H κόρη του ανέμου και της εκκεντρικότητας!

H Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ δεν ήταν μια αθλήτρια που θα μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Με το ιδιαίτερα εκκεντρικό της στυλ, είναι βέβαιο πως η σπρίντερ από την Καλιφόρνια θα τραβούσε τα βλέμματα της φίλαθλης κοινότητας έτσι κι αλλιώς.

Το ότι τυγχάνει να είναι και η γρηγορότερη αθλήτρια που έχει γνωρίσει ποτέ ο στίβος, ας πούμε ότι είναι ένα εξαιρετικό μπόνους για να εξασφαλίσει την αθανασία στα αθλητικά χρονικά. Με αφορμή τα 14 χρόνια από το θάνατό της, το sport-fm.gr διατρέχει τη σύντομη κούρσα της ζωής της «Φλο Τζο».


Γράφει η Δήμητρα Κυριακίδου

Tα πρώτα χρόνια

Η Φλόρενς Ντελόρεζ Γκρίφιθ Τζόινερ όπως είναι το πλήρες όνομά της, γεννήθηκε το 1959 στο Λος Άντζελες και από νωρίς καταπιάστηκε με τον στίβο.

Ο πρωταθλητισμός στην περίπτωσή της εξελίχθηκε σε οικογενειακή υπόθεση αφού παντρεύτηκε τον τριπλουνίστα Αλ Τζόινερ και έτσι συγγένεψε και με την αθλήτρια του μήκους και του επτάθλου Τζάκι Τζόινερ Κέρσι, η οποία, για να συμπληρώσουμε το περίπλοκο αυτό οικογενειακό δέντρο, είχε παντρευτεί τον Μπομπ Κέρσι, τον προπονητή που έμελλε να αναγεννήσει την καριέρα της Φλόρενς το 1987!

Η ίδια βγήκε σαν… σίφουνας στο προσκήνιο του παγκόσμιου αθλητισμού στα μέσα της δεκαετίας του ΄80. Το 1984 πήρε μέρος στους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας της στη γενέτειρά της, αφού το 1980 οι ΗΠΑ είχαν μποϋκοτάρει τη διοργάνωση της Μόσχας.

Εκεί κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στα 200 μέτρα, αλλά πιθανότατα κέρδισε περισσότερη προσοχή με τα πολύχρωμα, 10 εκατοστών νύχια της. Μάλιστα, έχει γίνει γνωστό ότι έμεινε έξω από την ομάδα της σκυταλοδρομίας των ΗΠΑ επειδή η ομοσπονδία θεωρούσε αδύνατον να μπορέσει να περάσει τη σκυτάλη με ασφάλεια στις συναθλήτριές της!



Η εγκατάλειψη και η επάνοδος

Όπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, το ολυμπιακό μετάλλιο θα περίμενε κανείς να δώσει ώθηση στην καριέρα της. Όχι όμως και στην περίπτωση της (σκέτο ακόμα) Γκρίφιθ. Αναγκάστηκε για βιοποριστικούς λόγους να εγκαταλείψει τον πρωταθλητισμό, για να εργαστεί σε τράπεζα τα πρωινά και ως στυλίστρια μαλλιών τα απογεύματα!

Ύστερα από τρία χρόνια η ζωή της αλλάζει καθοριστικά. Αναθέτει την προσωπική της ευτυχία στα χέρια του Τζόινερ, τον οποίο παντρεύεται, και την αθλητική της επιτυχία σε εκείνα του Κέρσι, ο οποίος της βρίσκει χρηματοδότηση και την ξαναβάζει σε τροχιά υψηλών επιδόσεων.

Η μέρα-ορόσημο

Η 16η Ιουλίου 1988 είναι η μέρα που έγραψε ιστορία. Γνωστή για την ικανότητά της περισσότερο στα 200 μέτρα παρά στα 100, όπου δεν είχε καταφέρει κάτι εξαιρετικό, παίρνει μέρος στα τράιαλς για τους Αγώνες της Σεούλ για την κούρσα της μιας ανάσας.

Στον πρώτο γύρο εντυπωσιάζει, τρέχοντας την απόσταση σε χρόνο 10.60, με ευνοϊκό όμως άνεμο που δεν επιτρέπει να της αναγνωριστεί η επίδοση. Όσοι νόμιζαν ότι αυτό ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Στον προημιτελικό σπάει τα κοντέρ, πετυχαίνοντας 10.49 και συντρίβοντας το παγκόσμιο ρεκόρ της Έβελιν Άσφορντ, το 10.76.



Όλα δείχνουν πως η υπέρ της κατακύρωση του ρεκόρ υποβοηθήθηκε από μια δυσλειτουργία του ανεμόμετρου, το οποίο έδειχνε άνεμο 0.0 την ώρα της κούρσας, ενώ οι μαρτυρίες αναφέρουν ότι τα σημαιάκια χόρευαν σαν παλαβά από τον αέρα. Παρόλα αυτά η αρμόδια εταιρεία δεν βρήκε κάποια βλάβη στον επίμαχο μηχανισμό. Ενδεχομένως θα ήταν και κρίμα… μικρές τεχνικές λεπτομέρειες να αφήσουμε να χαλάσουν μια ωραία ιστορία!

Ρεκόρ για... πλάκα!

Λίγο καιρό αργότερα, το Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου, παίρνει μέρος στους Αγώνες της Σεούλ. Εκεί μαζεύει 2 χρυσά μετάλλια, στα 100 μ, στα 200 μ και 1 αργυρό στη σκυταλοδρομία 4X400, αφού πρώτα είχε φέρει τα νύχια της σε ένα μέγεθος που θα της επέτρεπε να πιάσει τη σκυτάλη!

Η «Φλο Τζο» χαζεύει τον κόσμο καταρρίπτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ στα 200 μέτρα δύο φορές μέσα σε δύο ώρες. Το 21.34 που πέτυχε στον τελικό του αγωνίσματος παραμένει, όπως και το 10.49 όχι απλώς ακατάρριπτο, αλλά και απρόσιτο από κάθε άλλη σπρίντερ που ακολούθησε.





Πάντα στο επίκεντρο

Στη συνέχεια της καριέρας της δεν κατάφερε να πετύχει κάτι ιδιαίτερο, όμως ήξερε πάντα να τραβά την προσοχή, με τα κολάν με το ένα πόδι που φορούσε, με τις φόρμες με κουκούλα που λάνσαρε και με τα περίεργα χτενίσματά της.
Την φαντασμαγορική της προσωπικότητα εξαργύρωσε φτιάχνοντας σειρά αθλητικών ρούχων αλλά και συμμετέχοντας στη γνωστή σαπουνόπερα «Σάντα Μπάρμπαρα» το 1992.

Το τέλος

Στις 21 Σεπτεμβρίου 1998 αναγγέλλεται στα μέσα ο ξαφνικός θάνατός της. Το αναμενόμενο σοκ για την απώλεια της 38χρονης Αμερικανίδας, συνοδεύει μια εντεινόμενη παραφιλολογία σχετικά με το τι έφταιξε. Ακόμα και ο πλέον καλόπιστος φίλαθλος υποπτεύεται πως οι συνέπειες του ντόπινγκ κρύβονται πίσω από τον πρόωρο χαμό της Φλόρενς. Η επίσημη εκδοχή αναφέρει πως πέθανε στον ύπνο της από ασφυξία, ως αποτέλεσμα επιληπτικής κρίσης, αλλά η σκιά ότι κάτι άλλο έφταιξε ουσιαστικά δε διαλύθηκε ποτέ.

Ο... λεκές στην καριέρα της

Μια σκιά που πρωτοαπλώθηκε στην αθλητική της καριέρα το 1989, λίγους μήνες μετά τον θρίαμβο της Σεούλ. Ο Ντάρελ Ρόμπινσον, συναθλητής της στο κολλέγιο, δηλώνει σε γερμανική εφημερίδα πως είχε πουλήσει στη Γκρίφιθ Τζόινερ αυξητικές ορμόνες τις οποίες χρησιμοποιούσε και εκείνος.

Η ίδια διέψευσε τους ισχυρισμούς, ενώ και οι διεθνείς υπηρεσίες αντιντόπινγκ ποτέ δε βρήκαν κάτι μεμπτό εναντίον της αθλήτριας. Βέβαια, η ρετσινιά έμεινε, καθώς η γλάστρα της αμφισβήτησης ποτίστηκε μαζί με τον βασιλικό των κοινών προπονήσεων που έκανε με τον Μπεν Τζόνσον, τον σπρίντερ των 100 μέτρων, που έχει καταχωρηθεί στην κοινή συνείδηση ως ο… αρχιμάγιστρος της ντόπας.

Το τι πραγματικά έγινε είναι κάτι που πιθανότατα δε θα μάθουμε ποτέ. Και ίσως ελάχιστη σημασία να έχει πια. Η Φλόρενς Γκρίφιθ Τζόινερ έχει περάσει ανεπιστρεπτί στο πάνθεον εκείνων των αθλητών που σημάδεψαν το χώρο όχι μόνο για τα επιτεύγματά τους αλλά και με την ξεχωριστή τους προσωπικότητα. Και ως τέτοια προτιμούμε να τη θυμόμαστε…