Κόκκινη μαγεία (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

O Ολυμπιακός της Πέμπτης ήταν να τον πιεις στο ποτήρι. Μια ομάδα που, με την προσθήκη ενός ακόμη χαφ ο οποίος θα έχει και ανασταλτικές ικανότητες, ελπίζουμε να γίνει ακόμη πιο δυνατή ώστε να έχει όλα τα εφόδια να κάνει μια λαμπρή πορεία στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και να προχωρήσει περισσότερο.

Ο Ριβάλντο, θυμίζοντας τις μεγάλες εποχές του, είναι βέβαιο πως διανύει μια δεύτερη νεότητα και με εκπληκτικές επινοήσεις ξεσηκώνει όλον τον κόσμο. Σουτάρει με μοναδικό τρόπο και ακρίβεια, πασάρει με διαβήτη και οι επινοήσεις του είναι εκείνες που μας υπενθυμίζουν ποιος είναι ο πραγματικός μάγος. Ο «Τζόλε», σε ένα παιχνίδι μοναδικό, κατάπινε χιλιόμετρα από την αριστερή μεριά και έκανε χωνί την ισπανική άμυνα και όχι μόνο, αφού σε όλα τα φιλικά είναι ο αρχηγός, ο ηγέτης, μια αστείρευτη πηγή ενέργειας για τον Ολυμπιακό.

Ο Κωνσταντίνου είναι το θωρηκτό που ζητούσε ο Θρύλος εδώ και χρόνια στη μηχανή του και με την εκπληκτική του ικανότητα να παρασύρει τις άμυνες σκοράρει και ανοίγει και τους διαδρόμους για τους άλλους ποδοσφαιριστές που έρχονται από πίσω. Όμως τα εύσημα πρέπει να δοθούν και σε δύο από τους παίκτες που αποτελούν τις καινούργιες μεταγραφές. Ο Ζεβλάκοφ όχι μόνο καλύπτει θαυμάσια τη δεξιά πτέρυγα της άμυνας του Ολυμπιακού, αλλά πολύ συχνά βγαίνει μπροστά και καταφέρνει να κάνει ρήματα στις αντίπαλες άμυνες, βγάζοντας φαρμακερές σέντρες, ψηλές και χαμηλές, όπως στη φάση του δεύτερου γκολ. Απέδειξε πως είναι μια περίφημη προσθήκη στη μηχανή του Ολυμπιακού. Οσο για τον Ουαντού, με την πολύ καλή παρουσία του και την κατάρτισή του, όχι μόνο καταφέρνει να δημιουργεί ένα έξοχο δίδυμο με τον Ανατολάκη και ίσως αργότερα με τον Σέζαρ, αλλά αποδεικνύει όλο και περισσότερο πως έχει και τη δυνατότητα να βγάζει την ομάδα από τα μετόπισθεν προς τα εμπρός, γεγονός που τον καθιστά πολύτιμο για τον Θρύλο.
Πάντως, και στον Ντομί, όσον αφορά την προχθεσινή του εμφάνιση, μπορεί να βρει κανείς πολλά ενθαρρυντικά δείγματα και, αν συνεχίσει έτσι και βρει τον καλό του εαυτό, είμαι βέβαιος πως μπορεί να βοηθήσει και αυτός από την πλευρά του. Φυσικά, ας μην ξεχνάμε πως ακόμη δεν έχουν μπει στον ρυθμό ο Μπόρχα και ο Ζούλιο Σέζαρ, που έχουν και αυτοί τα προσόντα να βοηθήσουν τον φετινό Ολυμπιακό.

Ο Θρύλος δεν είναι απλώς πιο δεμένος από πέρυσι, όπως λένε πολλοί. Βρήκε σε πολλά σημεία τα εργαλεία που του έλειπαν και έτσι η μηχανή του δουλεύει πολύ καλύτερα. Το αποτέλεσμα είναι εμφανές και στην ποιότητα του θεάματος και στον ρυθμό με τον οποίο ο νταμπλούχος σημειώνει γκολ.