Στη δεκαετία του '70, αποχωρώντας ο Βαϊσβάιλερ από την Μπαρτσελόνα, έπειτα και από την κόντρα του με τον Κρόιφ, είχε εκστομίσει το ιστορικό «επειδή δεν μπορούν να φύγουν 23 (παίκτες), φεύγει ο ένας».
Απορεί, λοιπόν, κάποιος γιατί στον Παναθηναϊκό περιφρονούν (ή μήπως αγνοούν;) τον... Βαϊσβάιλερ. Προφανώς, ουδείς έχει το σθένος να κόψει τον ομφάλιο λώρο με τον Πορτογάλο. Πιθανόν, τη διστακτικότητα να επιτείνει και η αποζημίωση που δικαιούται. Ισχνές οι αγελάδες, άλλωστε, στην «πράσινη» ΠΑΕ. Ομως, το «διαζύγιο» είναι, πια, μονόδρομος.
Ασφαλώς, η απομάκρυνση του Φερέιρα δεν θα επιλύσει τα προβλήματα της ομάδας. Ασφαλώς, το ρόστερ που έφτιαξε ο ίδιος, θα ήταν άδικο να... πάρει στον λαιμό του και άλλον προπονητή. Πλην όμως. Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται αυτό που σε παρόμοιες περιπτώσεις ονομάζουμε σοκ. Τον... απηνιδωτή που θα τον επαναφέρει στη κανονική ζωή. Το «τριφύλλι» έχει 4 βαθμούς και στην κλίμακα των 16 είναι στο... ημιϋπόγειο. Ανήκουστο! Δεν αντιλέγει κανείς ότι ο Φερέιρα ήρθε από την πατρίδα του με περγαμηνές. Ωστόσο, τα πεπραγμένα του μαρτυρούν ότι είναι εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Η κίνησή του χθες ν' απαντήσει στις διαμαρτυρίες με ειρωνικό χειροκρότημα, η εν γένει προσέγγιση της κατάστασης δεν αφήνουν αμφιβολία ότι έχει... χάσει την μπάλα.
Και οι δικαιολογίες, δυστυχώς γι' αυτόν, εξαντλήθηκαν. Και η προηγούμενη διοίκηση τον στήριξε φανατικά και ο Γιάννης Αλαφούζος τον περιέβαλε με άπλετη εμπιστοσύνη. Ουδείς έθετε εκ των ων ουκ άνευ την κατάκτηση του τίτλου από τον πιο έτοιμο Ολυμπιακό. Ομως, ο ίδιος πέρυσι ηγείτο μίας ομάδας που έως τον Μάρτιο, όταν προέκυψαν οι «φάπες» από Λεβαδειακό, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, διεκδίκησε το πρωτάθλημα και, αν μη τι άλλο, θ' αξίωνε μία ανάλογη προσπάθεια. Η πραγματικότητα είναι οικτρή. Συνεπώς, δεν τίθεται θέμα για το αν ο Πορτογάλος θα εγκαταλείψει την Παιανία. Η κλεψύδρα δουλεύει ήδη. Απλώς, το ερώτημα είναι το πότε θα φύγει.