Xωρίς ούτε έναν διακριθέντα δεν γίνεται…

Πριν διαπιστώσουμε αν η ομάδα έκανε καλά τη δουλειά της, πρέπει να δούμε αν την έκαναν καλά οι μονάδες.

Αν τέτοια θεωρήσουμε εκτός από τους παίκτες της ομάδας του Ολυμπιακού και τον προπονητή, τότε δεν υπάρχει ούτε ένας που να έκανε καλά την δουλειά του.

Όταν λοιπόν όλες οι μονάδες δεν λειτουργούν και δεν δουλεύουν σωστά, τότε τίποτα δεν θα πάει καλά.

Όταν μάλιστα ο αντίπαλος είναι μία τόσο καλή ομάδα όπως η Σάλκε, τότε όσο και αν η τύχη είναι με το μέρος σου δεν θα γίνει τίποτα.

Του Μιχάλη Τσόχου

Από εκεί και πέρα θα γίνει μεγάλη κουβέντα για τις επιλογές του προπονητή. Γιατί ο Μέγιερι και όχι ο Κάρολ; Γιατί ο Μανωλάς και όχι ο Σιόβας; Γιατί ο Ιμπαγάσα στον πάγκο; Γιατί, γιατί, γιατί; Πέρα από το γεγονός ότι πάντα στην ήττα καλύτερος είναι αυτός που δεν παίζει και αν είχε παίξει θα ήταν αλλιώς τα πράγματα, η αλήθεια είναι ότι η εικόνα του Ολυμπιακού δεν είναι θέμα προσώπων, αλλά και θέμα λειτουργίας.

Αμυντικά έχει πολλά προβλήματα σε όλα τα ματς. Ο ΠΑΣ το περασμένο Σάββατο με τον Σιόβα, τον Κάρολ και τον Ιμπαγάσα στην ενδεκάδα έκανε στον Ολυμπιακό αρκετές φάσεις. Επιπλέον ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει τα πάντα στον τρόπο παιχνιδιού του και όλοι ψάχνονται. Δεν πρεσάρει, δεν πιέζει ψηλά, δεν απλώνει το παιχνίδι σε όλο το γήπεδο, δεν έχει εξτρέμ που να παίζουν σαν φορ όπως ο Μιραλάς.

Ανεξάρτητα από το αν είναι σωστός ή όχι αυτός ο τρόπος παιχνιδιού του Ολυμπιακού, είναι ένας νέος τρόπος εντελώς διαφορετικός από τον περσινό με πολλούς νέους παίκτες και νέο προπονητή. Συνεπώς χρειάζεται χρόνο και αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Το θέμα είναι ότι χρειάζεται και κάποιες αλλαγές, διότι μόνο ο χρόνος δεν πρόκειται να γιατρέψει όλες τις πληγές του Ολυμπιακού, χρειάζεται και περισσότερη δουλειά και καλύτερη οργάνωση και σαφώς διαφοροποίηση του σχεδίου. Αν γίνουν όλα αυτά ο Ολυμπιακός δεν έχει παρά να διεκδικήσει την τρίτη θέση, γιατί η δεύτερη νομίζω ότι είναι πλέον πολύ δύσκολη…