιστεία, αλλά δεν θα είναι το χάλι που βλέπαμε και που κανείς δεν ήξερε τη δουλειά του μέσα στο γήπεδο. Δεν ήταν ματς για δάφνες ποιότητας, αλλά και τι έγινε; Εσωσε το ευρωπαϊκό πρεστίζ και στην Παιανία όλοι ανασαίνουν πιο εύκολα. Συν τοις άλλοις, ο ΠΑΟ κράτησε αήττητο το ΟΑΚΑ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια για φέτος και πάει στο Λονδίνο για το θαύμα της πρόκρισης. Ετσι όπως πήγε η χρονιά, ποιος θα το έλεγε ότι το «τριφύλλι» έστω και ως αουτσάιντερ θα είχε ελπίδες για να περάσει την τελευταία αγωνιστική;