Έργα και ημέρες Φερέιρα

Χέρι χέρι θα συνεχίσουν για την επόμενη διετία, Παναθηναϊκός και Ζεσουάλδο Φερέιρα, αφού οι πράσινοι προτίμησαν να πορευθούν με τη σίγουρη λύση του Πορτογάλου και ο ίδιος πήρε τις εγγυήσεις ότι δεν θα τραβήξει ότι και τη σεζόν που πέρασε… Το sport-fm.gr θυμάται την έως τώρα πορεία του Πορτογάλου τεχνικού με τα πράσινα.

Γράφει ο Βαγγέλης Νερατζιάς

Σπάει την αρνητική παράδοση!

Στη νεότερη ιστορία του Παναθηναϊκού η θέση του προπονητή είναι κυριολεκτικά «ηλεκτρική καρέκλα». Στις αρχές της περασμένης δεκαετίας τις τύχες της ομάδας είχαν οι Κυράστας και Αναστασιάδης, ενώ ακολούθησε ο Σέρτζιο Μαρκαριάν. Από το καλοκαίρι του 2003 που ανέλαβε ο Φερνάντο Σάντος, ο οποίος έμεινε για λίγους μήνες, ξεκίνησε μια περίοδο που πέρασαν αρκετοί ξένοι προπονητές και κάθε χρόνο άλλαζαν. Σουμ, Σκάζνι, Μαλεζάνι, Μπάκε, Μουνιόθ, Πεσέιρο και Τεν Κάτε. Η συνέχεια γνωστή, με τον Νίκο Νιόπλια να ξεπερνά οριακά τη μια σεζόν στον πάγκο του τριφυλλιού και να δίνει τη σκυτάλη στον Φερέιρα, ο οποίος αν εξαντλήσει το νέο συμβόλαιο θα φτάσει τα 3,5 χρόνια στην ομάδα και θα γίνει μακράν ο μακροβιότερος τη τελευταία 15ετία.

Το ξεκίνημα

Ο Ζεσουάλδο Φερέιρα ήρθε στον Παναθηναϊκό στα τέλη του 2010 και όπως ήταν φυσικό του πήρε κάποιο διάστημα για να σχηματίσει εικόνα για το ρόστερ που είχε στα χέρια του. Στις αρχές του 2011 η ομάδα άρχισε να βγάζει τα πρώτα δείγματα γραφής του Πορτογάλου, ο οποίος θέλει ποδόσφαιρο «κυριαρχίας», που συνδυάζεται με καλή κυκλοφορία μπάλας. Μετά το επεισοδιακό ματς τη περασμένη σεζόν στο Καραϊσκάκη και την ήττα 2-1, οι πράσινοι ολοκλήρωσαν το πρωτάθλημα με κάκιστη απόδοση, την οποία πιστώθηκε ο Πορτογάλος. Ωστόσο, η πρωτιά στα πλέι οφ έφερε προσωρινά την ηρεμία.

Τον κράτησε η…ανύπαρκτη διοίκηση!

Το καλοκαίρι του 2011 η πολυμετοχικότητα στην ΠΑΕ ήταν στα πρόθυρα διάλυσης. Μετά βίας πραγματοποιήθηκαν κάποιες κινήσεις, καθώς επικρατούσε διοικητική ανυπαρξία σε όλα τα επίπεδα. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Ζεσουάλδο Φερέιρα θα είχε την τύχη των προκατόχων του, αλλά σώθηκε από το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός είχε τόσα προβλήματα, που το τελευταίο που θα ήθελε, θα ήταν να ψάχνει και για προπονητή.

Η πειστική σεζόν

Μπορεί για τον Παναθηναϊκό η κατάκτηση του πρωταθλήματος να αποτελεί μονόδρομο, ωστόσο, είναι δεδομένο ότι η σεζόν που ολοκληρώθηκε ήταν πετυχημένη, τηρουμένων των αναλογιών. Οι πράσινοι έκαναν μετρημένες κινήσεις και το ποσοστό επιτυχίας ήταν μεγάλο, με τους Κουίνσι και Ζέκα που ήταν προσωπικές του επιλογές να βοηθούν σε μεγάλο βαθμό την ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε στο μεγαλύτερο διάστημα της σεζόν καλό ποδόσφαιρο και δυσκόλεψε αρκετά τον Ολυμπιακό, στον οποίο το περασμένο καλοκαίρι υπήρχε η αίσθηση ότι θα κάνει περίπατο. Παρά τις ατυχίες με τους τραυματισμούς παικτών πρώτης γραμμής και συγκεκριμένα των Λέτο, Νίνη και Χριστοδουλόπουλου, αλλά και την έλλειψη βάθους στο ρόστερ ο Πορτογάλος βρήκε λύσεις και κράτησε σε αξιοπρεπές επίπεδο το τριφύλλι.

Ο αποκλεισμός από την Ευρώπη

Ένα από τα πράγματα που καταλογίζονται στον Φερέιρα είναι ο αποκλεισμός από την Ευρώπη, τον περασμένο Ιούλιο. Δεδομένα, ο Πορτογάλος έχει μερίδιο ευθύνης για αυτό, αλλά και ελαφρυντικά. Από την ομάδα αποχώρησαν οι δύο μεγάλοι σταρ που πρωταγωνιστούσαν στην επίθεση και τη μεσαία γραμμή και αναφερόμαστε φυσικά στους Σισέ και Ζιλμπέρτο. Μεταγραφές έγιναν λίγες και καθυστερημένες, ενώ η εισήγηση του στην διοίκηση για την κάλυψη κάποιων θέσεων δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Το μεγαλύτερο «παράσημο»

Είναι κοινά αποδεκτό ότι ο Ζεσουάλδο Φερέιρα ήρθε στον Παναθηναικό στη χειρότερη καμπή της ιστορίας του σε διοικητικό επίπεδο. Μη ξεχνάμε ότι δεν έχει πίσω του την σταθερότητα που παρείχε η οικογένεια Βαρδινογιάννη, αλλά ούτε την πανίσχυρη πολυμετοχικότητα όπως αυτή είχε προκύψει το 2008. Ο Πορτογάλος κατάφερε να «κρατήσει» την απλήρωτη ομάδα σε υγιές επίπεδο και δέθηκε με το τριφύλλι. Πλέον, θεωρεί ότι ο Παναθηναϊκός είναι το τελευταίο μεγάλο στοίχημα στην καριέρα του. Το όνειρό του; Να μην φύγει με άδεια χέρια και να ανταποδώσει με έναν τίτλο την αγάπη του κόσμου, που μετά από καιρό δείχνει εμπιστοσύνη σε έναν προπονητή.