Πάει και αυτό, πέρασε στην ιστορία. Ένα ντέρμπι μεταξύ των αιωνίων αντιπάλων , το πρώτο στη νέα εποχή . Ένα ματς ποιοτικά κακό , χωρίς καθόλου σχεδόν ρυθμό για καμία από τις δύο ομάδες , χωρίς ανατροπές και με ελάχιστες φάσεις να ξεσηκώνουν τους φιλάθλους των δύο ομάδων.
Γράφει ο Χρήστος Σούτος
Λίγο - πολύ αναμενόμενη εικόνα αφού οι μεν πράσινοι είναι , κάτι περισσότερο από εμφανές , ότι ψάχνονται μετά τις κοσμογονικές καλοκαιρινές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα , οι δε ερυθρόλευκοι για πρώτη φορά έπειτα από αρκετά χρόνια εκκινούν τη σεζόν από τη θέση του πρώτου φαβορί και προσπαθούν να διαχειριστούν την ανωτερότητα τους . Σε ένα παιχνίδι , που πρόκειται να ξεχαστεί σχετικά γρήγορα , και μάλιστα τόσο πρόωρα στη χρονιά είναι λίγο παρακινδυνευμένο να προσπαθήσει κανείς να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα για το παρόν και το μέλλον των δύο αντιπάλων . Εντούτοις κάποια πράγματα βοούν από απόσταση και παρότι το αγωνιστικό δείγμα που έχουμε είναι μικρό μπορούμε να τα επισημάνουμε , τονίζοντας πάντως ότι και χρονικά περιθώρια υπάρχουν , αλλά και η δυνατότητα να αλλάξουν πράγματα ακόμα και στο ρόστερ τους έχουν .
Στο νικητή Ολυμπιακό τα δεδομένα φαίνεται να είναι πιο ξεκάθαρα . Η χημεία και η ομοιογένεια μεταξύ των παικτών βοηθάει , όχι μόνο τον Γιώργο Μπαρτζώκα να περάσει την αγωνιστική του φιλοσοφία ευκολότερα , αλλά και τα νέα αποκτήματα , Περπέρογλου και Μαυροειδή , να προσαρμοστούν γρηγορότερα . Είναι σαφώς πιο εύκολο για έναν νέο παίκτη μιας ομάδας να μπει σε ένα δουλεμένο σύνολο με συγκεκριμένο ρόλο παρά να ψάξει να βρει μόνος του τα πατήματα του σε ένα καινούριο περιβάλλον . Ειδικά στην περίπτωση του Στράτου δεν μπορώ να θυμηθώ άλλον παίκτη , που μετακινήθηκε ανάμεσα στους δύο συλλόγους , με τόσο μεστή εμφάνιση σαν τη χθεσινή του σε πρώτο παιχνίδι και μάλιστα εκτός έδρας .
Οι μικροί , Μάντζαρης και Σλούκας έγιναν πλέον άνδρες , ειδικά ο πρώτος, ενώ πολύ πιο ώριμος εμφανίζεται και ο Γιώργος Πρίντεζης , που μετά την περυσινή του χρονιά που συνοδεύτηκε και από την κορυφαία για τον ίδιο και το σύλλογο στιγμή του καλαθιού στο τελικό της Πόλης , έγινε παίκτης οικονομίας χωρίς να εκβιάζει προσπάθειες . Χρονιά καταξίωσης και για τον έτερο και πιο μπαρουτοκαπνισμένο απ' όλους τους πιτσιρικάδες της ομάδας , τον Κώστα Παπανικολάου , το τρίποντο του οποίου στα τελευταία λεπτά έριξε οριστικά στο καναβάτσο την προσπάθεια αντεπίθεσης του Παναθηναϊκού στο δεύτερο ημίχρονο . Άφησα τελευταίο στην αναφορά τον Βασίλη Σπανούλη για ευνόητους λόγους . Θεωρώ , πως μετά την πρώτη άνυδρη σεζόν του στο λιμάνι , αν και συνοδεύτηκε με την κατάκτηση του Κυπέλλου , οι περυσινές μεγάλες επιτυχίες τον ηρέμησαν και τον απελευθέρωσαν από την ανάγκη να αποδείξει πράγματα . Είναι πλέον και με τη βούλα η μεταγραφή , που άλλαξε την ιστορία του σύγχρονου ελληνικού μπάσκετ , αφού χάρη και στην ηγετική του παρουσία ο Ολυμπιακός επέστρεψε στους εγχώριους και διεθνείς τίτλους. Σημαντικά γρανάζια της ερυθρόλευκης μηχανής παραμένουν και οι τρεις Αμερικανοί του ρόστερ , Χάινς , Λο και Ντόρσεϊ που ανάλογα με το αντίπαλο και το παιχνίδι χρησιμοποιούνται και προσφέρουν αμυντικά και επιθετικά .
Στο χαμένο του χθεσινού ντέρμπι τα ζητήματα που ανακύπτουν μετά την ήττα , αλλά και τις έως τώρα εμφανίσεις του στα επίσημα παιχνίδια , είναι και περισσότερα και πιο δύσκολα στην επίλυση τους . Από μια πρώτη ανάγνωση του ματς φαίνεται να υπάρχουν σημαντικές και τρανταχτές ελλείψεις στο ρόστερ των εξάκις πρωταθλητών Ευρώπης . Ήταν δεδομένο , πως η ποιότητα θα έπεφτε μετά και την απόφαση για δραστική μείωση του μπάτζετ για την τρέχουσα περίοδο. Αλήθεια , όμως , είναι ότι σε ορισμένες θέσεις οι παίκτες που αποκτήθηκαν μοιάζουν να μην γνωρίζουν τι βάρους φανέλα φορούν ή το χειρότερο να μην μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στο ελάχιστο των απαιτήσεων . Στη ρακέτα εμφανίζονται οι σοβαρότερες τρύπες στη στελέχωση της ομάδας με αποτέλεσμα να ζητά ο Πεδουλάκης από τον Τσαρτσαρή να επανέλθει σε επίπεδα προ πενταετίας κάτι εξαιρετικά δύσκολο και λόγω ηλικίας του εν λόγω παίκτη , η προσπάθεια πάντως του οποίου είναι κάτι παραπάνω από συγκινητική .
Ο Πάνκο δεν μπορεί να απειλήσει με πλάτη στο καλάθι , ενώ παρόλο που αποκτήθηκε και για τις επιθετικές του αρετές διστάζει να πάρει προσπάθειες . Ο Λάσμε μόνο αμυντική βοήθεια μπορεί να προσφέρει και στις δύο θέσεις της ρακέτας αλλά μέχρι εκεί .Στα σέντερ ο Σόφο έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου ακόμα και σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν του , αλλά μοιάζει απελπιστικά μόνος . Ο έτερος ψηλός Άρμστρονγκ βρίσκεται από την αρχή εκτός κλίματος . Εκτός όλων των άλλων ο ΠΑΟ πήρε παίκτες που δεν μπορούν να παίξουν το λεγόμενο pick and roll , δηλαδή τη συνεργασία ψηλού - κοντού πάνω στην οποία δομήθηκε όλη η αυτοκρατορία του μπασκετικού ΠΑΟ με την άριστη εφαρμογή του από Διαμαντίδη και Μπατίστ αλλά και άλλες μεγάλες προσωπικότητες που φόρεσαν τη πράσινη φανέλα ( Σάρας , Σπανούλης , Πέκοβιτς κ.α ) .
Είναι τραγικό να διαθέτεις τον καλύτερο γκαρντ σε αυτό το στυλ παιχνιδιού στην Ευρώπη και ο μόνος που φαίνεται ικανός για τέτοιου είδους συνεργασίες να είναι ο τρίτος συμπληρωματικός ψηλός . Σημαντικό ρόλο στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ομάδα στο επιθετικό , κυρίως , κομμάτι είναι και η έλλειψη προσωπικοτήτων . Αν εξαιρέσει κανείς τον Διαμαντίδη και τον Σόφο , όταν ο δεύτερος βρίσκεται στο παρκέ , κανείς άλλος δεν δείχνει διάθεση και θέληση να πάρει οριακές επιθέσεις . Γι'αυτό και επειδή ακούω από χθες το βράδυ σκληρή κριτική για τα άστοχα τρίποντα του Γιαννόπουλου στα τελευταία λεπτά , δεν πρόκειται να " πυροβολήσω " τον μοναδικό παίκτη που τόλμησε να πάρει την ευθύνη κρίσιμων φάσεων παρά την απειρία του από τέτοια ντέρμπι .
Σε όλα τα παραπάνω αξίζει να προσθέσει κανείς και την απουσία από το παιχνίδι του ΠΑΟ εναλλακτικού πλάνου σε περίπτωση που ο Σοφοκλής δεν μπορεί να πάρει προσπάθειες . Ίσως να είναι και αυτός ο λόγος , που ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν τον έριξε πιο πολύ χρόνο στο ματς , θεωρώντας ότι με την παρουσία του πιο πολύ μπερδευόταν η επίθεση της ομάδας παρά άνοιγε διαδρόμους .
Τέλος κλείνοντας θα ήθελα να μιλήσω λίγο και για τις καλοκαιρινές παλινωδίες της νέας διοίκησης . Αν είναι αλήθεια η πρόταση που κατέθεσε για τον επαναπατρισμό του Αντώνη Φώτση , όπου εμφανιζόταν διατεθειμένη να πληρώσει και την ομάδα του με ένα αξιοσέβαστο ποσό για να τον αποδεσμεύσει , φθάνοντας σε τεράστια δαπάνη με βάση τις εξαγγελίες για τα φετινά οικονομικά δεδομένα και δεν έκανε αντίστοιχη κίνηση για να κρατήσει Καιμακόγλου - τέτοιο τεσσάρι δεν έχει φέτος , Περπέρογλου - παίκτης που πλήγωσε τον Παναθηναϊκό χθες και όχι μόνο σου έφυγε αλλά ισχυροποίησε αφάνταστα τον άμεσα ανταγωνιστή σου για τα σκήπτρα στην Ελλάδα - και Βουγιούκα ή έστω κάποιους από αυτούς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί παρά μόνον ως η πρώτη μεγάλη γκάφα της νέας εποχής .Γιατί αν ο ΠΑΟ κρατούσε τους εν λόγω παίκτες και πιο ομαλή μετάβαση θα είχε στο αύριο και σαφώς πιο ισχυρός θα ήταν , αφού οι προαναφερθέντες ούτε ως αστείο δεν μπορούν να συγκριθούν με τους αντικαταστάτες τους . Ο εγωισμός και οι μικρότητες δεν χτίζουν ομάδες και αυτοκρατορίες τις διαλύουν .