Διαφορετικοί όμιλοι, ίδιες οι πιθανότητες (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Aς μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Πιθανότατα για Ολυμπιακό και ΑΕΚ ο 3ος όμιλος, με Λίβερπουλ και Αϊντχόφεν, ίσως να έμοιαζε... ξερολούκουμο. Το ίδιο κι αυτός με Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και Σέλτικ. Ενα λεπτάκι, όμως. Για σκεφτείτε να έπεφταν στον λάκκο των λεόντων παρέα με Μπαρτσελόνα και Τσέλσι; Η συμμετοχή τους αυτομάτως θα έπαιρνε τουριστικό χαρακτήρα και τα όνειρα πρόκρισης θα ήταν απλά θερινής νυκτός.

Επί του πρακτέου τώρα. Το πιο εύκολο, μα και συνάμα το πιο ριψοκίνδυνο, είναι να βγάζει κανείς συμπεράσματα την ημέρα της κλήρωσης. Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε ακόμα στον Αύγουστο. Πολλά πρωταθλήματα δεν έχουν ξεκινήσει, σχεδόν καμία ομάδα δεν έχει φορμαριστεί, ενώ καλά καλά δεν έχουν οριστικοποιηθεί ακόμα τα ρόστερ, μια και οι μεταγραφές στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν έχουν τελειώσει. Και το σημαντικότερο. Μιλάμε για μία διοργάνωση στην οποία η φάση των ομίλων ολοκληρώνεται αρχές Δεκεμβρίου.

Εκ πρώτης όψεως, ο όμιλος του Ολυμπιακού διαθέτει τέσσερις ομάδες με πανίσχυρες έδρες. Δεν θα προκαλέσει καμία εντύπωση αν όλοι οι γηπεδούχοι διατηρήσουν το αήττητο. Εκείνος λοιπόν που θα καταφέρει να πάρει οποιοδήποτε «διπλό» αυτομάτως αποκτά σημαντικό αβαντάζ. Αυτό μοιάζει να βολεύει τους «ερυθρόλευκους», που παραδοσιακά ξέρουν πολύ καλά να εκμεταλλεύονται τη δύναμη του Καραϊσκάκη. Η παρουσία της Σαχτάρ εξισορροπεί ακόμα περισσότερο τον όμιλο. Οι Ουκρανοί είναι δεδομένο ότι θα κάνουν ζημιές, είναι σίγουρο ότι θα κόψουν πολλούς βαθμούς, όπερ σημαίνει ότι το όριο πρόκρισης πέφτει. Υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί ακόμα και με 7 ή 8 βαθμούς να δούμε ομάδα να περνάει στην επόμενη φάση. Αλλά αυτό σημαίνει παράλληλα ότι η διαφορά της πρώτης από την τελευταία θέση ελαχιστοποιείται.

Στον όμιλο της ΑΕΚ υπάρχει μια βασική διαφορά. Εκεί, η Μίλαν πέρα από κάθε συζήτηση είναι το μεγάλο όνομα, το απόλυτο φαβορί για την πρώτη θέση, ενώ οι άλλοι τρεις θα παλέψουν από κοινή αφετηρία επί ίσοις όροις για τις υπόλοιπες θέσεις. Το καλό για την «Ενωση» είναι ότι (ειδικά μέσα στο ΟΑΚΑ) δεν μπορεί να φοβηθεί ούτε τους Γάλλους ούτε τους Βέλγους, αν και πρέπει επιτέλους να αποσυμφορηθεί από το άγχος που προκαλεί η έλλειψη νίκης σε φάση ομίλων. Το πρώτο παιχνίδι στο «Σαν Σίρο» αποφορτίζει την ομάδα του Φερέρ, αν και τη Μίλαν θα ήταν προτιμότερο να την αντιμετώπιζε την τελευταία αγωνιστική, όταν οι Ιταλοί ενδεχομένως να ήταν αδιάφοροι. Στην περίπτωση της ΑΕΚ το εντός έδρας παιχνίδι της 2ης αγωνιστικής με την Αντερλεχτ αλλά και το ταξίδι στη Βόρεια Γαλλία για το παιχνίδι με τη Λιλ θα κρίνουν πολλά. Αντίθετα ο Ολυμπιακός κατευθείαν ρίχνεται στα βαθιά. Στην πρεμιέρα υποδέχεται την κατά τεκμήριο δυνατότερη ομάδα του ομίλου (Βαλένθια) και στη συνέχεια ταξιδεύει στην Ουκρανία, όπου θα ψάξει αποτέλεσμα απέναντι σε διψασμένο αντίπαλο. Στην περίπτωση των Πειραιωτών τα δύο πρώτα παιχνίδια είναι αληθινό κρας-τεστ.

Η κλήρωση όμως είχε κι ένα σωρό... remake. Πώς σας φαίνεται ο όμιλος με Μπαρτσελόνα, Τσέλσι και Βέρντερ Βρέμης; Ο Μουρίνιο πέφτει για τρίτη κατά σειρά χρονιά πάνω στην Μπαρτσελόνα σε ένα ζευγάρι που αρχίζει να παίρνει τον χαρακτήρα της κλασικής «βεντέτας». Η Ρεάλ ξαναπέφτει πάνω στη Λιόν και κανείς στη Μαδρίτη δεν έχει ξεχάσει την περσινή συντριβή (0-3) στο «Ζερλάν». Η Μπενφίκα ξανασυναντά τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που ακόμα να χωνέψει τον περσινό αποκλεισμό στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων. Το ζευγάρι Ιντερ-Μπάγερν έχει να προσφέρει μία από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία των ευρωπαϊκών κυπέλλων, όταν το 1989 οι Βαυαροί παρά την ήττα με 2-0 στη Γερμανία, πήραν το αίμα τους πίσω στο «Σαν Σίρο» (3-1) και συνέχισαν την πορεία τους στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Οι όμιλοι είναι γεμάτοι από τέτοια «γραμμάτια» κι άλλα τόσα νέα πρόκειται να δημιουργηθούν. Συγκινήσεις που μόνο το Τσάμπιονς Λιγκ μπορεί να προσφέρει...