Ζήτω τα χάλια μας (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

Αν η μπάλα είχε στόμα, θα μας έλεγε πολλά γι' αυτά που τραβάει το ελληνικό πρωτάθλημα. Αλλαξε o Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, λέει η παροιμία και αυτό που βλέπουμε σίγουρα είναι ίδιο με αυτό που βλέπαμε πέρυσι, πρόπερσι και τα προηγούμενα χρόνια. Οσο μάλιστα περνάει ο καιρός, τα καλά ματς γίνονται όλο και πιο σπάνια και το αποτέλεσμα το βλέπουμε στο γήπεδο. Το χθεσινό εξώφυλλο της «SportDay» θεωρώ πως αντικατοπτρίζει απόλυτα την πραγματικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου και αυτού του θεάματος που είμαστε αναγκασμένοι να βλέπουμε κάθε Κυριακή. Οι «μεγάλοι», ακόμα και στις χείριστες μέρες τους, κερδίζουν κι αυτό είναι το ακόμα πιο ανησυχητικό. Ο Πανιώνιος μέσα στην έδρα του βρέθηκε απέναντι σε έναν άθλιο Παναθηναϊκό κι όμως δεν μπόρεσε να πάρει ισοπαλία.

Ο ΟΦΗ, παρ' ότι βρήκε έναν Ολυμπιακό στο πρώτο μέρος που έμοιαζε σαν να μην έχει κατέβει καν στο γήπεδο, έβαλε μόνο ένα γκολ. Και όταν ο νταμπλούχος κατάφερε να βρεθεί υποτυπωδώς καλά μέσα στο γήπεδο για ένα 15λεπτο, «καθάρισε» το ματς. Η ΑΕΚ έχει τα μαύρα της τα χάλια σε γενική εικόνα και τουλάχιστον μέχρι χθες το βράδυ, πριν γίνει το ματς με τον Ηρακλή, δεν μας έχει παρουσιάσει απολύτως τίποτα σε ποιότητα, πέραν του ματς με τη Χαρτς. Ο ΠΑΟΚ έχει τα προβλήματά του, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί και την κάκιστη εικόνα με τον Εργοτέλη. Οι ομάδες μας είναι «πάρε τον έναν και χτύπα τον άλλο», με τον Ολυμπιακό να ξεχωρίζει εξαιτίας της ποιότητας ορισμένων παικτών του. Κι όμως, αυτό πλέον δεν αρκεί στον απαιτητικό φίλαθλο που θέλει να δει μπάλα.

Πώς να είναι ανταγωνιστικές οι ομάδες μας στο εξωτερικό, όταν οι ομάδες που πάντα πρωταγωνιστούν κερδίζουν ακόμα και τις ημέρες που παρουσιάζουν μια άθλια εικόνα; Ασφαλώς, ούτε η εικόνα στις εξέδρες είναι πολύ διαφορετική. Ξύλο και των γονέων, ΜΑΤ, καμένο τοπίο. Κατά τ' άλλα, θα άλλαζαν όλα στη νέα Σούπερ Λίγκα. Ανελέητο ξύλο από την πρώτη Κυριακή με το Λάρισα–Αρης, ξύλο χθες στη Νέα Σμύρνη, ξύλο στην Πάτρα την περασμένη Πέμπτη. Κατά τ' άλλα, όλα έχουν αλλάξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Πραγματικά, κάτι έχει αλλάξει. Κι αυτό είναι το θέαμα, που γίνεται όλο και πιο αποκρουστικό. Ομάδες που ταλαιπωρούνται σε αγωνιστικούς χώρους άθλιους και τακτικές που δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν σε τίποτα, παρά μόνο στη βαθμοθηρία. Το ελληνικό ποδόσφαιρο λέμε ότι έχει πιάσει πάτο, αλλά, απ' ό,τι βλέπω, πάντοτε υπάρχει μεγαλύτερο βάθος για το άμοιρο παιχνίδι σε αυτή τη χώρα.