Κυριακοπούλου: «Στόχος ο τελικός στο Λονδίνο»

Τη συμμετοχή στον τελικό του άλματος επί κοντώ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου έθεσε ως προσωπικό στόχο η Νικόλ Κυριακοπούλου, ύστερα από την κατάκτηση του χάλκινού μεταλλίου στο Ελσίνκι. «Ο πρωταρχικός στόχος, είτε λέγεσαι Κυριακοπούλου είτε Ισινμπάγιεβα, είναι να βρεθείς στον τελικό. Θέλω να έχω υγεία και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά», τόνισε η Ελληνίδα πρωταθλήτρια.

Αναλυτικά όσα δήλωσε η Νικόλ Κυριακοπούλου στη «Real Sports»

Ένα μετάλλιο ποτέ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Όταν, μάλιστα, είναι το μοναδικό για την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αποκτά μεγαλύτερη αξία.

«Σίγουρα δεν έρχεται έτσι εύκολα ένα μετάλλιο. Αυτή η τρίτη θέση στο Ελσίνκι είναι κόποι δέκα χρόνων. Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για αυτό που πέτυχα. Ευχαριστήθηκα πολύ τον αγώνα, παρά το γεγονός ότι έγινε κάτω από δύσκολες καιρικές συνθήκες. Σιχαίνομαι τη βροχή και τον αγώνα».

Ήταν ένας δύσκολος τελικός, με πολλές καιρικές αντιξοότητες. Το 4,60 μ. ήρθε με ένα εξαιρετικό άλμα…

«Για να σου πω την αλήθεια, την ώρα που πήρα φόρα για να περάσω τα 4,60 μ. δεν αντιλήφθηκα ότι με αυτό το άλμα θα έπαιρνα μετάλλιο. Όλα έγιναν μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Πέρασαν τόσες σκέψεις από το μυαλό μου. Στην αρχή ήθελα να αφήσω το συγκεκριμένο ύψος και να πάω στο 4,65 μ., ώστε να κερδίσω λίγο χρόνο. Τελικά, οι κριτές δεν το δέχτηκαν, αλλά μου βγήκε σε καλό. Στη συνέχεια έβαλα τα κλάματα από τη χαρά μου. Δεν ήξερα ότι πάω για την τρίτη θέση».

Και τώρα μπροστά σου βρίσκονται οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Λονδίνου. Τι στόχους έχει για το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του 2012;

«Και μόνο που βρίσκομαι στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι επιτυχία. “Έφαγα” την πρώτη κρυάδα στο Πεκίνο το 2008. Πλέον, είμαι σοφότερη και θα προσπαθήσω για το καλύτερο. Ο πρωταρχικός στόχος, είτε λέσεται Κυριακοπούλου είτε Ισινμπάγιεβα, είναι να βρεθείς στον τελικό. Θέλω να έχω υγεία και πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά. Μέχρι τους Ολυμπιακούς, ενδεχομένως να έχω πάρει και μέρος σε ένα Ντάιμοντ Λιγκ, πιθανότατα στο Μονακό».

Είχες ονειρευτεί αυτό το μετάλλιο;

«Δεν υπάρχει αθλητής που να μην ονειρεύεται ότι μπορεί να φτάσει ψηλά. Όταν φανταζόμουν κάτι τέτοιες στιγμές, σίγουρα δεν είναι όπως τώρα. Με ρωτούσε η μητέρα μου “με τι θα ασχοληθεί όταν μεγαλώσεις” και της απαντούσα “θα γίνω πρωταθλήτρια”».

Η επιτυχία σου είναι πολύ σημαντική για την Ελλάδα, αν αναλογιστούμε ότι εσύ δεν παλεύεις με τα ίδια «όπλα» που χρησιμοποιούν οι ξένες αθλήτριες. Στο εξωτερικό, τα μέσα τεχνολογίας είναι πιο προηγμένα.

«Έχει δίκιο σε αυτό. Εμείς εδώ, στον Άγιο Κοσμά, δεν έχουμε καν θέρμανση. Αν χαρακτηρίσω τραγικές τις συνθήκες, απλά θα μιλήσω με επιείκεια. Πρέπει να τα σκεφτούν αυτά οι υπεύθυνοι. Στο εξωτερικό, οι πρωταθλητές πληρώνονται αδρά για να φέρνουν επιτυχίες στη χώρα τους. Κάποια στιγμή ταξίδεψα στο Λονδίνο, στο πανεπιστήμιο του Λάνμπορο μας είχαν φέρει μέχρι και κάμερες για να αναλύονται τα άλματά μας. Ευτυχώς έχω τη στήριξη του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, το οποίο με βοηθάει σημαντικά στην προσπάθειά μου».