Στην πιο κρίσιμη και καθοριστική καμπή της ιστορίας της, η ΑΕΚ θα κληθεί να κατέβει στο πρωτάθλημα που αρχίζει αύριο, με μια ομάδα ακόμα πιο πειραματική απ’ αυτή του 2004.
Μια ομάδα που θα βασιστεί αποκλειστικά σε νέα παιδιά, τα οποία μέσα σ’ αυτό το πολύ δύσκολο σκηνικό καλούνται να σηκώσουν ένα τεράστιο βάρος.
Η Ένωση θα πρέπει να επιβιώσει, όχι μόνο οικονομικά, αλλά και αγωνιστικά με ένα σύνολο που θα δοκιμαστεί σε συνθήκες υψηλών απαιτήσεων.
Του Κώστα Μιαούλη
Κι αυτό το επισημαίνω, όχι γιατί δεν λαμβάνω υπόψη μου πως μιλάμε για μια νεανική ομάδα, με αρκετούς ποδοσφαιριστές να είναι άγουροι, άπειροι και δίχως καμία προηγούμενη εμπειρία, ακόμα και από μικρότερες κατηγορίες. Αλλά λόγω της δεδομένης ευθύνης που έχει κάθε ποδοσφαιριστής, ο οποίος φορά την φανέλα της ΑΕΚ, αυτόματα το βάρος είναι πιο μεγάλο.
Σε πρώτη ανάγνωση, το φετινό -υποχρεωτικό- εγχείρημα της ΑΕΚ πιθανότατα μοιάζει με τρέλα. Ωστόσο αν το σκεφτεί κανείς λίγο περισσότερο, ίσως για πρώτη φορά αυτή η απίθανη και τρελή σύνθεση, με την οποία καλείται να παραταχθεί η «Ένωση» την σεζόν που αρχίζει από αύριο, πιθανώς μόνο ευεργεσία μπορεί να προσφέρει για την ομάδα και μόνο ως τέτοια θα πρέπει να την αντιμετωπίσουν όλοι όσοι είναι κοντά της.
Η ΑΕΚ στο πέρασμα των τελευταίων ετών επένδυσε πολλά σε ποδοσφαιριστές που νοιάστηκαν μόνο να κονομήσουν και σε ποδοσφαιριστές που παρά τις τυμπανοκρουσίες που ακούστηκαν όταν ήρθαν στην Ένωση, φάνηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων. Οι κουβέντες από τις εκάστοτε διοικήσεις τις πρόσφατες τέσσερις σεζόν, ως προς τους στόχους, ήταν «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», όπως βέβαια ανάλογου ύφους ήταν και οι εξηγήσεις που έδιναν για το τι συμβαίνει με τα διοικητικά και τα οικονομικά της ομάδας.
Σαφώς και ελλοχεύει ο κίνδυνος διασυρμών, συντριβών, εμφανίσεων που δεν θα «χωνεύονται» από τον κόσμο της ΑΕΚ. Βέβαια γνωρίσαμε τέτοιους ουκ ολίγους τα τελευταία χρόνια με ρόστερ πολύ ποιοτικότερα. Αυτό για το οποίο θα μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τους νεαρούς παίκτες του «δικεφάλου» είναι πως θα τα δώσουν όλα για το καλύτερο δυνατό.
Η ατμόσφαιρα που φαίνεται να επικρατεί στους φίλους της ΑΕΚ είναι πως θα πρέπει να στηρίξουν -όχι αυτή την προσπάθεια, μιας και δεν πρόκειται για κάτι οργανωμένο, αλλά αυτά τα παιδιά που θα έχουν το βαρύ φορτίο μιας φανέλας με τεράστια ιστορία. Ο κόσμος αξίζει να σταθεί δίπλα τους, ανεξάρτητα με το αν θεωρεί πως η παρουσία της «Ένωσης» κάτω από τις παρούσες συνθήκες θα είναι αξιοπρεπής ή όχι.
Άλλωστε αυτό τον φόβο τον έχει εκφράσει και ο γράφων το κείμενο. Ωστόσο, κανείς μας δεν μπορεί ν’ αρνηθεί την βοήθεια του σε αυτά τα παιδιά και στον Βαγγέλη Βλάχο. Οι «Ενωσίτες» θα χρειαστεί να σταθούν αρωγοί σε αυτόν τον νεοσσό «δικέφαλο» περισσότερο από ποτέ, ώστε να πετάξει όσο ψηλότερα μπορεί.