60 λόγοι για να πάμε στο Rockwave

Η metal μέρα του Rockwave Festival φέτος, την 1η Ιουλίου, έχει ένα εξαιρετικά δυνατό line-up, για όλα τα γούστα. Είπαμε λοιπόν, να κάνουμε μία λίστα με τους λόγους γιατί κάποιος να πάει να δει αυτό το φεστιβάλ, μιλώντας για κάθε συγκρότημα χωριστά:

ΟΖΖΥ AND FRIENDS

Το να προσπαθήσεις να αναφέρεις 10 λόγους γιατί πρέπει να πάει κάποιος να δει τον Ozzy την πρώτη μέρα του Ιουλίου στο Rockwave είναι σαν να ζητάμε από τον Παρλιάρο να μας εξηγήσει σε μία σελίδα τα μυστικά της σοκολάτας και πως δημιουργούνται τα καλύτερα γλυκά του κόσμου! Δηλαδή, γίνεται αλλά εκ των πραγμάτων θα είναι ελλιπές. Πόσο μάλλον, όταν μιλάμε για μουσική, για μία βαθύτατη εσωτερική υπόθεση για την οποία ο καθένας μπορεί να αραδιάσει τους δικούς του 10 λόγους. Με αυτό το σκεπτικό και με αφετηρία τα παραπάνω, καταθέτουμε τους δικούς μας 10 λόγους που είναι ικανοί να οδηγήσουν κάποιον στη Μαλακάσα για να δει τον Ozzy...

Εκτός από τον Ozzy, εκείνη την ημέρα θα βρίσκεται πάνω στη σκηνή ο μεγάλος Geezer Butler... Ναι, ξέρω... Θα ήταν ακόμη καλύτερο να ήταν δίπλα τους ο Iommi και πίσω τους ο Ward. Αυτό όμως δεν κατέστη δυνατό (για τους γνωστούς λόγους). Δεν πιστεύω, όμως, ότι θα χαλάσει κάποιον να δει τους μισούς SABBATH επί σκηνής...

Zakk Wylde, Slash, Gus G... Ή αλλιώς οι τρεις κιθαρίστες που θα αναλάβουν το δύσκολο έργο να αποδώσουν τα μέρη του αναντικατάστατου Tony Iommi. Και μπορεί μία ανόητη μειοψηφία να αποδοκίμασε τον Gus G. στην τελευταία εμφάνιση του Ozzy (όσα δεν πιάνει η αλεπού, τα κάνει κρεμαστάρια... Για να μην χρησιμοποιήσω τη γνωστή ατάκα του Γεωργίου) αλλά δεν βλέπεις κάθε μέρα δύο από τους τελευταίους guitar heroes να μοιράζονται την ίδια σκηνή.

Το μοναδικό set list. Εξηγούμαι... Δεν είμαι από αυτούς που κοιτάζουν τα set list των περιοδειών των καλλιτεχνών πριν από μία εμφάνιση τους στην Ελλάδα. Θέλω να διατηρώ το στοιχειώδες συναίσθημα του αγνώστου και της έκπληξης. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να είσαι ο Κάλχας για να καταλάβεις ότι εκείνη την ημέρα θα ακουστούν απέθαντοι ύμνοι από SABBATH και τις solo κυκλοφορίες του Ozzy.

Η ελπίδα να ακούσουμε καλά κρυμμένα διαμαντάκια από το back catalogue του madman. Όταν ακούσαμε τα “Fire in the sky” και “Shot in the dark” (ύστερα από προτροπή του δικού μας Gus G.) βρεθήκαμε στα ουράνια. Γιατί καλά είναι τα “Bark at the moon” και “Crazy train” αλλά το...obscure κάνει τη διαφορά. “Bloodbath in paradise” (Anyone? Anyone?) ...

Τόσο ο Zakk Wylde όσο και ο Slash έχουν εκφράσει άπειρες φορές το θαυμασμό τους για τον μεγάλο Randy Rhoads. Οπότε κάθε νότα από τα “Blizzard of Ozz” και “Diary of a madman” εκτός ότι θα αποδοθεί σχεδόν αψεγάδιαστα (γιατί μόνο ο Randy μπορούσε να βγάλει αυτό το συναίσθημα) θα αποτελεί και έναν άτυπο φόρο τιμής στο σπουδαιότερο κιθαριστικό ταλέντο που έβγαλε ποτέ η Δυτική Ακτή (μαζί με τον Eddie Van Halen και τον George Lynch).

Το roadtrip για τον Ozzy! Τα μισά λεφτά είναι το ταξίδι για τη Μαλακάσα με φιλαράκια στο αυτοκίνητο και να παίζει τσίτα το “Master of reality” ή το “No more tears”. Τιμή βενζίνης: 1.68 το λίτρο, διόδια: 3 ευρώ περίπου (νομίζω... Δεν θυμάμαι με τις συνεχείς ανατιμήσεις), μπύρες και αναψυκτικά: 10 ευρώ, αναμνήσεις και εμπειρίες... Ανεκτίμητα!

Επειδή το Rockwave είναι ένας θεσμός που μας έχει χαρίσει άπειρες συγκινήσεις όλα αυτά τα χρόνια. Πόσα μα πόσα σχήματα έχουμε απολαύσει σε αυτό το festival και πόσα ακόμη θα απολαύσουμε στο μέλλον. Το κλείσιμο της metal ημέρας με τον Ozzy φαντάζει τόσο ιδανικό όσο και θεοπάλαβο!

Επειδή πολύ απλά σε 5 (το πολύ χρόνια) ο Ozzy δεν θα ξαναπεριοδεύσει (τα ίδια λέγαμε, βέβαια, και για τον Μητσοτάκη και όλο μπροστά μας τον έχουμε). Κατά πάσα πιθανότητα, λοιπόν, θα είναι η τελευταία φορά που θα βλέπουμε τον Ozzy ζωντανά για μία συναυλία. Σε συνδυασμό με τη δεινή οικονομική κατάσταση της Ελλάδας (βλ. τελευταίο άρθρο Σάκη Φράγκου), οι πιθανότητες επιστροφής του madman στη χώρα μας είναι αστρονομικά ελάχιστες.

Ο ίδιος ο Ozzy. Τι και αν τα τελευταία μουσικά του πονήματα είναι από μέτρια ως αδιάφορα; Μιλάμε για τον άνθρωπο με την πιο χαρακτηριστική φωνή στο metal (αυτός και ο Lemmy) ο οποίος έχει αναγάγει σε ολυμπιακό άθλημα τη...ρίψη κουβάδων με νερό ενώ δεν γίνεται να προσπεράσεις τα “let’s go fucking crazy” και “I love you all”!

Tony Iommi. Μπορεί να μην είναι (σώματι) εκεί αλλά ολόκληρο το live θα διαπνέεται από την «παρουσία» του! Ο νονός της αγαπημένης μας μουσικής, ο γεννήτορας ενός ολόκληρου ιδιώματος δίνει τη δική του μάχη και εμείς οφείλουμε να τον τιμήσουμε με την παρουσία μας. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε...

Διαβάστε το υπόλοιπο αφιέρωμα στο rockhard.gr