Εξάντλησε ακόμα και την υπομονή του Αλαφούζου

Αυτός ο Παναθηναϊκός έχει βαλθεί να τρελάνει τους οπαδούς του. Μάλλον για να ακριβολογούμε , να τους φθάσει σε βαθύτατη απόγνωση! Με το χέρι στην καρδιά ποιος μπορεί να δει έστω και ένα ημίχρονο αυτό τον Παναθηναϊκό και να μην γεμίσει θλίψη; Αν είσαι οπαδός του εκνευρίζεσαι, όχι κατ’ ανάγκη για το κακό θέαμα, αλλά για την έλλειψη πείσματος και προσπάθειας.

Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Είσαι αντίπαλος του και δεν σου πάει η καρδιά να τον χλευάσεις! Το ποδόσφαιρο δεν είναι μαθηματική ακολουθία, ώστε ένα και ένα να κάνουν δύο. Μπορεί να είσαι κακός στο ένα ματς και καλός στο άλλο, μπορεί να προσπαθήσεις πολύ και να πάρεις λίγα σε ένα παιχνίδι και σε κάποιο άλλο, ωστόσο εκείνο που δεν αλλάζει ποτέ είναι πως το λιγότερο που έχεις την υποχρέωση να καταθέσεις πάνω στο χορτάρι, είναι υπέρμετρη προσπάθεια. Αλλά σε αυτή την ομάδα που υποτίθεται πως δημιούργησε με προσωπικές επιλογές ο Φερέιρα , σε αυτά τα δύο χρόνια που συμπληρώνει στον πάγκο, δεν διακρίνεις πάθος ,ούτε διάθεση και το χειρότερο σε όλο αυτό το διάστημα δεν υπάρχει εικόνα βελτίωσης.

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως αυτό το συνονθύλευμα που περιφέρεται ανά την ελληνική επικράτεια έχοντας έξι ισοπαλίες στο πρωτάθλημα και μόλις μία νίκη εντός έδρας, δείχνει πως έχει δουλέψει σε αυτοματισμούς και νοιώθεις πως το μόνο που γίνεται είναι κάποιοι με περισσότερο ταλέντο από κάποιους άλλους, να επωμίζονται ευθύνες. Και συνήθως , αυτοί που απέμειναν , αφού αποψιλώθηκε από προσωπικότητες η ομάδα, πιθανώς δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις.

Ο Λουίτζι Πιραντέλο έγραφε πριν σχεδόν 100 χρόνια το επικό «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» αλλά πάνω στη σκηνή οι χαρακτήρες του κατάφερναν να αποδείξουν πως τα χαρισματικά άτομα δεν χρειάζονται καθοδήγηση αλλά χώρο έκφρασης. Οι παίκτες του τριφυλλιού δεν έχουν τέτοιες ικανότητες από μόνοι τους, ειδικά από την στιγμή που με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν διαθέτουν την ικανότητα να ξεχωρίσουν και να τραβήξουν το κάρο από την λάσπη! Και οι πιο πολλοί , βλέποντας τη θλιβερή φιγούρα του Φερέιρα στον πάγκο χάνουν και την τελευταία ελπίδα να αποκομίσουν κάτι.

Με αυτοσχεδιασμούς ποτέ κάποια ομάδα δεν πήγε μακριά! Και αυτό που πιάνεις στον αέρα είναι πως ο Πορτογάλος έχει χάσει το στοίχημα όχι τώρα αλλά από πέρσι που γλίστρησε μέσα από τα χέρια του, με τις τρεις κολλητές ήττες ένα σχεδόν βέβαιο πρωτάθλημα.

Οι παίκτες απλώς βολεύονται πίσω από τη κριτική που γίνεται στον Πορτογάλο ενώ ξεκάθαρα έχουν μεγάλες ευθύνες και αυτοί. Φυσικά και ο Γιάννης Αλαφούζος με την διοίκηση έχει ευθύνες. Αλλά μην γελιόμαστε , ποτέ μία διοίκηση δεν μπήκε στο γήπεδο για να βάλει γκολ! Ο Παναθηναϊκός του 2012 βρίσκεται και οικονομικά και αγωνιστικά σε σταυροδρόμι. Μόνο που λύσεις για το ένα κομμάτι , που είναι το οικονομικό, δεν είναι κάτι που βγάζεις από το καπέλο, ωστόσο αγωνιστικά πάντα μία αλλαγή προπονητή, αν δεν διορθώσει τα προβλήματα πάντως προκαλεί μία αντίδραση. Ένα σοκ που αυτή την στιγμή μοιάζει να χρειάζεται πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο στην ομάδα, από τη στιγμή μάλιστα που ο Φερέιρα με τις δηλώσεις που κάνει, ύστερα από τα ματς ή μας δουλεύει ή πραγματικά δεν αντιλαμβάνεται το μέγεθος του προβλήματος. Και στις δύο περιπτώσεις πάντως είναι το ίδιο ακατάλληλος και ο χρόνος που είχε στην κλεψύδρα τελείωσε! Δεν αποτελεί πια μέρος της λύσης του προβλήματος αλλά είναι ο ίδιος από μόνος του πρόβλημα!

Είναι βέβαιο ότι ακόμα και ο Γιάννης Αλαφούζος, ο άνθρωπος που παίρνει τις αποφάσεις και στήριξε μέχρι τώρα τον Φερέιρα, βλέποντας το θέμα στην Κέρκυρα έκλεισε την τηλεόραση εκνευρισμένος.