Οταν ο στίβος γίνεται extreme

Το περιστατικό με τον κριτή που έχασε τη ζωή του από ένα ακόντιο στη Γερμανία έχει προκαλέσει σοκ (Διαβάστε την είδηση εδώ). Δυστυχώς όμως δεν είναι το μόνο. Γιατί αρκετές φορές ο στίβος έχει αποκτήσει μία πτυχή… extreme sport.

Γράφει η Ρούλα Βλασσοπούλου

Σαφώς το πιο γνωστό περιστατικό είναι εκείνο του 2007 στη Ρώμη. Κυρίως επειδή συνέβη κατά τη διάρκεια ενός Golden League και- ευτυχώς- όχι εξαιτίας της κατάληξής του. Το μήκος διεξαγόταν παράλληλα με τον ακοντισμό. Σε μία βολή του όμως ο Τέρο Πιτκαμάκι ήταν απελπιστικά… άστοχος. Το έστειλε εκτός τομέα και τρύπησε στα πλευρά τον άλτη Σαλίμ Σντιρί. Ευτυχώς η ζωή του Γάλλου δεν κινδύνευσε, αν και του πήρε καιρό να επανέλθει στους αγώνες.

Δυστυχώς ο θάνατος του Ντίτερ Στρακ δεν ήταν το μοναδικό τραγικό γεγονός. Το 1987 ο Χέσους Χαβιέρ Γκιλ έχασε τη ζωή του με παρόμοιο τρόπο. Στο στάδιο της Μαδρίτης, ένα ακόντιο που του πέταξε ο προπονητής του κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης χτύπησε τον 25χρονο στο λαιμό. Λίγες ώρες αργότερα εξέπνευσε στο νοσοκομείο.

Εξίσου- ίσως και περισσότερο- επικίνδυνη έχει αποδειχθεί η σφύρα. Είναι άλλωστε ένας από τους βασικούς λόγους που στα μίτινγκ είτε δεν μπαίνει στο πρόγραμμα το αγώνισμα, είτε γίνεται πολλές ώρες πριν φτάσουν οι υπόλοιποι αθλητές στο στάδιο.
Ενα περιστατικό στην Πράγα πριν από περίπου δέκα χρόνια στοίχισε της ζωή μίας 18χρονης. Η Ζουζάνα Κρεΐκοβα κάθονταν στον πρώτο διάδρομο του σταδίου ενώ ο έμπειρος ρίπτης Βλαντιμίρ Μάσκα έκανε μία προσπάθεια και η σφύρα χτύπησε τη νεαρή στον αυχένα. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, αλλά την επόμενη ημέρα έχασε τη μάχη. Ο σφυροβόλος ποτέ δεν κατάφερε να συνέλθει από το σοκ και ουσιαστικά εκεί τερματίστηκε η καριέρα του.

Το… χάρο με τα μάτια τους εξαιτίας ενός ακοντίου είχαν δει δύο αθλητές μέσα σε λίγες ημέρες στην Πρετόρια, κατά τη διάρκεια προετοιμασίας το 2007. Ο πρώτος ήταν ο Ρόμαν Σέμπρλε. Ο Τσέχος πρώην παγκόσμιος ρέκορντμαν του δεκάθλου μπήκε αμέριμνος στο χώρο προπόνησης των ριπτών και ένα ακόντιο τον πέτυχε, ευτυχώς από τύχη χωρίς να χτυπήσει ζωτικό όργανο. Λίγες ημέρες αργότερα, στο ίδιο μέρος ο σφυροβόλος Κρις Χάρμσε βοηθούσε τους συναθλητές του μετρώντας τις προπονητικές βολές όταν κάποιος τον… πέτυχε στον ώμο, με το τραύμα του να έχει βάθος δέκα εκατοστά.

Οι κριτές είναι παραδοσιακά το επάγγελμα… υψηλής επικινδυνότητας σε αυτές τις περιπτώσεις. Το 2006 στο Σάο Πάολο μία έμπειρη κριτής έπεσε σφαδάζοντας στο έδαφος κατά τη διάρκεια προθέρμανσης για το Βραζιλιάνικο πρωτάθλημα. Είχε σκύψει για να σηκώσει ένα ακόντιο, όταν ένα άλλο της τρύπησε το πέλμα.

Πολλά ατυχήματα- όπου θύματα είναι βέβαια οι ίδιοι οι αθλητές που επιχειρούν την προσπάθεια- έχουν γίνει στο επί κοντώ. Ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, όπου αρκετοί κυρίως νεαροί άλτες είτε έχουν χάσει τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν σοβαρά. Μάλιστα στην εθνική ομοσπονδία υπάρχει και επιτροπή ασφάλειας επί κοντώ, που έχει συστήσει τη χρήση κράνους από τους άλτες από το 1996. Κάποιοι ακολουθούν τη συμβουλή, όπως ο Τόμπι Στήβενσον που αρχικά είχε γίνει γνωστός ως ο άλτης που αγωνιζόταν με κράνος και στη συνέχεια για τις διακρίσεις που πέτυχε.

Ενα ανάλογο ατύχημα έχει να θυμάται και η Νικόλ Κυριακοπούλου, από το 2007. Η επικοντίστρια αγωνιζόταν στο Διασυλλογικό πρωτάθλημα όταν σε μία προσπάθεια έκανε ολοκληρωμένο το άλμα, χωρίς όμως να περάσει τον πήχη, με αποτέλεσμα να πέσει στο έδαφος. Με την τύχη με το μέρος της και κυρίως επειδή πρόλαβε να βάλει το χέρι πίσω από το κεφάλι της, δεν τραυματίστηκε σοβαρά.