Τα διαμάντια είναι μεν ο καλύτερος φίλος των γυναικών, αλλά η Γελένα Ισινμπάγιεβα έχει μία διαφορετική εμμονή. Το χρυσάφι. Κατά προτίμηση, όταν είναι κρεμασμένο σε μία κορδέλα και να το παραλαμβάνει ανεβασμένη στο βάθρο. Κοινώς, το χρυσό μετάλλιο.
Από τη στιγμή λοιπόν που η 30χρονη «τσαρίνα» των αιθέρων δεν έφυγε από το Λονδίνο με το πολυπόθητο τρίτο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο, δεν άφησε άλλη επιλογή στον εαυτό της. Γιατί όπως είπε, όχι μόνο σκοπεύει να αγωνιστεί στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 2016, αλλά είναι αποφασισμένη να κερδίσει εκεί αυτό που τόσο θέλει.
«Εννοείται πως ήταν μία συναισθηματική απόφαση. Δέχομαι μόνο το χρυσό μετάλλιο. Ετυχε να πάρω μόλις το χάλκινο στο Λονδίνο, αλλά φιλοδοξώ να γίνω τρίτη φορά Ολυμπιονίκης», είπε η Ισινμπάγιεβα μιλώντας σε μαθητές στην Αγ. Πετρούπολη. Σε αυτούς… άνοιξε την καρδιά της και παραδέχθηκε πως έφτασε στο Λονδίνο το καλοκαίρι με μεγαλύτερη πίεση από ποτέ, εξαιτίας του τραυματισμού της.
«Κανένας δεν αμφέβαλλε ότι η Ισινμπάγιεβα θα κερδίσει μετάλλιο, αλλά δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος των προσδοκιών μέσα στον αγώνα», είπε μιλώντας για τον εαυτό της σε τρίτο πρόσωπο.
Ανάμεσα στις ερωτήσεις που δέχθηκε ήταν το αν σκοπεύει να ασχοληθεί με την προπονητική. Και η κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ του επί κοντώ αναγνώρισε πως αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν θα τα κατάφερνε.
«Δεν θα γινόμουν καλή προπονήτρια γιατί δεν έχω υπομονή. Είμαι ευέξαπτη και θέλω τα πάντα να γίνονται αμέσως. Πρέπει να ζεις 24 ώρες την ημέρα χωρίς να σκέφτεσαι τον εαυτό σου ή την οικογένειά σου, αλλά μόνο τους αθλητές σου, όπως κάνει ο προπονητής μου. Δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό», απάντησε η Ισινμπάγιεβα.
Ρούλα Βλασσοπούλου