Chill out and run fast Περικλή!

Τα τελευταία δύο καλοκαίρια πιστεύει ότι ζει σε ένα… παράλληλο σύμπαν. Οι παραλίες γύρω του είναι γεμάτες κόσμο, το θερμόμετρο ψηλά όπως και οι τιμές. Σαν να το κάνουν όλοι… επίτηδες. Για να θυμίζουν στον Περικλή Ιακωβάκη πως κάνει διακοπές τον Αύγουστο. Μήνα, που είχε συνηθίσει να βρίσκεται σε… πλήρη δράση. Πέρυσι ο λόγος ήταν μία καταστροφική σεζόν και η αδυναμία του να βρεθεί στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Φέτος ήταν στους Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά ούτε λόγος για κούρσες μετά. Ποιος είπε όμως πως ο Ιακωβάκης είναι έτοιμος να… καταθέσει τα όπλα;

Γράφει η Ρούλα Βλασσοπούλου

Η αλήθεια είναι πως το ξεστόμισε ο ίδιος. Αλλά δεν άργησε να συνειδητοποιήσει ότι αυτός που μιλούσε στη μικτή ζώνη του Ολυμπιακού σταδίου του Λονδίνου είχε μεν τη μορφή του, αλλά δεν ήταν ο εαυτός του. Ηταν ένας αθλητής… ξενερωμένος, κατά δική του ομολογία, γιατί μόλις είχε ζήσει για πρώτη φορά από το 2000 τον αποκλεισμό στον προκριματικό των Ολυμπιακών αγώνων. Η πρώτη του σκέψη λοιπόν ήταν και αυτή που ξεστόμισε. Θα ακολουθήσει μία χαλαρή χρονιά.

Νόμιζε. Δύο ημέρες αργότερα παρακολουθούσε στον τελικό των 400 μ. εμπ. δύο μεγαλύτερους από εκείνον αθλητές. Tον 34χρονο Αντζελο Τέιλορ και τον 35χρονο Φέλιξ Σάντσεζ, ο οποίος μάλιστα έκανε την έκπληξη και κέρδισε το χρυσό μετάλλιο. Το πρώτο «τσίμπημα» μέσα του ήταν γεγονός.

«Περίπου 10 ημέρες πριν από τους Ολυμπιακούς αγώνες, χωρίς προπόνηση εξαιτίας του τραυματισμού, είχα αρχίσει να αναρωτιέμαι αν θα καταφέρω να τρέξω και προσπαθούσα να προετοιμάσω ψυχολογικά τον εαυτό μου για το κακό αποτέλεσμα. Αλλά κυρίως, είχα αρχίσει να αμφιβάλλω για το αν αντέχει πια το σώμα μου να τρέχει γρήγορα. Με την πίκρα λοιπόν που μου άφησε η κούρσα, η αυθόρμητη αντίδραση ήταν πως θα κάνω μία χαλαρή χρονιά», εξηγεί ο Ιακωβάκης.

Το μυαλό του 33χρονου άρχισε να λειτουργεί ανάποδα όμως όταν παρακολούθησε τον τελικό. «Κοίτα να δεις!», ήταν η πρώτη του αντίδραση. «Δεν μου πήρε περισσότερο από μία εβδομάδα για να αλλάξω άποψη. Αρχισα να σκέφτομαι τι είδους προπόνηση απαιτεί μία χαλαρή χρονιά. Αλλά πάντα προπονούμαι με έναν τρόπο μόνο. Εντατικά και με στόχους. Δεν ξέρω να κάνω κάτι άλλο. Δεν μπορώ να είμαι χομπίστας. Πάντα ήθελα να τρέχω αξιοπρεπώς», διηγείται ο Ιακωβάκης για τις πρώτες ημέρες της συνειδητοποίησης.

Αν και κάνει διακοπές σε αυτό το πρωτότυπο αυγουστιάτικο σκηνικό για εκείνον, το μυαλό του ήδη δουλεύει στο… φουλ για την επόμενη χρονιά. Αυτό το μυαλό που θα το βάλει στο… μικροσκόπιο όμως τους μήνες που θα ακολουθήσουν.

«Το μόνο που θα προσπαθήσω είναι να χαλαρώσω το μυαλό μου. Αν και έχω μάθει αλλιώς. Τα πράγματα δεν ήρθαν όπως περίμενα. Υπάρχει μία καμπύλη προς τα κάτω στις επιδόσεις μου σε σύγκριση με αυτές που έκανα παλιότερα. Οπότε πρέπει να επαναπροσδιορίσω τους στόχους και την προπόνηση», λέει και παραδέχεται πως πάντα «ασκώ υπερβολικά υψηλή πίεση στον εαυτό μου. Ετσι έχω μάθει. Και θα προσπαθήσω να το ελέγξω».

Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις στη ζωή έρχεται μία… αναλαμπή από το παρελθόν που δίνει την ιδέα. Και ο Ιακωβάκης εντόπισε το… σλόγκαν του για το 2013 σε μία συζήτηση που είχε κάνει πριν επτά χρόνια, λίγο έπειτα από το Παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Ελσίνκι. Σε μία ανταλλαγή απόψεων με τον Μπερσόν Τζάκσον, ο Ελληνας αθλητής ρώτησε τον Αμερικανό τι στρατηγική είχε εφαρμόσει στον τελικό, τον οποίο και κέρδισε. «Chill out and run fast», του απάντησε ο Τζάκσον για τη λογική με την οποία αγωνίζεται. «Νόμιζα πως με κορόιδευε. Χαλαρώνει και τρέχει γρήγορα; Δεν είχε ιδέα για τους διασκελισμούς του ανάμεσα στα εμπόδια; Τώρα τον καταλαβαίνω. Μεγαλώνοντας… θέλω να "Chill out and run fast" και εγώ γιατί από μικρός το… βασανίζω πολύ με την τεχνική, την στρατηγική και όλα αυτά», λέει ο Ιακωβάκης.

Με νέο μότο λοιπόν, θέλει να αφαιρέσει από το μυαλό του την πίεση και να αφήσει εκεί μέσα μόνο ένα στοίχημα που τον οδηγεί. «Οι περισσότεροι δεν έχουν την πίστη ότι μπορώ να τρέξω ξανά γρήγορα. Είναι ένα πολύ ωραίο στοίχημα για να το κερδίσω. Αυτό είναι το… καύσιμό μου και αυτό θα προσπαθήσω να κάνω», λέει αναγνωρίζοντας πως ίσως χωρίς αυτό το πείσμα να ήταν τα πράγματα διαφορετικά.

«Αν λοιπόν δεν είχα αυτή την πρόκληση, θα πήγαινα στο σπίτι μου. Ολα είναι θέμα κινήτρου. Μπορώ να τρέξω γρήγορα, και από το Μάιο- αν όλα πάνε καλά- θα μπορούν να το "πουν" και τα πόδια μου», καταλήγει ο Ιακωβάκης. Και για όποιον δεν κατάλαβε, η λέξη "χαλαρά" παραμένει άγνωστη για τον πρωταθλητή των 400 μ. εμπόδια.